Ester van den Doel – Op verkenning in Vietnam (4/slot)

Inmiddels is onze laatste duikdag aangebroken, gisteren hebben we gedoken met Phat, de broer van Jen en ook vandaag is hij onze gids. Samen met een Hongaar zijn we met zijn vieren om het water in te gaan. Onze Hongaarse duikgenoot is niet heel spraakzaam en ook zijn Engels is maar matig; wat met het af en toe grappige Engels van Phat babylonische spraakverwarringen oplevert. We krijgen het idee dat hij vooral op zoek is naar grote vis, dan ben je in Vietnam aan het verkeerde adres; hier gaat het vooral om macroleven. Gelukkig gaat het duiken wel door want vannacht hadden we last van een aardige onweersbui die gepaard ging met een flinke plens regen. De regen is zo erg niet, nat worden we toch maar onweer? Gelukkig is het weer weer opgeklaard maar vanwege de regen en de voorspellingen van onweer later op de dag, blijven we dichter bij huis. De vraag aan ons is of we het vervelend vinden om weer een keer op plekken te duiken die we al gehad hebben.

Vandaag gaan we nog een keer terug naar Bai Su om daar rond te neuzen; er zijn daar ook een aantal overhangen en tunneltjes waar je doorheen kan die vol zitten met leven. Prima wat ons betreft. Ik vind het in ieder geval niet erg om meerdere keren op dezelfde plek te duiken, dat doen we thuis tenslotte ook. Phat neemt ons mee door de ’tunneltjes en doorgangen’ en inderdaad komen we daar grote slakken tegen, vooral de rattenslakken (Varicosa) zijn hier ronduit groot, ik zie exemplaren van een centimeter of 10 maar ze zitten een beetje onhandig en de zee-egels die overal zitten maken dat ik toch een beetje voorzichtig ben met zomaar op de bodem zakken. Gelukkig komen we ook wat kleinere exemplaren tegen maar ik vind ze nu eenmaal niet zo fotogeniek. Tijdens een van onze doortochten komen we ook een mooie anemoon tegen met weer een andere soort anemoonvisjes, deze zijn heel donker van kleur en erg brutaal. Een is het niet eens met het feit dat Jan iets dichterbij komt en bijt hem heel brutaal in zijn hoofd. Wat een brutaal en grappig visje is het toch! Terwijl de Nemo afgeleid is door Jan zijn aanwezigheid, kijk ik in de anemoon, op zoek naar poetsgarnaaltjes en andere kleine huisgenoten van de anemoon. Een paar dagen geleden zagen we hele kleine oranje garnaaltjes die erg mooi en fotogeniek waren en ik hoop dat we die vandaag nog een keer zien maar tot nu toe krijg ik ze niet in het vizier. Bij de ingang van een ander doorgangetje wijst Phat er een aan maar deze zit zo diep verstopt dat dat niets wordt. We ronden de eerste duik van vandaag af en gaan naar de boot terug, omdat we niet veel meters gemaakt hebben qua afstand, duurt het even voor we de aandacht van de boot getrokken hebben, die ons waarschijnlijk veel verder in het water had verwacht.

Tijdens de oppervlakte interval vraag ik aan Phat of hij toevallig nog zo’n oranje garnaaltje voor me kan vinden en hij belooft zijn best te doen. De tweede duik maken we weer iets dichter bij huis en dat wordt voorlopig onze laatste duik in Vietnam…We maken ons weer klaar en springen overboord op ook een bekende locatie, Bai Nhau. Het koraal is hier ook erg mooi in de ondiepte en ook voor snoekbaars is het een leuke plek, alleen per boot bereikbaar. We vinden meteen weer een slakje die lekker in het zand zit en bijna voor me poseert, zo mooi zit hij er voor. Ik maak een aantal foto’s en na een poosje komt Phat terug om te kijken of alles goed is. Ik geef een ok-teken en we zwemmen verder, het zicht is niet maximaal na de regen van vannacht dus we willen hem niet helemaal uit het oog verliezen, hoewel hij ons steeds weer terug vindt. Op een gegeven moment wordt er druk naar me gebaard om te komen, Phat heeft een oranje garnaaltje voor me gevonden! En hij zit ook nog op een bereikbare plek! Dit exemplaar is nog geen centimeter lang en zelfs met de macro lens met de +10 is het een zoekplaatje om hem terug te vinden, zeker omdat hij het niet eens was met alle aandacht en een sprong gemaakt had. Uiteindelijk lukt het toch om een foto te maken en bij een snelle check zie ik dat er wel een of 2 gelukte foto’s bij moeten zitten. Ik laat het garnaaltje met rust en we gaan verder; een paar slakken zijn druk bezig met een ‘standje 69’ en dus met voortplanting. We komen nog een paar schorpioenvissen tegen die in het zand liggen te rusten en beginnen langzaam aan tegen het eind van onze duik te komen, na een veiligheidsstop van 3 minuten die we doorbrengen boven het mooie onderwaterlandschap zit het er dan toch echt op…onze duiken in Vietnam zijn weer mooi geweest; sommige zeer memorabel, anderen wat minder maar allemaal de moeite waard! Ook het land is wat ons betreft een bestemming om nog een keer naar terug te keren; we zijn nu 2 keer geweest maar nog steeds zijn er stukken die we willen zien. Ook dan zullen we zeker weer afsluiten met een paar duikdagen.

Duiken in Vietnam
Wil je meer weten over duiken in Vietnam? Kijk dan ook eens op de site van Rainbow divers; de grootste en bekendste duikorganisatie in Vietnam met 20 jaar ervaring in het land. De beste tijd om hier rond te reizen is in onze winter als het de droge tijd is, vooral in het zuiden. Deze loopt eind april een beetje ten einde en daarna begint het natte seizoen. In het noorden van het land hebben ze 4 seizoenen zoals wij ze kennen. Vietnam is zeker een land wat het verkennen waard is maar ieder moet dat op zijn eigen manier doen; je kan hier prima in je eentje of op de bonnefooi rondreizen. Je kan niet rechtstreeks naar Ho Chi Minh city (Saigon) vliegen maar moet ergens een keer overstappen. Een visum op voorhand aanvragen is aan te raden, diverse bureaus kunnen je daar mee helpen. Zonder visum of een visum on arrival (enkel te krijgen als je een ‘authorisatiebrief’ hebt) kom je het land niet in.