Dirk Van den Bergh – Uitgebloeid!
Duikreporter Dirk heeft een drukke dag voor de boeg – er staan drie duiken op de planning. Hij trapt af bij de Zeelandbrug.
Datum: 23-05-2019
Duiklocatie: Zeelandbrug
Prachtige dag vandaag, gelukkig, want er staan drie duiken op het programma! Hier het verslag van de eerste duik bij de Zeelandbrug. Afspraak met buddy Fernando Breevaart. Het is pas de tweede keer dat ik met hem duik. De eerste keer dateert van eind oktober 2017. Toen had hij nog maar 27 duiken gemaakt, maar ik herinner me dat hij toen al een geweldige trim had en een voorbeeldig buddy was.
Er staat maar één auto op de parking en dat zijn vissers (die trouwens ook tijdens de kentering bleven vissen …). Ik ga alvast aftoppen en even later is Fernando er ook. Hij heeft nu bijna 100 duiken, dus dat komt zeker goed. Ondertussen is hij ook verslaafd geraakt aan onderwaterfotografie …
Er komen toch nog redelijk wat duikers opdagen voor een donderdagmiddag, dus we zullen ons maar klaarmaken zeker! We liggen perfect een half uur voor de LW kentering in het water. Kijk nou! Zicht! De algen zijn blijkbaar uitgebloeid! Een artikel van Peter H. van Bragt in Nature Today leert me: “Afhankelijk van de aanwezige concentraties van de voedingsstoffen fosfaten en nitraten, de zeewatertemperatuur en de hoeveelheid lichtinval kan de concentratie aan cellen van de Schuimalg Phaeocystis pouchetti spectaculair exploderen. Niet ieder jaar zijn die omstandigheden voor deze alg gunstig genoeg om zich explosief te kunnen ontwikkelen.” Dit jaar was dit dus duidelijk wel het geval! Het volledige artikel vind je hier: https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=19183
We duiken eerst naar de sepiastokken in de hoop van … Onderweg zien we een millenniumwratslak die prachtig op een oester zit.
Er zitten ook weer veel slibanemonen en viltkokeranemonen. Ik probeer ze na de les van vorige duik te onderscheiden, maar het blijft lastig … Dit zal wel een slibanemoon zijn zeker?
Geen sepia’s te zien bij de stokken. Fernando ziet wel enkele stokken met schaarse eitjes van sepia en pijlinktvis. Die heb ik gemist …
We zakken dieper af en gaan over de vlakte tussen de twee pijlers. Veel heremietkreeften, zeesterren en … brokkelsterren! Blijkbaar hebben we nog eens een strenge winter van het type Elfstedentocht nodig om er vanaf te geraken, want daar kunnen ze niet tegen.
Deze Ruthensparr’s grondel komt even uit zijn nestje piepen …
De paarse kokerwormen zijn er ook nog steeds en tijdens onze opstijging komen we enkele mooie pauwkokerwormen tegen. In het ondiepe zie ik nog wat zeebaarzen voorbijflitsen en na 58 minuten zijn we terug bij de trap. We zijn max 12,8 meter diep geweest en de watertemperatuur was 13°.
Nou, dit was een fijne duik! Op naar de volgende. Die gaan we bij Den Osse Kerkweg doen, maar dat is voor de volgende reportage.
