Jeroen Thoolen – Unieke waarneming van puistig pukkelpropje

Aan het eind van de duik komt Duikreporter Jeroen iets tegen wat hij niet kent – een witte pukkel met twee rhinoforen. Nieuwsgierig blijft hij hangen en filmen. Na de duik blijkt het best bijzonder te zijn!

Datum: 22-06-2020
Duiklocatie: Oosterschelde

Op de middelbare school kan biologie mij nauwelijks boeien. Ik wist ongeveer waar mijn belangrijkste ledematen zaten en wat ze zoal deden en zelfs met die kennis ben ik nog super onhandig. Niets voor mij.

Tot ik ga duiken, intussen de nodige jaren geleden. Een nieuwe wereld gaat voor me open, alle bekende clichés zijn waar. Langzaam begin ik het zoute onderwaterleven te leren kennen en herkennen. En hun voorkomen en gedrag met de seizoenen, en zelfs per vindlocatie, te begrijpen. Snotolven in de koude maanden, sepia’s van voorjaar richting zomer. Waar ik boven water een mees nog niet van een merel kan onderscheiden, gaan zelfs naaktslakken me boeien.

Zo dook ik maandagavond met buddy Peter de Oosterschelde in voor aanvullende beelden van de bruine plooislak. Deze lelijkerds laten zich tijdens onze duik van hun beste kant zien. Na een rondje langs de steenslijmvisjes zit onze geplande zestig minuten er op. En –zoals dat altijd gaat- tijdens het laatste gedeelte van de duik kom je dan nog wat leuks tegen. Een kleine witte pukkel. Enkele handsignalen later – ja, we hebben beiden nog lucht genoeg – hangen we er bij.

De witte pukkel heeft twee rhinoforen, dus als het niet Pikachu is, moet het een slak zijn. Met het blote oog lijkt het een kruising tussen een vlokslak en een kleine witte millennium-wratslak. Ik weet zeker dat ik deze slak nog nooit heb gezien.

De slak zit vastgeplakt aan het groen en het groen deint in de branding. Lastig filmen! Bij het inzoomen valt me op dat ik de kont aan het filmen ben. Ik wurm me om de plant en vind een oncomfortabele, maar iets betere uitgangspositie om het beestje en profil te observeren. Nu vallen de wratjes echt op en ook lijk ik een kroontje te zien. Tenslotte vind ik een positie om het beestje en face te filmen. Wat een leukerd.

Ik roep Peter dichterbij. Die laat mij altijd even met rust als ik aan het filmen ben. Ook hij kijkt verbaasd naar het propje. Niet eerder gezien. Leuk. Na een duik van 90 minuten is het écht welletjes. De hamburgers wachten. Terwijl het vlees bakt, noteren we weer een mooie herinnering voor de logboeken.

Tja, en waar ga je dan op Googlen thuis? Via allerlei sites stuit ik op de Latijnse naam Doris ocelligera. En vervolgens op zowel Wikipedia als NatureToday, waar ik leer dat ik me in een klein gezelschap gelukkigen bevind. Pas sinds een week, en op slechts een handvol plaatsen in de Oosterschelde, is het diertje gespot. Ik laat het aan de experts over wat het is en welke Nederlandse naam er aan wordt gekoppeld. Dat wordt vast snel bekend gemaakt op deze site en/of Nature Today.

Puistig pukkelpropje Pikachu bijvoorbeeld.

Geniet je mee?

Reageer gerust bij dit artikel. Als ik niet snel reageer, ben ik een staatslot kopen.