Fotojaaroverzicht 2024 | Pieter de Groot

Pasfoto van een frogfish 

Hoewel ik in 2024 weinig macrofoto’s heb geschoten, mocht deze absoluut niet ontbreken in mijn eindejaarscollectie. Frogfish en zeepaardjes behoren tot de meest gewilde onderwerpen in het onderwater-macroleven voor fotografen. Persoonlijk vind ik frogfish de leukste: hun uitzonderlijke camouflagevaardigheden maken ze moeilijk te vinden, en juist dat maakt het bijzonder als je er een ontdekt. 

 Frogfish zijn slechte zwemmers. Ze zoeken vaak een plek op het rif waar ze weken of zelfs maanden blijven, zolang ze niet te veel gestoord worden. Dit maakt ze ideale modellen om je creatieve ideeën op los te laten, mits je de vis en zijn omgeving respecteert. De inspiratie voor deze foto kwam van een close-up van een gele frogfish die ik in 2015 op Curaçao zag. Die foto hing in het toilet van de duikschool waar ik destijds te gast was. De stoïcijnse, chagrijnige blik en de scherpe focus op de ogen en details van het gezicht waren precies wat ik zelf wilde vastleggen. Negen jaar later maakte ik op Bonaire deze opname met dat beeld in mijn achterhoofd. Ik gebruikte mijn Olympus OMD 5 Mark II met een 60 mm-macrolens en Sea & Sea YS-D3 dual strobes. De foto is onbewerkt en niet bijgesneden. 

Murene bij de tandarts

In de afgelopen jaren heb ik talloze foto’s van murenes gemaakt, waarschijnlijk een van mijn favoriete onderwateronderwerpen. Hun imposante grootte, scherpe tanden en hun angstaanjagende reputatie maken ze fascinerend. Hoewel ik inmiddels ervaren ben in het fotograferen van deze dieren, blijf ik ze altijd voorzichtig benaderen. Meestal vang ik een foto van hun kop en tanden, en als ik geluk heb, gapen ze voor de camera. Deze keer leek het echter alsof de murene bewust poseerde. Zijn bek stond wagenwijd open, tanden vol in beeld en mijn aanwezigheid leek hem niet te deren. Terwijl ik mijn camera-instellingen aanpaste, merkte ik pas dat een cleaner shrimp bezig was met een gebitsbehandeling.  

Na mijn instellingen te hebben geoptimaliseerd, kroop ik langzaam dichterbij tot slechts enkele centimeters van dit tafereel. Met een 8 mm fisheye-lens moet je echt dicht op de actie zitten. Het resultaat is een unieke opname van een groene murene met een cleaner shrimp in zijn bek, een kans die ik waarschijnlijk niet snel weer krijg. 

Adembenemend ondergronds 

Ik begon met grotduiken in 2021, en al snel was duidelijk dat ik mijn camera mee wilde nemen naar deze ondergrondse werelden. Toch heb ik hier lang mee gewacht vanwege de risico’s van grotduiken, die alleen maar toenemen met een camera in een al gevaarlijke omgeving. Door rustig aan ervaring op te bouwen, ben ik uiteindelijk begonnen met fotograferen in grotten.  

In een donkere omgeving kun je alle aspecten van de belichting zelf bepalen, wat een enorme creatieve vrijheid biedt, maar ook de kans op fouten vergroot. Na jaren van experimenteren voelde ik me comfortabel genoeg om fotoshoots op te zetten in grotten. In samenwerking met lokale speleologische organisaties kreeg ik toegang tot locaties die niet commercieel worden bezocht. 

 Deze foto toont mijn buddy Andrew Hemery in een van mijn favoriete locaties. De groene kleuren zijn het resultaat van een laag biologisch materiaal op de bodem van het sinkhole, die het water kleurt (en naar rotte eieren ruikt). Onder Andrew plaatste ik een videolamp om zijn profiel duidelijker te maken, terwijl hij zelf met 8.000 lumen de grot boog uitlichtte.  Ik gebruikte een ISO-waarde van 1000, een sluitertijd van 1/60 en een diafragma van 1.8. Een van de grootste uitdagingen was dat Andrew absoluut stil moest blijven om onscherpte te voorkomen.