Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Wouter Hoogerwerf – Ochtend-nachtduik bij Dreischor Gemaal

Je leest het goed, een nachtduik in de ochtend. Zelf noemt Duikreporter Wouter het een idioot plan. Maar het levert wel een heel bijzondere ontmoeting op.

Als je een paar dagen gaat duiken in Zeeland mag een nachtduikje hier of daar natuurlijk niet ontbreken. Het is nu half mei en is het toch al gauw 22:30 voordat het echt een beetje donker is. We zijn niet echt avondmensen en hebben onze slaap vaak erg nodig. Marloes kwam dus met de volgende oplossing voor dit dilemma. We gaan vroeg naar bed en zorgen dat we rond 05:00u in de morgen in het water liggen. Wat een idioot plan. Doen we!

Maandag ochtend 04:00 gaat de wekker hier in ons huisje in Zeeland. We pakken de laatste spulletjes en lopen naar de auto. Zachtjes doen is niet nodig want we zijn de enige huurders volgens de man van de receptie. Het is maar 15 minuten rijden vanaf ons privépark naar Dreischor gemaal. Het is een van onze lievelingsstekken maar we zijn er nog nooit eerder in het donker ten onder gegaan.

Wanneer we bij het water zijn begint de horizon al lichter te worden. Geen tijd te verliezen dus! Er lijkt heel wat vistuig te liggen dus plaats ik m’n vlag met een lamp er op gericht. Een visser zou nog wel eens vroeg zijn fuiken willen lichten. Bang voor diefstal van m’n lamp ben ik niet op maandag morgen om half 5 zo ver van de bewoonde wereld.

Wouter_Hoogerwerf_Ruthensparr-98927

Ons pak is een dag eerder lekker in de zon gedroogd dus we piepen er zo in en binnen 15 minuten staan we in het water onze vinnen aan te trekken. Even acclimatiseren in de donkere zee van rust. De koelte en spanning maakt ons klaarwakker. Wat gaat deze duik ons bieden. We binden er geen doekjes om en gaan op een meter of 5 gelijk richting het gemaal. In het ondiepe schiet er al allerlei leven uit het schijnsel van onze lampen.

Onderweg naar het gemaal komen we veel kreeften tegen. Deze zijn gelukkig dus nog niet gevangen. Als we even later een fuik treffen zien we dat ook de vissers niet mogen klagen over hun vangst. Er lopen diverse rode schaardieren door de netten.

Wouter_Hoogerwerf_Kreeft-98927

Ik vind een grondeltje in een oester en ik weet wat dat betekend. Dit is een nestje! De eitjes glinsteren rondom het diertje en het blijft stoer zitten om ze te beschermen. Ik krijg hem niet scherp op de foto. Ik ben pardoes vergeten hoe ik bij m’n iso instellingen kom. Ik fotografeer sinds eind vorig seizoen met de TG-6 maar ben het nu weer even helemaal kwijt. Laat maar zitten, het is in ieder geval mooi dat ik dit tafereeltje heb mogen zien.

Bij het gemaal aangekomen zijn het vooral de Anjelieren die opvallen. Op sommige plekken vormen ze groepjes. Grote en kleine door elkaar. Het lijkt wel een heksenkring zoals je die bij paddenstoelen wel eens ziet. De westelijke kant lijkt voller begroeid dan de oostelijke. Geen idee waar dat aan te wijten valt.

Wouter_Hoogerwerf_Anjelier-98927

We pluizen het gemaal verder uit en bij de meeste foto’s die ik wil maken word ik akelig “gephotobombed” door garnaaltjes die rond m’n ringlamp willen dansen. Ik houd er maar mee op. We zwemmen ondiep terug en komen netjes voor de instap uit.

Wouter_Hoogerwerf_Anjelierengroep-98927

Als ik m’n hoofd voor het eerst bovenwater steek zie ik in m’n ooghoek iets laag op het water bewegen. Fuut, eend, meeuw, aalscholver? Neejoh ZEEHOND! Ik waarschuw Marloes, moet je kijken een zeehond aan de oppervlakte! Ze gelooft me niet maar gelukkig ziet ze hem snel zelf ook. Alhoewel gelukkig, zo snel is ze nog nooit uit het water gekomen. Maar goed dat we het beest niet onderwater in het donker zijn tegengekomen. De knuffelheidsgraad van een zeehond is hoog volgens veel mensen maar voor ons is het gewoon een wild roofdier vergelijkbaar met een vos of wolf op land. We kennen maar al te goed de verhalen van lieve speelse zeehonden die het leuk vinden te happen in vinnen, caps en automaatslangen. Nee bedankt, wij gaan het water uit.

Wouter_Hoogerwerf_Gemaal-98927

Op de dijk genieten we van de zonsopkomst. Wat een plaatje,dat silhouet van het gemaal en af en toe de zeehond die zijn kop bovenwater steekt. Vanmiddag weer een duikje op HW bij Zoetersbout. Met dit weer kan dat alleen maar genieten worden. Het is 07:15 als we weer op het park zijn. Eerst nog maar eens een tukkie doen.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief