Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Leendert Smit – Een leuke ontmoeting

De mooie kokerwormen die hier groeiden zijn verdwenen. In plaats daarvan ontdekt duikreporter Leendert Smit iets anders, wat toch net even iets leuker is dan de kokerwormen.

Waar zullen we vandaag eens gaan duiken? Ik wil weer op pad met de groothoek dus ik zoek een plek met wat steigers, objecten “you name it”.
Het is om 08:30 HW dus Anna-Jacobapolder wordt optie één. Kan ik daarna nog even naar Stijenham. Daar staan de mooiste anemonen van de Oosterschelde en die kan je ook heel mooi in beeld brengen met een groothoeklens. Om 08:00 sta ik klaar om te water te gaan. Er is verder niemand dus ik kan de picknicktafel gebruiken bij het optuigen. Handiger kan haast niet.
Ik slinger mij langs het touw naar beneden richting bootsteiger. De boot vaart in theorie om 10:00 naar de overkant dus ik heb tijd zat. Rond de steiger is niet zoveel interessants te zien en omdat de boot er ligt is het er ook vrij donker.
Strak op kompas zwemmend ga ik nu richting haven. Als ik de krib gerond heb ga ik op zoek naar het touw. Dat hangt een stukje boven de bodem tussen de twee kribben en is meestal mooi begroeid. Ideaal voor groothoek. Vroeger kwam ik hier vaak grote kokerwormen tegen maar die lijken al een tijdje verdwenen.
Dan zie ik, een stuk verderop, bovenop een clustertje zakpijpen, een zeer typisch silhouet: een zeepaardje.

20170715_050__DSC0928-53152

20170715_056__DSC0934-53152

Mijn hart slaat een tel over. Het is nu zaak kalm te blijven.
Ik check mijn instellingen en benader het beestje voorzichtig. Helaas heeft hij(zij?) mij in de gaten en gaat er vandoor om zich een half metertje verder weer met zijn staart vast te zetten.
Zo hoppen we verder totdat het zeepaardje er genoeg van heeft. Ik blijf echter volgen hopend op de ideale foto. Uiteindelijk verstopt het beestje zich dus de oesters en houd ik het voor gezien. Anders krijgt het zeepaardje nog een hekel aan opdringerige onderwaterfotografen.
Beter worden gaat het nu toch niet meer dus zwem ik terug naar de steiger.

20170715_064__DSC0942-53152

Even later sta ik bij Strijenham. Er komt net een Belgische fotograaf het water uit. Hij was op zoek naar slijmvisjes, vond ze wel maar ze wilden maar niet uit hun holletjes komen. Het zicht is ook slecht onder de 4-5 meter volgens hem.
Met deze wetenschap ga ik te water. Ik vind het nog wel meevallen met het zicht en al snel kom ik op een mooi anemonenveld terecht.
Ik ga aan de slag om een mooi groepje zoveel mogelijk stofvrij in beeld te brengen.

20170715_122__DSC1000-53152

20170715_111__DSC0989-53152

Ik probeer zelfs een hooiwagenkrab in het creatieve proces te betrekken met wisselend succes.
Op de terugweg kan ik het niet laten ook even naar slijmvisjes te speuren. Jawel hoor, daar zit een klein exemplaar midden op een steen. Het beestje is niet groter dan een centimeter of 3-4 dus veel te klein voor mijn groothoek (hoewel het zeepaardje ook niet echt groot was maar dat is toch van een andere orde). Jammer maar ik kom hier zeker nog een keer terug met de macrolens!

https://www.mares.com/nl_NL/regulator-atlas-62x

1 reactie

  1. Wat is dat gaaf!

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief