Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Blog / Reizen

Ik ga emigreren als duikpro en neem mee…

Anika en Kees zijn inmiddels in Thailand aangekomen. Wat hebben ze meegenomen? En hoe starten ze hun nieuwe leven op?

Eind mei was het dan eindelijk zover. We stapten in het vliegtuig en gingen nu echt van dromen naar leven. Na een fantastisch afscheids- en trouwfeest volgde een week vol kriebels en nog meerdere extra afscheidsmomentjes, totdat we onze Bossche voordeur echt voor de laatste keer op slot draaiden. Het voelt een beetje alsof we pas net geland zijn, maar er is toch echt al ruim een maand voorbij. Daarom kunnen we jullie vanuit onze eerste ervaringen al wel berichten met onze volgende tip: ik ga emigreren als duikpro en neem mee… wat we echt kunnen adviseren is: zo min mogelijk.

Wij zijn begonnen in buzzling Bangkok. De geuren, de drukte, maar ook al het groen en het water. Een soort ruige en viezere versie van Venetië. We love it! Je bent gelijk in een andere wereld, ‘kijk, er zwemmen hier zelfs mini draken in de rivieren’. We hebben onszelf in Bangkok goed verwend door een hotelkamer met enorme jacuzzi en een infinity pool op het dak te boeken. Het is tenslotte ook een beetje onze huwelijksreis en voor 70 euro per nacht kunnen we dit best 3 nachten volhouden. We vonden het ook belangrijk om uitgerust aan ons avontuur te beginnen. En aangezien wij beiden niet de gave hebben om ons overal in complete ruststand te kunnen opvouwen, ook niet met een slaapmiddel, hadden we deze dagen echt nodig. Tijdens deze eerste dagen hebben wij ook tijd besteed aan het doornemen van een groot deel van alle theorie voor onze Instructor Development Course (IDC). In principe hebben we alle Divemaster theorie nog eens samengevat en de oefeningen uit het Diving Knowledge Workbook gemaakt.

Dakloos
Na een weekje hebben we de luxe wat afgebouwd en waren we wel weer gewend aan het Thaise. Op 3 juni kwamen we aan op Koh Tao, dakloos. Gelukkig waren we in Nederland al begonnen met het afstruinen van Facebook forums. Koh Tao heeft een aantal erg levendige community’s waar je alles van beddengoed, duikspullen, scooters tot huisjes kunt vinden. Hert verloop is groot, dus het aanbod ook. Het was dan ook makkelijk om 5 bezichtigingen in te plannen en aan het einde van de dag tevreden een Singha open te trekken op het balkon van ons nieuwe, schone en gemeubileerde appartement met uitzicht op zee. De regels zijn wat ondoorzichtig, maar dat lijkt hier niet te deren. Als wij gewoon netjes de maandelijkse huur aan onze vriendelijke Zwitsere huisbaas betalen, hoor je niemand klagen. Voor het huren over een langere periode ontvang je vaak korting, maar de meeste onheemse eilandbewoners (inclusief wijzelf) moeten elke 3 maanden op visumrun, wij plakken er zoals het er nu uitziet gelijk een kleine ontdekkingsreis naar Cambodja aan vast. Want we zijn ook al weer op zoek naar onze volgende bestemming. Maar daarover in een volgende blog meer.

Nu was het tijd om echt alles uit te pakken en te kijken of we dingen zouden gaan missen. In principe is het volgende het geval: Thailand is een modern land en daarom is hier eigenlijk alles te krijgen wat we ook in Nederland hebben. Het enige dat ze hier niet hadden was een afwasborstel en vaatdoekjes. Dat schijnt echt iets Nederlands te zijn en daar waren we gelukkig op voorbereid. Qua duikspullen zijn we blij dat we onze eigen spullen mee hebben genomen, maar via de eerder genoemde community’s kun je voor weinig geld ook je complete uitrusting aanschaffen. Daarnaast is het een duikeiland met je raadt het al, er zijn veel duikwinkels Het is hier niet per se goedkoper dan in Nederland, maar in de meeste gevallen in ieder geval ook niet duurder. Dat scheelt je ook weer extra bagagekosten in het vliegtuig. Check wel als je heel merkgebonden bent of er onderhoud nodig is, of de jouwe wordt vertegenwoordigd. Wat ook prettig is bij het aanschaffen van duikgerei, maar zelfs voor de drankjes in de bar, is dat je als duikprofessional (in opleiding) vaak profiteert van diverse kortingen.

Nieuwe familie
Toen we gesetteld waren, zijn we gaan kennismaken met onze nieuwe IDC familie voor de komende 3 weken. Wat een heerlijk gemêleerd stelletje bijna instructeurs uit Amerika, Hawaï (noem je die apart?) China, Engeland, Zwitserland en natuurlijk Nederland. Allemaal een beetje zenuwachtig en zo op het eerste gezicht gelijkgestemd. Fijn dat de enige haan in onze groep straks, zoals het hoort, onze platinum Course director zou zijn: Marcel van den Berg,. En wat een spullen krijg je bij het begin van de IDC cursus. Buiten een aantal leuke gadgets van de duikschool, zoals een waterfles (de duikschool is heel eco-minded), shirt en maskerband, ook een hele doos vol PADI-materiaal. Dat wordt met het doorreizen straks qua ruimte nog wel een dingetje, want onze duikkoffers en backpacks zaten al tot de nok toe vol. Gelukkig is PADI ook druk aan het digitaliseren en houd ik stiekem wel van het gevoel van papier tussen mijn vingers.

Hierna hadden we vooral zin om onze eerste tropische duik van dit jaar te maken. Op Koh Tao duik je in principe altijd vanaf een boot. Het waterverkeer kan nogal druk zijn, dus het is belangrijk dat je altijd een Surface Marker Buoy meeneemt, zodat boten duidelijk zien waar jij je 3 minuten stop aan het doen bent. Ook deze zijn overal voor een paar euro te koop op het eiland.

Muggen
Wat ook typisch is voor de tropen zijn de muggen. En een kleine muggenbult kan zich hier al snel ontwikkelen tot een ontstoken voet, wat mijn waterpret voor de komende week bederft. Gelukkig verkopen ze hier overal natuurlijke en chemische anti-muggen spray en voor als het te laat is Fucidinzalf. Ze zijn hier ook erg kundig geworden met het behandelen van dit soort wondjes. Loop hier dus echt niet te lang mee rond, want dan kan een klein wondje uitgroeien tot iets heel vervelends! Dat heeft Anika al gemerkt helaas en gelukkig heeft ze haar voet nog. Wat ook belangrijk is dat je een goede duikverzekering hebt, die je ook kunt uitbreiden voor ziektekosten buiten het duiken. Dit is echt een aanrader als je geen ziektekostenverzekering meer hebt in Nederland zoals wij, want je krijgt alles vergoed en bent zo snel mogelijk weer up and diving.

In onze volgende blog zullen we wat dieper ingaan op de IDC en het leven erna. We zitten nu midden in de ‘after’ dus daar komen vast weer een aantal tips uit.

Tekst en foto’s: Anika van Leeuwen en Kees van Hal

1 reactie

  1. Super leuk om Julie verhalen te Lezen. Zouden jullie me iets meer kunne vertellen over die verzekering

    Alvast bedankt

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief