Freedive-blog: Langzaam snel vooruit
De eerste stappen op freedive-gebied zijn gezet. En het smaakt naar meer! Susan gaat door met een nieuwe discipline.
Na de eerste introductie in het freediven met de statische discipline, is het tijd voor de volgende stap. Ik heb al veel geleerd met de introductie statisch freediven, maar dat lijkt toch nog niet echt op freediven met haaien. Het vervolg van de cursus bestaat uit drie avonden met een combinatie van eerst theorie en daarna zwembadles.
De overige disciplines naast het statische freediven zijn onderverdeeld in zwembad en diepte. De disciplines voor het zwembad worden dynamisch genoemd. Hierbij zwem je onder water een zo groot mogelijke afstand op één ademteug. Je kunt dit doen met of zonder vinnen (dynamic with fins en dynamic without fins). En het hoeft overigens ook niet in het zwembad. Er is nu een documentaire over een Finse freediver die een nieuw wereldrecord zette door 103 meter onder water te zwemmen in een Fins meer. Op zich klinkt die afstand al best indrukwekkend, maar het was in de winter, onder een laag ijs van 60 centimeter dik en ze had geen vinnen en, nog belangrijker, geen pak aan!
Met de cursus beginnen we gelukkig in een verwarmd binnenzwembad en nog leuker, met vinnen. Bij freediven worden dit stereovinnen genoemd, want er bestaan ook monovinnen (maar daarover in een latere blog meer). Freedivevinnen zijn echt anders dan gewone duikvinnen. Ze zijn veel langer en kunnen van verschillende materialen worden gemaakt. Ze zijn ook een stuk stugger. Tijdens het aandoen voelt het nogal onwennig. Maar door deze vinnen kan je wel heel snel bewegen en dat voelt heerlijk. Maar van Nanja krijgen we meteen te horen dat we rustiger moeten zwemmen, want dan gebruik je minder zuurstof en kun je langer onder water blijven.
Dus gaan we langzamer bewegen om heen en weer te zwemmen met een vinslag van 70 graden. En dan nog ga ik best snel. Geen enkel probleem om een baantje onder water te zwemmen. Je bent zo aan de andere kant.
— De rand van het zwembad moet je niet zien als eindpunt, maar als keerpunt. —
Er wordt ons verteld dat je de rand van het zwembad niet moet zien als eindpunt, maar als keerpunt. Anders zou je de gewenning krijgen dat je altijd bij de rand stopt, terwijl je misschien nog verder had gekund. Bij geen van de oefeningen mogen we dus bij de kant bovenkomen. Zo kunnen we meteen het draaien oefenen en dat is wel even wennen met die grote vinnen.
— Het voelt heerlijk onder water. Dat heb ik met duiken ook altijd al, maar nu heb ik niet zo een zware fles op mijn rug. Wat een vrijheid! —
Na een uurtje kom ik al op twee baantjes en een beetje onder water, dus dat is al ruim 50 meter. Ik heb dan niet het idee dat ik volledig buiten adem ben. Het wereldrecord (met stereovinnen) staat overigens op 290 meter, dus ik heb nog wat te oefenen. Maar het voelt heerlijk onder water. Dat heb ik met duiken ook altijd al, maar nu heb ik niet zo een zware fles op mijn rug. Wat een vrijheid!
