Sandra Boerlage – Een geslaagde duikdag

Een doordeweekse duikdag in de hoop de drukte van alle weekendduikers een beetje te omzeilen verliep waterig maar met heel veel mooie herinneringen voor Duikreporter Sandra.

Datum: 8 augustus 2017
Duiklocatie: Oosterschelde en Grevelingen

Afgelopen dinsdag ging ik samen op pad met Mieke richting Zeeland, met een auto vol met duikspullen en het nodige eet/vreetwerk gingen we op pad. De planning voor vandaag was in ieder geval een Oosterscheldeduik en hoe de dag verder zou lopen lieten we helemaal op ons af komen, als we maar lol hadden en hierbij vooral geen stress.

En dat was er dan ook niet, twee blondjes, allebei eenparig vertraagd en relaxt bij het omkleden en omhangen van onze sets. Bij de Oosterschelde duik hebben we na enig klimwerk met behulp van een touw het water bereikt via de gladde stenen van de Zeelandse dijk – waar een touw al niet goed voor is. Een heerlijke rustige duik met een geweldige vondst: een zeepaardje!!! Zo, hebben wij even geluk!! Snel wat foto’s maken van dit unieke beestje om hem vervolgens met rust te laten. Met een goed gevoel kwamen wij dan ook na een duik van ruim een uur het water uit. We hadden nog wel veel langer onder kunnen blijven, maar Mieke haar cap was net een ballonnetje, er zaten namelijk nog geen gaatjes in. Maar met de hulp van een slimme Belg die naast ons geparkeerd stond heel snel wel. Handig voor de tweede duik.

Voor de volgende duik kozen we een stek op de Grevelingen en dit werd Kerkweg, een patatje bij Even Pauze konden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Met een goedgevulde maag maakten we ons dan ook op voor duik 2, waarbij we als doel hadden “op zoek naar plooislakken” en deze een beetje schappelijk op de foto te krijgen. En ja het is echt zo, zie je er één dan heb je binnen de kortste keren weer een ander in het oog. Er zaten er echt tientallen.

Mieke en ik liggen heerlijk rustig naast elkaar te fotograferen tot ik Mieke ineens allemaal kreten uit hoor schreeuwen. Meteen kijk ik haar kant op met grote vraagtekens, waarbij ze druk seinde dat ik links van me moest kijken. Ik draai me dan ook om en geloof m’n ogen niet, ik kijk echt midden in de ogen van een zeehond. Het dier blijft enkele seconden hangen om vervolgens de diepte weer in te zwemmen. Wow, dit was echt gaaf. Echt de kers op de taart, zullen we maar zeggen.

We maakten natuurlijk onze slakken missie af met hierbij beiden een reuze glimlach op ons gezicht. Wat een beleving!!! Ja dat we beiden geen foto konden maken was niet eens erg want vergeten doen we het zeker niet. Met een macrolens lag een snorhaar misschien net binnen het bereik. Na een duik van 105 min kwamen we uiteindelijk boven en was dan ook eerste wat we tegen elkaar zeiden: wat hebben wij een mazzel zeg, hoe gaaf was dat! Tijdens de wandeling naar de auto hadden we ondanks de regen die we de hele dag al hadden nog genoeg praatjes over onze belevenissen van de dag. Een zeer geslaagde duikdag met ogen die ik niet snel zal vergeten.