Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Harry Brummelhuis – Op zoek naar de tunnel

Geen hand voor ogen zien in een tunnel onder water. Niet door het stof, maar door de watervlooien! Duikreporter Harry Brummelhuis gaat met zijn buddy’s op zoek naar de bewuste tunnel in een Duits stuwmeer.

Donderdag laat in de middag ben ik op weg naar Lingen. Ik zal daar mijn buddy’s Gea en Jan ontmoeten. We willen twee duiken maken. Eén terwijl het nog licht is en één nachtduik.

Op vijf uur ontmoeten we elkaar op de parkeerplaats van restaurant Deichkrone. Jan wil graag naar de tunnel, maar hij heeft deze nog nooit kunnen vinden. Volgens andere duikers moet daarin altijd een hele school grote baarzen zitten en grote dichte wolken met watervlooien.
Op internet staat een kaart van de duikstek. Op 8 m. diepte moeten we links aan houden en dan 10 minuten peddelen. We zwemmen naast elkaar. Zelf zwem ik in het midden om de gewenste diepte vast te houden. Onderweg zien we de school baarzen al. Blijkbaar zitten ze nu niet in deze tunnel. Uiteraard heb ik mijn Go-Pro camera mee. Even wat shots maken.

Ook komen we palingen tegen die zich verstopt hebben tussen de takken van kerstbomen , die daar ook op de bodem staan. Daar moeten natuurlijk ook beelden van gemaakt worden.

Daarna weer verder op de gewenste diepte van 8 meter. Precies voor de ingang van de tunnel komen we uit. Je kunt navigeren of je kunt het niet.

Zoals we al gehoord hadden , zit de tunnel vol met watervlooien. Ik ga voorop de tunnel in. Ik zie geen hand voor ogen, vanwege de enorme zwerm van deze kleine waterdiertjes.

Als ik weer buiten ben en de tunnel in kijk, zie ik Jan uit de wolk komen. Dat levert een leuk filmfragment op. Jan balt zijn vuisten van vreugde en geeft me dan een hand. Missie geslaagd.

Nu omkeren en richting stenenveld. Dat is rechts van de instap. We hebben dus nog een afstand af te leggen. Maar met zoveel vis is dat geen straf. Zo nu en dan komen we een grote paling tegen en ook de school baarzen is nog niet verdwenen. Op het stenenveld is weinig te zien . Twee keer een paling in een holletje, die zich meteen terugtrekt als je de lamp erop zet.

Na 62 minuten zijn we weer bij de instap. Als de tweede duik ook zo mooi is, dan kan de dag niet meer stuk.

Even eten en drinken en van fles wisselen. Als het begint te schemeren, trekken we ons duikpak weer aan. De baarzen zien we nog even om zich dan de rest van de duik niet meer te laten zien.

De palingen, die de eerste duik nog verscholen waren in de kerstbomen of tussen de stenen, laten zich nu volop zien. We zien ze helaas geen prooi vangen dit keer. Het is me een paar jaar geleden gelukt om dat wel vast te leggen.

We zien ook takken begroeid met zoetwatersponzen en als afsluiter nog een paar stekelbaarsjes.

Even voor half tien zijn we weer bij de auto. Deze duik heeft 45 minuten geduurd.

Nu nog een dik uur rijden naar huis. Weer een ervaring rijker.

 

2 reacties

  1. Leuke reportage Harry.
    Mvg
    Karel

    REAGEREN
  2. Dank je wel Karel.

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief