John Landa – Weer gewoon in Nederland duiken

Na een week duiken in Noorwegen is het weer tijd voor een duik in eigen land. En dus moet duikreporter John Landa zich weer omkleden op een koude parkeerplaats, zijn eigen duikset dragen en een dijk over klimmen. Home sweet home!

Datum: 09-10-2017

Duiklocatie: Bergse diepsluis, Nederland.

Duik 910, Maandag 09-10-2017, Bergse diepsluis Nederland.
De eerste duik na een weekje duiken in Noorwegen ik ben benieuwd want ik was best verwend in Noorwegen, omkleden binnen een paar meter lopen om in de boot te stappen, goed zicht en veel vrij zwemmende vis gezien. Ik heb afgelopen week weer eens lopen brainstormen over de fibersnoots, ik had een prototype gemaakt maar die voldeed niet precies dus heb ik een nieuwe gemaakt en die wil ik deze keer uitproberen.

Ik ga dus voor het ini mini onderwaterleven en ik zal me me wel weer opvreten van frustratie om die ini mini kleine lichtpuntjes van de flitser goed te zetten. We zijn op tijd aan de Bergse diepsluis en we gaan te water, eerst maar even kijken of ik iets heel kleins ga vinden. Na een tijdje zoeken kom ik een plooislakje tegen maar die zit boven op een stok en ik moet uit de vrije hand een foto maken zwevend een meter boven de bodem en dan richten op een slakje dat misschien 15 mm klein is.

Na wat pogingen geef ik het op het lunkt niet zoals ik wil en ik heb al weer net iets te veel stof gemaakt ik ga weer verder op zoek naar iets kleins. Na een tijdje vind ik eindelijk weer een plooi slakje maar dan echt een heel kleintje, hij ligt mooi op een plukje wier precies goed voor een foto, helaas blijkt er een plukje wier voor zijn rhinoforen te hangen maar dat zag ik pas thuis op de computer, erg jammer. We gaan verder op sommige stukken is het zicht vrij goed zeker 5 meter dat is in de Oosterschelde al vrij goed maar voor Noorse begrippen is dat gewoon slecht maar ik vind het meer dan voldoende.

We zoeken de stokken nog af op bijzonders het zicht is zo goed dat we de dahlia die in de buurt van de sepia rekjes staan terug vinden. Nadat we de stokken hebben gecontroleerd zwemmen we terug naar de schuine kant, hier zoek ik nog wat weduwerozen en zeeanjelieren om de de mond opening zo te belichten dat alleen dat is belicht. Soms kom ik te dichtbij en sluiten de tentakels zich en kan ik een foto vergeten.We gaan de andere kant op en ik ben nog steeds op zoek naar iets kleins maar het valt een beetje tegen of ik gewoon niet goed genoeg.

De verschillende soorten garnalen zijn niet gediend van de lens en vluchten weg als ik maar iets te dicht in de buurt kom. Gelukkig kan ik wel wat foto’s maken van wat heremiet kreeftjes die soms geduldig staan te poseren. Dan kom ik nog een kleine sepia tegen maar toch nog te groot voor mijn lens, ik observeer dit guitige beestje die af en toe een dreigende houding aanneemt naar mij, zo klein en al zo dapper. Ik moet nodig een sanitaire stop houden ik besluit er uit te gaan want ik lig er al 95 minuten in.

Als ik boven kom staat er een clubgenoot van mij en op de kant staat een filmploeg van omroep Max. er worden beelden gemaakt van de winnaar ONK video die s,avonds bij omroep Max worden uitgezonden. Ik verdwijn uit beeld en loop naar de auto vlug de spullen afgooien en rennen richting de Dixie Lia is net na mij uit het water gekomen. Spullen opruimen nog een bakkie koffie drinken en dan naar huis. S,avonds kijken naar omroep Max en ja hoor ze zenden een stukje uit over onze club genoot en het leuke is dat Lia net nog een paar seconden in beeld is. Ik ben ongeveer 96 minuten totaal onderwater geweest, ik benrond 09:40 uur te water gegaan, de water temperatuur was 14 graden, het zicht was goed, ik ben max.7,6 meter diep geweest.