Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Jurjen Balkema – Oefenen aan de Costa Brava

Iedereen die wel eens onder water gefotografeerd of gefilmd heeft, zal het kunnen bevestigen: als je denkt dat je trim als duiker goed is, kom je er met een camera achter dat dat niet zo is. Duikreporter Jurjen Balkema oefent dan ook flink met het stabiel filmen en reist deze keer naar de Costa Brava voor een oefensessie.

Vorig jaar zijn we voor het eerst ook met de Kerstperiode naar de Costa Brava geweest en er dus ook voor het eerst in de winter gedoken. Wat een verrassing, het water is er dan nog rond de 12-14 graden en dus prima te doen en het leven is er nog volop aanwezig. Welliswaar minder als in de zomer en het najaar, maar voldoende boeiend. Omdat het ons goed was bevallen, zijn we deze Kerstvakantie weer geweest.

Het weer is in de eerste week minder aangenaam en daar onze vrienden alleen in natpak duiken maken we de eerste dagen wat toertjes en nemen we onze camera’s mee. Wij vinden de Spaanse kust niet alleen onderwater, maar ook daarboven echt geweldig.

Voor mij staat deze keer vooral in het teken van het leerproces voor het stabiel filmen onderwater. De tips van de grote meester over camera positie, hoe krijg je diepte in je shot, etc spoken door mijn hoofd. Ondanks dat ik nu bijna 600 duiken ‘under the belt’ heb, ondertussen al weer twee jaar instructeur ben, vind ik het goed stil en stabiel blijven zweven met een videocamera in de hand echt nog wel een serieuze uitdaging. En om eerlijk te zijn, baal ik daar behoorlijk van. Maar goed, het zij zo; oefening baart vaardigheden en kunst zeggen ze dus vooral volhouden dus.

Ik wil het filmen en vervolgens het monteren van het materiaal beter onder de knie krijgen omdat de planning is dat we dit voorjaar naar Bonaire gaan en ik het zonde zou vinden als ik daar zonder mooi materiaal van terug kom.

Pas op de oudjaarsdag gaan we voor het eerst het water in en dus gelijk de laatste plons van het jaar. Het zicht is goed en de water temperatuur zo rond de 12 graden. We blijven ons verbazen dat er ook in de winter voldoende leuke dingen te zien zijn, als je maar rustig zoekt.

Zoals altijd komen we bij het aan het begin van de duik diverse anemonen tegen. Het leuke hiervan is dat er een soort ‘anemoon krab’ in leeft en als je geluk en voldoende geduld hebt die er mooi voor zit. Dat is nu ook het geval, maar helaas zijn de beelden ervan niet scherp. We zwemmen verder en zien verschillende scholen met vissen die mooi schuin naar boven voor ons langs zwemmen. Wat we eigenlijk ook op bijna elke duik tegenkomen zijn octopussen, schorpioenvissen, drakenkopjes, zand anemoontjes, rode zeesterren en Pina schelpen op het zand of tussen het zeegras. Geen Sepia’s deze keer. Wel komen we een niet eerder gezien wittig glazig bolletje op wat ‘takjes’ tegen op een van de duiken. We hebben geen idee wat het is, het lijkt wel een soort eierzak of zo.

Wat ons keer op keer verbaasd dat we ondanks dat we er al een aantal jaren met enige regelmaat komen we op veel duiken toch telkens weer nieuwe dingen zien.

Op 2 en 3 januari maken we maar gelijk maar de eerste “Nieuwjaar”-duikjes.

Uiteindelijk zitten er wel een aantal aardige opnames bij, maar ben niet heel tevreden.

Met dit materiaal maak ik na het nodige geknip en geplak een eerste versie die ik durf te tonen.

Na wat eerst. tips gehad te hebben, direct wat aanpassingen gemaakt en bij thuiskomst nog wat verder zitten prutsen.

Daarna zoals we vooraf hadden afgesproken aan een professional voorglegd met het verzoek om zonder zich in te houden feedback te geven. Nou dat heb ik geweten. Eerst via WhatsApp een aantal commentaren en suggesties gekregen om daar mee aan de slag te gaan.

Hopla, versie 2. Als iets beter was het commentaar. Nog wat snelle suggesties en daarna een afspraak om telefonisch door de versie heen te lopen. Nou, dat heb ik geweten, 3 A4tjes aan beide kanten volgeschreven met feedback. Heerlijk. Lekker concreet, daar kunnen we wat mee. Aanpassen, aanpassen nog eens aanpassen.

Eindresultaat; Een filmpje dat 2’ korter is geworden waarin fragmenten anders geknipt en gemonteerd zijn, aanvullende clips er in waardoor het meer een verhaaltje lijkt. Andere muziek eronder, nog wat sfeermomenten erbij en ineens lijkt het ergens op.

Ik denk dat ik het spelletje begin door te krijgen. Ook al had ik geen topmateriaal tot mijn beschikking, ben ik zelf toch blij met de stappen die ik lijk te maken in dit leerproces.

Nu ook nog zorgen dat we echt stabielere opnames gaan schieten en tijdens de duiken nadenken over de verschillende hoeken en standen van de shots en dan gaat het misschien nog wat worden.

Ik hoop in elk geval dat het filmpje toch een aardige impressie geeft……

IMG_2985-62316

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief