Dirk Van den Bergh – Op avontuur bij de Bergse Diepsluis
Het is alweer zijn 75ste duik op deze duikstek, maar vervelen doet het nooit. Duikreporter Dirk laat zich ook deze duik weer verrassen.
Datum: 27-06-2018
Duiklocatie: Bergse Diepsluis
Aangekomen bij de duikstek even check de stek (ook al wordt dit mijn 75e duik in de Bergse Diepsluis …). Het wateroppervlak is strak dank zij de noordoostenwind en het is laag water. Vroeger was er een mosselhangcultuur die dichtbij lag, maar die is ingestort. De tonnen hangen nu allen samen op één punt. Het stak al lang mijn ogen uit … vandaag maar eens gaan zien daar?
We zijn met vijf duikers ter plekke, maar er zijn geen liefhebbers te vinden om mee te gaan (Pierre Spirlet wel natuurlijk, maar die offert zich op voor zijn vrouwtje). Fernando en Leonardo hebben ook andere plannen. Voornaamste reden: het is een eindje wandelen en er is geen duiktrap om in het water te gaan … Dan maar alleen hé!
Heel voorzichtig zoek ik mijn weg tussen de rotsen. Door het laag water kan ik al een heel eind wandelen richting tonnen vóór ik er op mijn rug naar toe zwem. Een meeuw zit me op te wachten. Hij vraagt zich blijkbaar af wat ik hier kom doen …
Ik krijg meer te zien dan ik verwacht had! Niet alleen boven water zijn er tonnen, maar ook onder water. Ze vormen plateautjes waar allerlei leven op zit. De tonnen zijn allemaal samen gebonden. Ik zak af naar max 9,6 meter (zo kan ik altijd zonder veiligheidsstop terug naar de oppervlakte) en maak in spiraal rondjes. Waarschijnlijk is de diepte onder mij waar de tonnen verankerd zijn 17 meter, maar dat is voor een volgende keer, wanneer ik een buddy heb.
Er zitten nog veel mosselen op, veel spookkreeftjes, zeeanjelieren, steurgarnalen en krabbetjes. Eén krab haalt vervaarlijk uit naar mijn lens! Opvallend: hier zie ik eindelijk nog eens massaal veel doorschijnende zakpijpen. Bij mijn andere duiken dit seizoen leek het wel of die aan het uitsterven zijn.
Na 20 minuten ga ik in het “blauw” op 7 meter diepte terug richting oever. Daarna op 4 à 5 meter diepte richting duiktrap. Het is duidelijk dat hier niet zo veel gedoken wordt … Ik zie een met zeeanjelieren begroeide oester: dit tafereel heb ik aan de andere kant nog niet gezien!
De weduwrozen hebben hier ook grotere afmetingen.
Wanneer ik kleine ruthensparrs grondels aan het filmen ben zie ik in mijn ooghoek een zwarte schim. Het is een harder die op volle snelheid voorbijflitst. Ik heb hem even in beeld! Daarna kom ik nog veel zeebaarzen tegen, maar het zicht is niet optimaal. Heel speciaal is een lampekapje dat vol kwalvlooien zit …
Na 74 minuten ben ik terug bij de trap. De anderen zijn al een tijdje uit het water. Dit was weer een leuke duik en zeker voor herhaling vatbaar!
Onderstaande video bekijken in HD1080p voor de beste kwaliteit.
