Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Richard en Mariëlle de Kok – Eigenwijs snotolfje

Na een stormachtige week kunnen Richard en Mariëlle weer het water in. Hun duikverslag lees je hier!


Datum: 14 februari 2016
Duiklocatie: Anna Jacoba Polder

duikreport-call-to-action-350x85

Vorige week vielen onze duikplannen in het water vanwege de storm. Afgelopen vrijdag veel rustiger weer, maar met 1 graad wel behoorlijk fris. De kentering valt niet goed, dus kiezen we weer eens voor Anna Jacobapolder.

Ditmaal niet de haven in, maar rechts bij de steiger te water. Lekker een ideale en eenvoudige instap. We gaan eerst een kijkje nemen bij de steigerpalen. Het zicht is met een kleine twee meter prima. Een van de steigerpalen zit helemaal vol met vlokslakken. Zoals meestal zitten ze verre van fotogeniek en hebben ze zich ergens tussen gepropt. Ik zie een mooi eisnoer en een stukje verder een slak die zijn koppie even omhoog doet. We laten de steigerpaal achter ons en zwemmen weer verder als ik Marielle ineens hard hoor rammelen. Yesss, een mooie jonge snotolf zit ons vanaf een stukje broodspons aan te staren. Hij blijft rustig zitten, maar als Marielle de camera te voorschijn haalt, draait hij zich om. Het bekende spelletje is weer begonnen: wanneer draait hij en kijkt hij op? Snel klik, ach weer net te laat. Wie gaat er winnen denk ik, het kleine snotaapje of de grote zwarte reuzin met de enge camera. Na 20 min houdt Marielle het voor gezien en bekijk ik het snotolfje even op mijn gemak door mijn loep. Het rare is dat hij nu wel blijft zitten en kijken, nu hij zeker weet dat er geen foto gemaakt wordt.

We duiken nog even onder de steiger door waar Marielle nog een fel gekleurde donderpad ziet. Vervolgens gaan we rustig naar het noorden en zakken naar een meter of negen. Ik zie dat de watertemperatuur slechts 4 graden is. Jemig, dat is toch wel rap afgekoeld in twee weken. Het rif ziet er doods uit. Ik kom een paar krabben tegen en wat zeeappels. We keren na een half uur om en zwemmen weer richting de steiger. Misschien kunnen we het snotolfje weer terug vinden, denk ik als ik de camera aangereikt krijg. We zoeken samen, maar helaas we vinden hem niet meer.

Als Marielle eruit gaat blijf ik toch even doorzoeken en ineens is het snotaapje er weer en ik daag hem ook uit voor hetzelfde spelletje. Ik denk dat ik met 25 – 2 verloren heb, maar met mijn twee goals ben ik reuze blij. Ik zeg gedag en ga rap het water uit, want we moeten snel naar huis voordat de regen/ijzel begint, die in de loop van de middag voorspeld is.

2 reacties

  1. Leuk verhaal en mooie foto’s weer!

    REAGEREN
  2. Mooie foto’s. Vooral de slak!

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief