Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Zeedonderpad-city

Het is voor Duikreporter René weer lang geleden dat hij bij de Zeelandbrug heeft gedoken. Het werd dus weer tijd!

De hoog water kentering valt eindelijk weer eens goed om een duik bij de Zeelandbrug te maken. De berichten over het zicht zijn de laatste dagen ook goed, dus die kans laten Goof en ik niet liggen natuurlijk. Voor velen is het een stek die ze ieder weekend bezoeken, maar voor ons niet. We hebben er zin in.

Uit gewoonte had ik gisterenavond mijn camera set opgebouwd met de 45mm macrolens, dus geschikt voor wat grotere dingen. Maar Goof bracht me op andere gedachten en dus monteerde ik toch maar de 60mm macrolens, die is beter geschikt voor het kleinere spul. We hopen vanavond toch weer eens wat leuke slakjes te kunnen spotten. Verder hebben we eigenlijk geen idee wat er momenteel zoal te vinden is, al sinds juni heb ik niet meer bij de brug gedoken. Het is sowieso pas de vijfde keer dit jaar. Zonde eigenlijk, maar dat is nu eenmaal de keuze die ik gemaakt heb om niet in de weekenden te duiken. De weekenden zijn voor het gezin.

20170927_783_Zeelandbrug003_LOGO-56035

De parkeerplaats is tot onze verrassing nog best druk, ik tel ongeveer vijftien auto’s. Volgens de tabellen zouden we om 19.30u te water moeten gaan, maar dat wordt pas tegen 20.00u ondanks dat we ons vrij vlot hebben aangekleed. Als ik mijn 3mm handschoenen aan heb, sjokken we de trap op en gaan te water. Ik merk op de trap al dat er nog redelijk wat stroming staat en besluit er tegen in te gaan richting het westen. We wensen elkaar veel plezier en spreken een maximale duiktijd af van negentig minuten, wetende dat we dat toch niet gaan halen. Ik duik onder, het stroomt inderdaad nog wel aardig, maar op een meter of vijf diepte is het al weer rustiger. Voor mij zie ik een vis voorbij schieten, een relatief grote vis, maar ik herken hem niet meteen. De vis blijf net een meter voor mij zwemmen en ik kan hem met mijn lamp goed belichten. De kenmerkende tekening op zijn lichaam verraadt zijn identiteit, het is een lipvis! Wow, wat een leuke ontmoeting zeg, dat is echt jaren geleden voor mij dat ik deze vis hier gespot heb. Maar zo plotseling als hij opdook, zo plotseling is hij ook weer verdwenen. Mooi begin van de duik.

Met mijn lamp schijn ik op elke steen en elke hoek die ik tegenkom. Eigenlijk ben ik op zoek naar slakjes maar ik vind ze niet. Op de zandbodem verschijnt ineens een jonge sepia, die net een krab gevangen heeft. Een beetje onhandig oogt het, maar ik ga er vanuit dat de sepia er een lekker maaltje aan heeft. Op de stenen zie ik af en toe een klein paars kokerwormpje, helaas schieten ze steeds hun kokertje in als ik te dichtbij kom. Ik geef het maar op om hier een foto van te maken. Het zicht is ook te goed om niet nog lekker verder te speuren. Op het zand vind ik een grote zeedonderpad, die meteen gebruik maakt van mijn lamplicht en een garnaaltje naar binnen slobbert. Het stof wat opdwarrelt maakt het voor mij niet meer mogelijk om een foto te maken.

20170927_783_Zeelandbrug011_LOGO-56035

Ineens zie ik op een steen een mooi licht gekleurd zeedonderpadje zitten, het is een jonge groene zeedonderpad. De kleuren en het patroon zijn erg mooi, de ideale vis voor wat leuke visportretjes! Het visje is stoer en trekt zich niet veel van mij aan. Af en toe hopst het visje wat opzij en ik doe hem maar na om weer in de juiste positie te komen voor een goede foto. Dit houden we samen minuten lang vol, tot ik tevreden ben met de foto’s en het zeedonderpadje vertrekt. Leuk, hier houd ik wel van. Op het gemakje lekker fotograferen in water met goed zicht en op dit moment ook weinig stroming, de temperatuur is met zestien graden Celsius ook nog meer dan prima. Zo mag het van mij de hele winter blijven! Ik geniet weer met volle teugen en baal stiekem dat ik hier niet vaker kan duiken.

20170927_783_Zeelandbrug017_LOGO-56035

De stroming begint weer wat aan te trekken en ik wil wel weer bij de trap onder de brug het water uit. Ik zit nog op bijna elf meter diepte, dus het wordt tijd om weer terug te gaan. Op mijn terugweg zie ik de ene na de andere zeedonderpad op de stenen liggen. De meesten zijn klein (zo’n zeven of acht centimeter) en af en toe zit er een wat grotere tussen. Een wat groter exemplaar gebruik ik voor een detailopname van het oog, deze zeedonderpad ligt er immers erg rustig bij. Net voor de instap tref ik een school steenbolkjes die net boven de bodem zwemmen, ik tel er ongeveer twintig bij elkaar. Dat is weer even genieten. En alsof het dan niet op kan tref ik, op bijna dezelfde plek als aan het begin van de duik, opnieuw de lipvis. Zou deze territoriaal zijn en in de buurt blijven? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat ik weer genoten heb van deze herfstduik bij de Zeelandbrug.

Duik 783 (Zeelandbrug, woensdag 27-9-2017, 20.00u)
Max. diepte 10,8m, temp. 16gr.C., zicht 3-4m, duiktijd 74min.

20170927_783_Zeelandbrug036_LOGO-56035

https://www.mares.com/nl_NL/regulator-atlas-62x

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief