Ester van den Doel – Het zoute goud

Het is al 12 jaar geleden dat ze op Bonaire waren, dus het werd hoog tijd voor een nieuw bezoek aan dit Caribische eiland!
Duikreporter Ester van den Doel duikt op de Zoutpier.

Datum: 13 april 2016
Duiklocatie: Zoutpier, Bonaire

Na 12 jaar zijn we dan eindelijk weer een keer terug op Bonaire, het eiland is in de loop van de tijd wel wat drukker geworden; er is meer gebouwd maar gelukkig is het allemaal nog redelijk kleinschalig. De gemoedelijkheid is gelukkig wel gebleven. Het resort van dat concern met die vogel daargelaten…

Nadat we onze eerste dag gekozen hebben voor 2 duiken in de buurt om weer even te wennen en uit te loden is het vandaag tijd om eens op pad te gaan naar het zuiden; een van de duiklocaties die, voor mij dan, het meest tot de verbeelding spreken is de Zoutpier. Je kan hier alleen duiken als er geen schepen liggen om het zoute goud te laden.
In vroeger tijden was zout een zeer kostbaar goed en hier ligt het in bergen op een eindbestemming te wachten. De zoutpannen staan vol water en liggen te verdampen. Door de werking van algen krijgt het water zijn roze kleur, flamingo’s zijn hier regelmatig te vinden om hun voedsel uit het water te zeven. Als het water volledig verdampt is, wordt het zout verzameld en uiteindelijk via de conveyerband aan boord van een schip gebracht om zo naar zijn eindbestemming te gaan.

Maar daar komen we nu niet voor; we willen juist veel water om ons heen hebben! Het is zondag wat betekent dat er meestalgeen schepen liggen en het is redelijk rustig als we aan komen rijden, slechts 2 auto’s en die liggen er al in of gaan er net in. We maken onze spullen klaar en via het strandje lopen we het water in. Vandaag willen we de rechtse kant van de pier verkennen. We laten de lucht uit onze vesten en zakken onder de waterspiegel; ik ben heel benieuwd wat we aan gaan treffen. Evenwijdig aan de pier zwemmen we over de zandvlakte naar het centrale punt waar de pier in een T-splitsing naar links en rechts vertakt.
De palen van de pier staan kriskras door elkaar, net of een reus een paar overmaatse mikadostokjes met iets te veel kracht in de bodem heeft gestoken. Langzaam dwalen we tussen de palen door, naast de nodige rommel die overboord is gegooid en al begroeid raakt, zien we meteen een grote schorpioenvis liggen. Ik heb gekozen voor mijn groothoek dus ik laat de vis maar even links liggen, zo heel fotogeniek vind ik deze grote soort ook niet. We zwemmen verder tussen de palen door en we verbazen ons over de grote hoeveelheid vis die hier zit; scholen met gele zeebarbeeltjes, geelgestreepte grommers en mahoniesnappers zwemmen onverstoorbaar in het rond, totaal niet gehinderd door 2 duikers. Als ik omhoog kijk zie ik een schooltje geelstaartsnappers rondjes draaien om een pilaar. Ik probeer ze op de foto te krijgen want het ziet er mooi uit. Langzaam kom ik dichterbij en uiteindelijk lukt het me om nog een foto te maken voor ze een andere pilaar opzoeken om daar rondjes te zwemmen.

We zien meerdere schorpioenvissen op de bodem liggen, ze komen hier veel voor. Op de pilaren zien we sponzen groeien maar ook stukken koraal zijn bezig om deze vreemde indringers onderdeel te maken van de natuur. Hard koraal groeit langzaam maar zeker over de pilaren heen, versierd met kerstboomwormpjes voor de nodige kleur. We zwemmen naar het eind van de pier en het zonlicht geeft het nodige licht om alles prima te zien. Wat een heerlijke relaxte duik hebben we zo! Langzaam gaan we weer terug naar het centrale punt, tussen de pilaren door dwalend tot ik ineens een ‘vergeten’ ladder zie staan, keurig leunend tegen een pilaar. Dit vraagt natuurlijk om een foto. Diverse visjes verschuilen zich achter de ladder, een klein koffervisje maar ook een eekhoornvis verstopt zich. Uiteindelijk belanden we weer bij de centrale poot van de pier en 2 andere duikers wijzen ons op een verstopte
octopus. Helaas zit hij zo goed verstopt dat we alleen een paar zuignappen zien, een foto maken is onmogelijk. We gebaren naar elkaar dat we weer richting de kant gaan.

Langzaam scharrelen we weer terug over het zand, na 70 minuten stappen we weer uit het water, een mooie duikervaring rijker. We hopen hier in de komende weken nog een keer terug te kunnen komen en zo de linkerkant van de pier nog eens te kunnen verkennen want dit zout smaakt naar meer!