Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Dirk Van den Bergh – Twee soloduiken

Met twee kompassen en de zon als oriëntatiepunt kan het navigeren tijdens de duik niet fout gaan. Duikreporter Dirk Van den Bergh brengt twee duiken op een vrijdagmiddag in Zeeland in beeld.

In de aanloop naar het biologieweekend in Zeeland met Bas en Mirjam van der Sanden spreek ik met hen vrijdagmiddag al af bij de Zeelandbrug. Bas en Mirjam gaan nog wat “materiaal” verzamelen voor het weekend (als biologen hebben zij daar een machtiging voor) en daarom ga ik solo.

Het is laag water, dus ik hoef niet diep te gaan en er staat zo goed als geen stroming. Ik heb hier ondertussen al meer dan 50 duiken gemaakt, zodat ik onder water genoeg natuurlijke navigatiepunten herken om te weten waar ik me bevind. Bovendien schijnt de zon volop en dan is de schaduw van de brug een bijkomend navigatiepunt. Ideale omstandigheden dus voor een soloduik! Ik heb mijn twee kompassen en mijn twee duikcomputers bij, so let’s go!

Het is behoorlijk druk voor een vrijdag en allen duiken ze naar dezelfde plaats … daar waar het zeepaardje gesignaleerd is. Niet moeilijk om te zien waar dat is, want op die plaats is het precies een bubbelbad! Nee, hoe graag ik het zeepaardje ook in beeld zou hebben, mij niet gezien om in het stof te gaan hangen terwijl er langs alle kanten vinnen om je oren klapperen …

Ik ga de andere kant op, lekker rustig, maar toch krijg ik ook hier een paar vinnen tegen mijn hoofd terwijl ik aan het filmen ben. Zien die dat dan niet? Ik hang ter plaatse, heb twee videolampen en een duiklamp aan en bovendien is het zicht goed. Euh Dirk, even inhouden nu… geen lelijke woorden meer neerschrijven …

Er zitten heel veel paarse kokerwormen. Het vraagt even geduld om ze tijdens het openen te filmen, maar vermits ik solo duik hoef ik niet op mijn buddy te letten en kan ik er de nodige tijd voor uittrekken!

Dirk-Van-den-Bergh_20180831_Paarse-kokerworm-70450

De Paarse kokerworm sluit zich bij de minste verstoring. Hieronder een fragment uit het artikel van Peter H. van Bragt, gepubliceerd in Nature Today: “Toch krijgen veel sportduikers de fraaie waaiers niet eenvoudig te zien. Deze wormen hebben zeer simpele ogen die echter goed in staat zijn om veranderingen in licht en donker waar te nemen. Ze kunnen ook trillingen in het water goed waarnemen. Beide eigenschappen helpen de dieren om zich te beschermen tegen predatie. Bij de geringste verstoring trekken ze zich onmiddellijk terug in de koker die daarna aan het uiteinde wordt dichtgeknepen. Als het licht van een duiklamp op de waaier valt trekken ze zich dus meteen terug in de koker. De beste manier om de wormen waar te nemen, is door geen duiklamp te gebruiken, maar dat is in de Oosterschelde met vaak een beperkt doorzicht eigenlijk geen optie.” Volledig artikel over deze kokerworm: https://duikeninbeeld.tv/paarse-kokerworm-rukt-verder-op-in-oosterschelde/

De zeeanjelieren staan mooi open en een pitvis geeft weeral een extra accentje aan deze duik.

Dirk-Van-den-Bergh_20180831_pitvis-70450

Na 76 minuten ben ik terug bij de duiktrap. Vermits ik solo ging was er afgesproken dat ik max 80 minuten onder zou blijven … Hé Bas, maar dan moet jij ook wel boven komen hé, anders dient die afspraak tot niets! Hij blijft ei zo na twee uren onder water en hierdoor moeten we ons nu haasten om nog een tweede duik te kunnen maken. We rijden naar Den Osse Nieuwe Kerkweg. Ik blijf onder water even bij Bas, maar ga dan verder solo. Het zicht is goed en ondiep zijn de tafereeltjes dank zij het lichtspel van de zon schitterend!

Dirk-Van-den-Bergh_20180831_tafereel-70450

Ik blijf er 20 minuten rondsnuffelen en ga dan toch nog even langs de reef balls. Ook daar is het zicht goed.

Dirk-Van-den-Bergh_20180831_tafereel-weduweroos-zakpijpen-70450

Lang blijf ik er niet, want er is afgesproken een korte duik te maken. In het terugkeren ga ik langs de wand nog even naar de zeedahlia.

Dirk-Van-den-Bergh_20180831_zeedahlia-70450

Op weg naar de steiger kom ik terecht in een rode mistwolk. Sinds vorig jaar weet ik dat dit afgestorven zeevonk is en huiduitslag kan veroorzaken. Gelukkig hebben ze bij Den Osse een douche, zodat ik me kan afspoelen!

We eten nog vlug iets bij “Even Pauze” – lekker zoals altijd – en rijden dan naar De Witte Boulevard waar we logeren. Even later komen de andere cursisten aan en om 20.00 uur gaat het biologie weekend “Krabben, kreeften en garnalen” van start, maar dat is voor een volgende reportage …

Onderstaande video bekijken in HD1080p voor de beste kwaliteit.

2 reacties

  1. Je opmerking over de lompe mededuikers is mij uit het hart gegrepen. Ook ik maak het reglmatig mee dat waneer ik rustig op 1 plek aan het fotograferen ben duikers vlak langs of zelfs over mij heen zwemmen. Mij vloekend (zachtjes in mijn ademautomaat) in een wolk van stof achterlatend

    REAGEREN
    • Er is toch zó weinig plaats in de Oosterschelde hé Leendert! Bij slecht zicht kan ik hier nog inkomen, maar dat was nu zeker niet het geval!

      REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief