Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Eric van Andel – Marsa Alam – Ohne Ende (deel 3)

Eric van Andel wordt gedwongen om een schildpad vast te pakken die vastzit onder een stuk koraal. Een spannend begin van weer een paar mooie duikdagen.


Datum 13 september t/m 27 september 2012
Locatie Marsa Alam, Beach Safari.

duikreport-call-to-action-350x85

PART 3- 21 september

De gebruikelijke duik op het huisrif, nu van Chanel 2 naar 3. Bijna aan het einde van de duik een mooie jonge schildpad die zich in de nesten had gewerkt. Het groepje maakt foto’s, komen zelfs heel dicht bij, maar de schildpad lijkt geen drang te hebben om weg te komen. Na wat rond dit mooie beest te hebben gezwommen zie ik wat het probleem is. Hij zit met de bovenkant van zijn schild klem onder een stuk koraal en de linkerkant van zijn schild haakt onder een steen en rechts klem tegen het koraal. Hij kan ook niet voor of achteruit. Ik besluit om de linkerkant van zijn schild onder de steen vandaan te halen en dat lukt. Hij lijkt heel erg blij en zwemt weg. Later spreekt iemand van het groepje mij er op aan: niet aankomen! Ik leg hem uit wat er aan de hand was en hij verontschuldigd zich, aangezien hij niet duidelijk heeft gezien wat er aan de hand was omdat hij op een afstand van 5 a 6 meter hing om de fotografen de kans te geven hun ding te doen. Het was hem wel opgevallen dat ik de situatie van alle kanten bekeken had. Voor de volgende 2 duiken vertrekken we naar Gebel Rosas. Het zicht viel daar zeker niet tegen gezien de stevige wind die er waait. Tijdens deze duiken wel 5 adelaarsroggen gezien en 2 schildpadden. De laatste was lekker aan het fourageren en stoorde zich niet aan ons. Dan weer retour met de truck. Eigenlijk is het niet meer toegestaan om toeristen nog per truck te vervoeren. Maar hier in Marsa Alam lijkt daar niet erg op toegezien te worden. Ik vind het eigenlijk wel zijn charme hebben!

Nog 5 duikdagen te gaan…

22 september

Ben je gewend aan het ritme wordt het veranderd: vandaag 2 duiken voor het ontbijt! Vanwege de wind was het huisrif geen optie dus we werden naar Marsa Egla gebracht. Het was naderhand toch wel een interessante verandering. Schildpadden, een zeepaardje dat vrolijk aan het rondzwemmen was en nog 2 kleine rifhaaitjes. Een ander voordeel was dat er nog niemand was en er dus beduidend minder zand in het water was. Na deze duiken om 10:30 dan eindelijk een welverdiend en welkom ontbijt. Rond het middaguur weer vertrokken maar nu naar Kilo Tamania, wederom voor 2 duiken. Nog wat leuke slakjes gescoord en met een 50 mm lens kan je toch best leuke visportretten maken! Tijdens het ontbijt hadden we al besloten om de lunch over te slaan en het avondeten wat vroeger te nuttigen. Wederom een goede beslissing want we waren pas rond 16:30 retour in het kamp. Na het eten leek het wel een bejaarden tehuis: gekreun en gezucht om overeind te komen. Op zich niet zo gek als je goed 5 uur onder water hebt gelegen en tijdens de oppervlakte intervallen rond loopt in temperaturen van boven de 35 graden. Ik denk dat ik vanavond vroeg in bed lig…..

23 september

Weer terug in het ritme, maar gezien de 4 duiken van gisteren waren er maar 2 gegadigden voor een vroege duik, waaronder ik uiteraard. Nog steeds te veel wind voor het huisrif dus we zaten om 5:45 achterin de truck op weg naar Marsa Egla.

Het zicht onderwater was daar ondanks de wind uitstekend! Zo goed zelfs dat ik op 10 meter afstand de karakteristieke vorm van een zeepaardje op de grasvlakte kon onderscheiden! En het was er dus een, er waren geen andere stofmakers dus we konden heerlijk ons gang gaan met het nemen van foto’s. Verder een heerlijke duik. De 2e en 3e duik zouden we met de gehele groep gaan maken op dezelfde stek. Uiteraard proberen het zeepaardje weer te vinden.
Hij werd snel gevonden maar een stuk minder diep dan vanmorgen. Het bleek dus niet degene te zijn die wij hadden gevonden. In totaal hebben we deze duik 6 van die mooie beestjes gevonden! Zo een duik kan natuurlijk niet meer stuk… De 2e duik nog een gitaarrog, een sepia en 2 slakjes. Nog 3 duikdagen te gaan en ik wil eigenlijk nog naar de gorgoon op 42 meter diepte op het huisrif, daar zit in ieder geval 1 Spitssnuitkoraalklimmer, maar er zijn er daar laatst meer gezien! Afwachten wat de wind gaat doen de komende dagen.

24 september

Met Ralf besloten om de 1e duik op de noordkant van Marsa Egla te maken vanwege de opkomende zon. De rest van de groep is overgestoken naar de zuidkant (die dan nog in de schaduw ligt). Maar eerst even naar 10 meter op de grasvlakte om te kijken of we nog zeepaardjes terug konden vinden. We hebben er zowaar nog 4 gespot, net zo veel als het aantal schildpadden op het ondiepere gedeelte. Mijn buddy kwam helemaal enthousiast boven: hij had nog nooit zo’n relaxte duik gehad! Ik moet eerlijk toegeven dat ik tijdens de duik bijna in slaap gevallen was…..

Zoals gebruikelijk op de terugweg weer een stukje door de woestenij gereden om de politiepost te omzeilen aangezien het niet is toegestaan om toeristen per truck te vervoeren. Eigenlijk wel grappig omdat die heren aldaar heel goed weten wat gebeurd maar er niet zo maar iets van zullen zeggen aangezien ze stroom en ook af en toe wat eten van het kamp krijgen. En zo lang ze ‘’niets zien’’ kunnen ze er natuurlijk ook niets aan doen.

Na het ontbijt op naar Gebel Rosas voor 2 duiken. Beide duiken voor een groot deel van de tijd heerlijk in het blauw/grijs gehangen om naar de rondtrekkende adelaarsroggen te kijken. Wat zijn dat toch een mooie beesten om te zien! Ik kon helaas niet dicht genoeg bij ze komen om een fatsoenlijke foto te maken. De 2e duik daar ben ik er na 66 minuten uitgestapt met nog 110 bar in de fles. Goede foto’s maken met zo veel zand in het water door de aantrekkende wind was geen optie meer.

Nog even dan gaat het aggregaat weer aan en dan kunnen alle batterijen van de camera en flitsers weer opgeladen worden voor de laatste 2 duikdagen. Het aftellen gaat nu snel helaas.

To be continued.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief