Dirk Van den Bergh – Twee keer feest bij de brug

Dirk Van den Bergh maakt zijn verjaardagsduik bij de Zeelandbrug. Of er ook een mooi geschenk voor hem in zit?

Datum: 26-09-2019
Duiklocatie: Zeelandbrug

Het is weer zover … mijn verjaardag komt er aan en daar hoort traditioneel een verjaardagsduik bij! Even traditioneel is dat ik die met de buddy doe waar ik dit jaar al het meest mee gedoken heb: Petra Smit. Omdat ze niet kan in het weekend (en ik dan deelneem aan de Haringvliet monitoring dag) organiseer ik hem op een weekdag. Weinig volk dus, maar twee andere belangrijke buddy’s kunnen wél: Pierre Spirlet en Fernando Breevaart. Laat het feest beginnen!

We hebben afgesproken bij de Zeelandbrug, maar voortgaand op het weerbericht is er weinig hoop dat we daar kunnen duiken: er is regen voorspeld en een stevige Zuidwester wind. De golfslag valt echter mee, geen regen, dus we wagen het er op.
Duikplan: in bij de westelijke trap en op zoek naar slakjes.

Oeps … weer teveel met de inleidende beelden voor mijn video bezig geweest en … kompas vergeten te zetten … Ik kan het onder water nog rechtzetten: na meer dan 70 duiken hier weet ik ondertussen wel dat de kant op 30° ligt!

Het begint goed: er zitten veel harlekijnslakjes en Petra wijst een bruine plooislak aan. Die zit echter te verscholen om in beeld te krijgen.

Het is als filmer weer hard werken … Petra wijst het één na het ander aan, waaronder deze Noordzeekrab.

We dalen verder af, dieper en dieper … Door al het filmen weet ik ondertussen niet meer waar we ons bevinden t.o.v. de trap!
Eén ding weet ik wel: hier ben ik nooit eerder geweest. We zitten op een vlakte tussen de 15 en 17 meter diepte, steeds verder van de kant weg. Ik heb het volste vertrouwen in mijn buddy, maar ben toch blij wanneer ik op mijn kompas zie ik dat ze eindelijk in oostelijke richting, dus evenwijdig aan de kant en niet meer dieper, draait!

Er wordt hier duidelijk veel minder gedoken. De bodem zit vol pauwkokerwormen, in groepen bij mekaar. Zo heb ik ze nooit eerder gezien!

En dan hét moment van de duik: ik ben een pitvis aan het filmen wanneer ik in mijn ooghoek het gekende heftige lichtsignaal van Petra zie. Ik blijf de pitvis nog even filmen, maar Petra blijft maar seinen. Ze heeft duidelijk iets belangrijker gezien!

En ja hoor! Wat een prachtig verjaardagsgeschenk! Ze heeft een gestippeld mosdierslakje ontdekt! Nog geen halve centimeter groot. Hoe doet ze het! Ik blijf er lang bij hangen om het zeker scherp in beeld te hebben.

Wat een feest! We duiken verder. Nog meer pauwkokerwormen en veel zeesterren, heel veel zeesterren. Ze zitten ook in groepen bij mekaar. Zo zag ik het ook nog nooit! Ze lijken wel een orgie te houden (zie video).

Na 50 minuten doe ik teken aan Petra dat ik op 100 bar zit en naar boven wil. We stijgen langzaam en 10 minuten later houden we onze veiligheidsstop. Na 68 minuten stijgen we naar de oppervlakte. Hé wat een verrassing (voor mij): we zijn aan de brug! Mooi gedaan Petra! We gaan niet terug onder en zwemmen naar de trap. De wind is ondertussen nog wat aangetrokken en de golfslag nog wat heftiger. Het kost heel wat energie om uit het water te geraken! We zien Pierre en Fernando aan de andere trap uit het water stappen. Het feestje boven water kan beginnen, voorlopig zonder alcohol weliswaar, want we gaan nog een tweede duik maken …