Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Verrast door slecht zicht

Dat het goede zicht in Zeeland binnen een paar uur kan omslaan merkt ook Duikreporter René Weterings, hij probeert er het beste van te maken.

Slecht zicht, dat is wat ik overal lees. Maar dan lees ik een bericht over goed zicht bij Dreischor. Vanavond toch maar een poging wagen dan, daar is het immers vakantie voor.

De kinderen gaan bij oma logeren, dus die zet ik eerst even af. Mijn duikspullen heb ik al bij me, dus ik kan meteen door. De parkeerplaats is verlaten, in de verte zie ik bij het gemaal wel een aantal auto’s staan. Een paar minuten later rijden ze allemaal voorbij, ik ben alleen aan de waterkant, lekker! Ik heb de gewoonte om even naar het water te gaan kijken voor een duik, dus nu ook maar even kijken. Helaas voel ik wind meteen over de dijk komen gieren, het Grevelingenmeer ziet er uit als een golfslagbad! Bah, nee he…heb ik weer. In het ondiepe deel ziet het water er al uit alsof er een riolering op uitkomt. Dit belooft niet veel goeds.

RENE_WETERINGS_20190429_887_Dreischor_Reefballs_007_Oester-80975

Maar ja, zonder te duiken terug naar huis rijden is ook geen optie. Eenmaal in het water baal ik nog steeds, waar heb ik dit aan verdiend? Het zicht is bij de steiger al maximaal een meter, het water lijkt een hele dunne soep te zijn. Ook onderaan bij de reefballs is het niet veel beter, gadverdamme, wat heb ik hier een hekel aan. Toch ga ik op zoek naar leuke onderwerpen om te fotograferen, een beetje voorbereiden voor de komende wedstrijden kan geen kwaad. Inspiratie opdoen en wat experimenteren dan maar.

Ik struin wat rond en heel af en toe heb ik een plekje waar het zicht misschien twee meter is, maar daarmee houdt het dan ook echt op. Helaas, het gaat echt niet beter worden. Mijn plan om eens bij de diepe richel te gaan kijken plaats ik weer in de ijskast. Dat doe ik wel een keer als het zicht beter is. Op de bodem zoek ik naar leuke dingen, maar ik kan eigenlijk niks interessants vinden. De laatste duiken waren in de Oosterschelde en daar is dan toch meer te vinden. Maar ik probeer wat met een oester en dubbel exposure. Een beetje ‘afgezaagd’, maar toch leuk om die techniek eens wat te oefenen. De basisfoto van het zonnetje is helaas ook niet best, daar zit algenbloei in. Maar ik doe het er maar mee en prul wat aan.

Zakpijpjes zijn ook altijd een gemakkelijk onderwerp om wat te testen, die zijn er genoeg. Er drijven oorkwallen aan mij voorbij en ik zie wat kreeften in hun holletje wachten tot het nacht wordt. Grondels zijn er veelvuldig, maar ze willen vandaag niet poseren. Het valt me op dat er veel sponzen te vinden zijn, veelal oranje van kleur wat natuurlijk een mooie toevoeging aan het landschap is. Het is lastig om dit met een macrolens goed in beeld te brengen, ik doe wat vergeefse pogingen.

Ondertussen heb ik het slechte zicht in mijn gedachten verdrongen en maak ik er het beste van en uiteindelijk heb ik het toch naar mijn zin. Even relaxen, helemaal alleen in het water met alleen het geluid van mijn eigen bellen. Veel foto’s maak ik niet deze keer, maar ik heb toch weer wat kunnen proberen vanavond. Na een uurtje vind ik het welletjes geweest en houd ik het voor gezien, hopen dat het zicht weer wat opklaart binnenkort.

Max. diepte 9,5 m, temp. 12 gr.C., zicht ca. 1-2m, duiktijd 60min.
Duik 887 (Dreischor Reefballs, maandag 29-4-2019, 17.30u)

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief