Fotojaaroverzicht 2020 – Tim Steenssens

Zeepaddenstoel bij zonsondergang

Voor mij was 2020 het jaar van de ‘first timers’. Zo zag ik voor het eerst een gestippeld mosdierslakje, de brede ringsprietslak, de slanke rolsprietslak, de Japanse kruiskwal, dwergpijlinktvis, de zonneroos, de veranderlijke steurgarnaal… en ik vergeet er waarschijnlijk nog een hele resem. Onder toenemende druk van collega-fotografen heb ik ook voor het eerst deelgenomen aan het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie 2020 shoot-out. Naast veel techniek en oefeningen heb ik vooral geleerd dat de uiteindelijke foto uitkiezen het allermoeilijkste is. Nu is die wedstrijd nog maar pas achter de rug en daar gaan we weer!

Tijdens het OBK in september waren ontzettend veel bloemkoolkwallen te vinden bij het gemaal van Dreischor in de Grevelingen. Op zich dus niet meer heel bijzonder, ware het niet dat ik die dag de kans had om eens een andere groothoeklens te gebruiken van een collega-fotograaf, namelijk de 7-14mm. De bijbehorende domepoort is veel groter dan mijn mini-domepoort voor de 8mm, dus ik vond het tijd om eens een half-half opname te maken. Het was pas bij de laatste duik bij zonsondergang dat voor mij alle elementen samenvielen en ik deze foto kon maken. Ik was dan ook blij verrast dat ik met deze foto een gouden medaille won bij het OBK 2020 ‘juniors’ in de categorie ‘thema: mens en natuur’.

Double exposure harlekijnslakje

Soms zijn ze er niet, soms zijn ze er met honderden tegelijk. Hoe je het ook draait of keert, de harlekijnslak blijft één van mijn favoriete slakjes van de Oosterschelde. Er zijn voor- en tegenstanders van de techniek, ‘double exposure’ (beeld-op-beeld opnames). Ik hou er ontzettend van, mits de uitvoering mooi gelukt is. Deze foto maakte ik bij de Zeelandbrug.

De Buddies

Alhoewel dat in Zeeland in de winter geen kwaad zou kunnen, moet het warme water niet opnieuw uitgevonden worden. Door met trage sluitertijden te werken en tegelijkertijd met de camera te bewegen ontstaan er soms mooie effecten. Het was Thomas Van Puymbroeck die me op deze techniek wees en ik hou persoonlijk wel van eens ‘iets anders’. Ik heb er dan ook dankbaar gebruik van gemaakt, in dit geval op het alom bekende beeldhouwwerk in de Put van Ekeren.