René Weterings – La Bajita
De gezinsvakantie op La Palma wordt door Duikreporter René Weterings benut om te oefenen voor het WK in Tenerife.
Datum: 7-8-2019
Duiklocatie: La Bajita, La Palma
Vandaag staat duikstek La Bajita op de planning. Een duikstek die letterlijk aan de voet van het vliegveld van La Palma ligt. Dat betekent voor ons een ritje van west naar oost over het eiland.
De dag begint zoals altijd, lekker ontbijten in ons gehuurde appartement, spullen verzamelen en in de gehuurde auto leggen. Daarna rijden we op het gemakje richting het oosten van La Palma via de LP-3 door de tunnel. Vandaag gaan we lekker duiken. We hebben ons lunchpakketje meegenomen, want het is helaas een plekje zonder voorzieningen, een beetje alsof je aan dijk in Zeeland staat. Maar gewapend met een goede koeltas met koelelementen komen we de dag wel weer door.
De kinderen hebben hun snorkelspullen weer meegenomen, maar ook een schepnetje en een bakje om diertjes te kunnen onderzoeken. We hebben immers een nieuwe Freek Vonk in spe bij ons. We zijn de eersten op de onverharde parkeerplaats. Het is er droog en stoffig en nu al lekker warm. Er staan bijna geen wolken aan de hemel en de zonkrachtig is hoog. We zoeken de schaduw op aan de waterkant. La Bajita is een kleine baai, omringd met kleine (vakantie)huisjes. Het is een idyllisch plekje, wat helaas met een vaste regelmaat verstoord wordt door de landende vliegtuigen. Maar ik filter dat gewoon weg en geniet van de golven die in de baai breken. De kinderen zijn al snel in het water en vermaken zich meteen. Rowan gaat op zoek naar diertjes en Isis gaat lekker snorkelen.
Als ook Nanneke, Joost, Lisa en David van Casa de Buceo – Duikhuis La Palma er zijn, wordt het bekende zeil op de onverharde grond gelegd om een omkleedruimte te maken. De gespoelde duikspullen hebben zijn weer netjes meegenomen en zo kunnen we allemaal snel onze duiksets opbouwen. Na een uitgebreide briefing kunnen we lekker het water in. Ik heb vandaag voor het eerst deze vakantie de macrolens meegenomen, want met het WK op Tenerife in het vooruitzicht wil ik me daar uiteraard ook wat meer op focussen en wat dingen uitproberen. Ik weet nog van een paar jaar geleden dat deze duikstek wat meer gaat om de vissen en het kleinere spul, hoewel het landschap ook best mooi is.
Eenmaal in het water dalen we rustig af, het zicht is echt supergoed, ik denk wel dertig meter. Je kijkt zo naar de diepte en je kunt bijna de gehele duikstek overzien. Wat mooi zeg, dit is echt top! De golven aan het oppervlak zorgen ook voor een flinke deining die tot tien meter diepte nog voelbaar is. Ik vind een kleine bruine murene zie zich heel eventjes volledig laat zien op het zand. Ik kan maar één foto maken en dan schiet het mooie dier tussen de wieren weg. Ook tussen de wieren maak ik nog wat foto’s, want dat wier geeft een mooi kader. Top, dat is een leuk begin van de duik. Op de stenen zie ik heremietkreeftjes kruipen en af en toe een vuurworm. Vuurwormen lijken gemakkelijk te fotograferen, maar die beestjes kruipen sneller dan je denkt. Het valt me zwaar tegen om er een goede foto van te maken en ik denk ineens aan het WK in Tenerife. Oh jee, dat wordt nog lastig daar. Maar goed, zo ver is het nog niet. Eerst maar eens van deze duik genieten.
Lisa neemt ons op sleeptouw, maar geeft wel voldoende tijd en ruimte om op het gemakje te fotograferen. Dat is ook wel nodig als ik een hagedisvis wil vastleggen, de vis schiet steeds een halve meter van me weg en vraagt enig geduld van mij als fotograaf. Uiteindelijk lukt het me wel en mag ik tevreden zijn. De kleine koffervisjes die hier zwemmen blijken te moeilijk, ik heb ze steeds alleen van achteren. Ze zijn me echt te snel af. Een knalrode zeester blijft tenminste mooi liggen en mooi oranje schorpioenvisje verschuilt zich achter het wier. Het is heerlijk om zo met de macrolens bezig te kunnen zijn, al moet ik wel goed zoeken naar de onderwerpen.
Op zestien meter diepte heb ik boven het zand heb ik een ontmoeting met een vijlvisje. Het visje van ongeveer twintig centimeter lang is druk bezig met zoeken in het zand. Maar af en toe zwemt het dier recht op mij af. Wat een guitig visje zeg! Ik zou me met zo’n visje wel een hele duik kunnen vermaken. Na wat prullen met de flitskracht en de instellingen op mijn camera lukt het me om een goede foto met juiste witbalans te maken, dat geeft hoop voor het WK! Een mooi plaatje van de vijlvis in verticale houding is de winst van vandaag. Het wordt tijd om het water te gaan verlaten.
Bij de briefing was ik al gewezen op een mooie, ondiepe overhang waar grote anemonen te vinden zouden zijn. Dus voor we echt het water uitgaan, bezoeken we deze overhang nog even. Ik ga als laatste, zodat ik op het gemakje kan zoeken en fotograferen. Ik vind er vijf verschillende anemonen, de ene nog mooier dan de ander. Leuk om een duik hier te beëindigen, zo heb je een prettige veiligheidsstop zonder je te hoeven vervelen. Na de duik blijven we nog even hangen bij de baai en genieten we als gezin nog wat langer van de zon op dit prachtige eiland. En ik ga nog even snorkelen met mijn dochter Isis. Genieten met een grote G!
Max. diepte 16,5 m, temp. 23 gr.C., zicht ca. 20-30 m, duiktijd 67 min.
Duik 918 (La Bajita, La Palma, woensdag 7-8-2019, 14.30u)
