Dirk Van den Bergh – Op zoek naar het stinkend slakje
Bij sommige duikers staat het diertje bekend als ‘de vieze stinkslak’, maar officieel heet deze zeenaaktslak de slanke rolsprietslak. Soms kun je aan de waterkant al ruiken of ze er zijn. Duikreporter Dirk Van den Bergh gaat op zoek.
Datum: 11-11-2018
Duiklocatie: Dreischor Gemaal
Na het stenen keren (zie vorige reportage) en lunchen in Zierikzee rijden we naar Dreischor waar we bij het gemaal op zoek gaan naar de slanke rolsprietslak. Die heb ik nog niet eerder ontmoet. Bij de info over het slakje vind ik dat ze een penetrante geurstof kan afscheiden, die vergeleken wordt met een mengsel van waterstofsulfide, geraniums en zwavelzuur en dat dit boven water al op grote afstand kan geroken worden.
Het is al 16.00 uur wanneer ik met buddy Petra Zondervan in het water ga. We ruiken niets … zouden ze al weg zijn? Het is echter aflandige wind, dus er is nog hoop …
Als eerste komen we Groene wierslakken tegen. Zijn die groot zeg! Terwijl ik er ééntje in beeld neem zie ik in mijn ooghoek het bekende signaal van de duiklamp van Petra. Ze heeft de slanke rolsprietslak al gevonden!
Even verder zitten er nog, en nog, en nog … Je kan er niet naast kijken! Het zijn mooie slakken en niets doet vermoeden dat ze zo kunnen stinken! Gelukkig hebben we daar onder water geen last van …
Er zitten ook veel en grote Groene wierslakken.
Na 15 minuten slakken bewonderen gaan we richting het gemaal. Onderweg kom ik een grote zeenaald tegen, maar verder is er buiten de krabben niet veel leven te bespeuren.
Bij het gemaal zelf zit een grote groep garnalen. Leuk hoe ze één voor één plaats voor mij maken …
Ik draai een paar keer rond het gemaal en dan zie ik plotseling dat ik nog maar alleen daar ben … Achteraf blijkt dat Petra mij verkeerd begrepen had toen ik teken deed dat ze uit het beeld moest gaan en ik was zo geconcentreerd op het filmen dat ik niet zag dat zij teken had gedaan dat ze terugging omdat ze het fris kreeg.
Nog even goed rondkijken of ze niet aan de oppervlakte was en dan ook maar terug. Aan het richeltje gekomen ga ik even aan kijken en zie ik Petra en Mirjam uit het water kruipen. Ja, bij Dreischor is het woord kruipen wel op zijn plaats!
Ik blijf nog wat rondscharrelen in het ondiepe en kom Bas tegen. Na 52 minuten ga ik er ook uit.
Het is al aan het schemeren en na het omkleden genieten we van een mooie avondlucht met aan de hemel Saturnus die juist onder de maan staat! Onderweg naar huis genieten we ook nog na van de slakjes … De geur is inderdaad in onze duikuitrusting gekropen! Dat wordt flink spoelen …
Onderstaande video bekijken in HD1080p voor de beste kwaliteit.
