Mieke Noordanus – Even een stukje varen
“De adrenaline stijgt per duik. Wat is het duiken hier genieten. Een overload van echte wilde natuur.” Duikreporter Mieke duikt onder bij de Cocos Eilanden in de Stille Oceaan. Spectaculair!
Datum: November 2022
Duiklocatie: Cocos Eilanden, Costa Rica
Eerst een vlucht van Amsterdam naar Panama city, met enige vertraging vanwege onweer waardoor we een nachtje in een hotel in Panama moesten blijven. Maar wel een extra stempel in ons paspoort. De volgende ochtend vroeg door naar San José met ook een nachtje hotel. Daarna een stukje varen, slechts een kleine 550 kilometer, maar dan heb je ook iets. 11 Dagen liveaboard naar de Cocos Eilanden, Costa Rica. Een groot deel van de deelnemers voelde een lichte of zware vorm van zeeziekte, maar ik heb genoten. Zeekziekte, geen idee wat dat is! Met een bak koffie in mijn handen genieten van de golven die om het schip speelden. Na twee nachten en een dag varen bereikten we vroeg in de ochtend de Cocos Eilanden. De dag ervoor hadden we al varend onze setjes opgebouwd en waren we supersnel gereed voor een checkdive.
Deze was gelijk al raak, een groepje van 6 hamerhaaien zwom ons sierlijk voorbij. Helaas te ver voor een goede foto, maar de vakantie was pas begonnen. De duiken hier zijn even wat anders dan een duikje bij de Kerkweg. Allemaal naar een diepte van zeker 25 meter en in de meeste gevallen met behoorlijke stroming. Dus het fotograferen was nog een uitdaging en de haaien komen helaas niet altijd op afroep. Maar een frogfish blijft ook een mooi onderwerp en zeker om mee te beginnen niet verkeerd. Die zwemt tenminste niet hard weg.
De intensiteit van het duiken werd langzaam opgebouwd en we zagen steeds meer verschillende soorten haaien en al snel werden beloond met een ontmoeting met een tijgerhaai. Wat zijn deze beesten schitterend, bijna om te aaien. Toch maar niet gedaan. Elke duik op zich was weer een feestje. Rol achterover van de boot, negatief, direct afdalen naar dieptes van 25 tot 30 meter en dat 3x per dag. Maar keurig alle duiken binnen de nultijden. Soms in de flow van de golven die tot een diepte van zeker 5 meter voelbaar waren. Maar de adrenaline steeg per duik. Wat is het duiken hier genieten. Een overload van echte wilde natuur. Terecht komen in een school van vissen. Een enkele vis heeft tijdens de lessen “zoek je soort” niet helemaal opgelet en zat in het verkeerde klasje.
De organisatie op de boot liep als een trein (vreemde woordspeling op een boot, maar toch). De duiksetjes zijn de zodiac, of beter de Panga zoals deze in Costa Rica wordt genoemd, niet af geweest. Goed gevulde flessen om iedere keer weer naar de diepte af te dalen. Galapagos haaien, white tips, silkies, black tips, tijgerhaaien, hamerhaaien in grote scholen boven of onder ons. Elke duik naar het cleaningstation was een feestje. De vlindervisjes waren druk in de weer als een haai zich galant een beetje op de zij draaide om gepoetst te worden. In de rust van alleen het geluid van je bellen daar een half uur liggen om dit te aanschouwen. Maar het maken van een foto blijft toch een kunstje en niet elke foto is daardoor even scherp, maar de indrukken blijven!
Tussen de duiken door werd er goed voor ons gezorgd. Eten in overvloed en het smaakte allemaal even lekker, inclusief een avondje genieten van heerlijke sushi en sashimi. Toch niet die tonijn die ik die ochtend nog heb zien zwemmen….
Tonijnen zo groot als mijn eigen lichaamslengte (hoewel, die is maar 1,62m). Maar toch. Mobula’s, ook wel duivelsroggen genoemd, manta’s, eagle rays, marble rays, dolfijnen en zelfs een whaleshark hebben zich laten zien. Maar ook murenes ontbraken niet in dit duikgebied.
Tussendoor een bezoekje aan het eiland waar je even het Robinson Crusoe gevoel kreeg. Via een hangbrug naar een waterval en dan plonsen in het frisse zoete water. Zoet water voor een duiker, is dat wel een goede combinatie? Snel maar weer het zout opzoeken.
De tijd is voorbij gevlogen. Een waanzinnig avontuur en een reis die ik van mijn bucketlist af kan strepen. Maar ik moet wel bekennen dat het naar meer smaakt. Dus mogelijk ga ik hier nog een keer naar terug. Alles klopte. Nu nagenieten van alle foto’s en filmpjes, waardoor ik af en toe de reis opnieuw kan beleven. Maar de mooiste herinnering zit in mijn hoofd.
