Explosief komkommernieuws?

Grote koppen in de landelijke media: «Aantal duikongevallen explosief gestegen». Komkommertijd? 

Laat ik één ding vooropstellen: elk duikongeval is er één te veel. In de landelijke media lezen we deze week dat er in heel 2017 vijf duikers met decompressieklachten in Hyperbare Centrum van Goes zijn behandeld, in 2018 acht en in de eerste helft van 2019 veertien – procentueel een flinke stijging, ja. Medialand ontploft bij dit nieuws…. iedereen duikt erop, zeker in komkommertijd.

Maar… zet dit af tegen de 800.000 duikbewegingen die er volgens diezelfde media jaarlijks in Zeeland worden gemaakt, en de honderdduizenden duiken die op duiklocaties in de rest van Nederland worden gemaakt. Dan is dit nog steeds heel weinig. Bovendien gaat het in de berichtgeving in de landelijke media alleen om de duikers die in het Hyperbare Centrum van Goes zijn behandeld. De dodelijke slachtoffers die helaas in 2018 te betreuren waren, worden in de cijfers niet meegenomen. Misschien ook goed om te vermelden dat er in 2019 in Nederland (voor zover mij bekend) tot op heden géén slachtoffers zijn gevallen.

Bij navraag bij DOSA (Duik Ongevallen Statistieken Analyse) blijkt dat het orgaan dat de duikongevallen en -incidenten in Nederland en met Nederlanders in het buitenland bijhoudt en analyseert, andere cijfers vanuit Goes heeft ontvangen – in 2017 zouden er volgens opgave van het Hyperbare Centrum in Goes acht duikers zijn behandeld en in 2018 vier – een daling dus. Over 2019 heeft DOSA nog geen informatie ontvangen – ten minste niet vanuit Goes, wel van andere behandelkamers en de duikorganisaties.

Overigens… het is niet zo dat je bij een duikongeval alleen in Goes terechtkunt voor een hyperbare behandeling. Ook in het AMC, bij het DMC, in Sneek en het UZA in Antwerpen worden (recreatieve) duikers hyperbaar behandeld. Die duiker die in Zeeland duikt en ’s avonds thuis toch verschijnselen van decompressieziekte vertoont, zal niet terug naar Zeeland rijden maar kan na overleg met zijn arts ook in een van de andere hyperbare kamers terecht. De cijfers van die behandelcentra zijn in de berichtgeving in de media niet meegenomen. Het AMC, het DMC en Sneek laten weten dat zij geen forse stijging hebben geconstateerd. Catherine De Maeyer, binnen de Eenheid van Hyperbare geneeskunde van het UZA verantwoordelijk voor de opvang en behandeling van duikongevallen, is verbaasd over de eenzijdige berichtgeving in de media. Dat Goes meer duikers (ook uit België) behandelt, dat is duidelijk, maar zij vermoedt eerder een verschuiving: «Wij merken dat meer duikers de weg naar Goes beter weten te vinden en dan voor de nabehandeling naar Antwerpen komen.»

Kortom, jammer dat de duiksport onnodig negatief in het nieuws komt, ook al gaat het de betrokkenen om het verhogen van de duikveiligheid. Enige nuance, context en volledige feitelijke informatie zouden hier op z’n plaats zijn.

Het onderwerp veiligheid moet zeker hoog op de agenda (blijven) staan. Samenwerking, kennis delen en overleg met alle betrokkenen zijn onmisbaar. Precies datgene wat de organisatoren van Wij duiken veilig met het congres voor duikprofessionals en professionele duikers op 27 september beogen. Hopelijk zien we daar ook de vertegenwoordigers van de hyperbare behandelcentra en de media!

Ik wens je mooie, leuke en veilige duiken!

P.S. Nog een oproep aan de landelijke media: laat in komkommertijd eens zien hoe mooi en kleurrijk duiken in Nederland is! Dat is pas leuke content!