Dirk Van den Bergh – Nieuw spektakel bij de Zeelandbrug

Als het ineens donker wordt onder water, denkt Duikreporter Dirk Van den Bergh even dat ze onder de brug zijn. Het licht wordt echter geblokkeerd door iets heel anders…

Datum: 19-10-2018
Duiklocatie: Zeelandbrug

Pauline van Beek gaat vandaag haar 250e duik maken en heeft wat buddy’s opgetrommeld om dat met haar te vieren.
Planning: duik 249 bij de Zeelandbrug en duik 250 bij Den Osse.

Bij de Zeelandbrug duiken we op de hoog water kentering en mijn buddy is Pierre Spirlet. We zijn niet alleen en we zien de meeste duikers weer richting zeepaardje trekken. Willen wij maar de andere kant op gaan … anders zitten we weer in het stof van die anderen te ploeteren? Duikplan: links van de pijler naar 10 meter diepte en dan naar rechts om naar het andere zeepaardje op het eenzame stokje te zoeken.

We zakken af en de harlekijnslakjes zijn nog steeds massaal aanwezig.

De zeedonderpadden hebben blijkbaar ook een goed seizoen achter de rug, want op elke duik kom je ze wel tegen.

Het zicht is geweldig, al drijft er wel allerlei wit spul in het water. Op het diepst van de duik (12,5 meter) hebben we zelfs geen duiklamp nodig! We stijgen terug naar de afgesproken 10 meter en houden die aan. Plots wordt het wat donkerder. Zitten we onder de brug? Nee hoor! Boven ons ontvouwt zich een nooit eerder gezien spektakel. Een enorme school steenbolken! Tientallen, nee honderden, nee duizenden! Ze blijven rondom ons cirkelen en komen steeds dichter. De durvers komen tot in het schijnsel van mijn videolampen. In de video krijg je een beter beeld van de omvang en het aantal!

Zo plots als ze verschenen, zo verdwijnen ze ook weer. We maken onze duik verder af. Stokjes vinden we wel, maar geen zeepaardje. Op het einde van de duik ga ik nog even achter twee lipvissen aan, maar die zijn me zoals steeds weer te vlug af om ze mooi in beeld te krijgen.

Wow, wat een spektakel was dat! Pauline en Petra komen ook enthousiast boven want zij hebben de wijde mantel weer ontmoet. Aan onze ervaring kunnen ze echter niet tippen!

We schrijven 19 oktober en het is nog steeds prachtig weer. We genieten in het zonnetje terwijl we de logboeken invullen en onze lunch opeten. Er wordt beslist om de 250e duik van Pauline dan toch ook maar bij de brug te doen! Dat wordt dan een driftduik bij afgaand water … niet zo echt verstandig, maar de stroming viel best mee, dus we wagen het erop. Goed je diepte in het oog houden is nu de boodschap om niet af te drijven!

Na een oppervlakte interval van 2 uren gaan we terug te water. We zakken weer af tot achter de pijlers om dan te driften naar de westelijke trap. Beneden komen we Pauline en Petra tegen en ze doen teken. Yes! Ze zijn er weer, de steenbolken! Wat een mooi cadeautje voor Pauline haar 250e duik!

Tijdens onze drift ziet Pierre een sepia, maar door de stroming en het stof dat we zelf maken kan ik hem maar even in beeld nemen. Verderop kan ik in de luwte achter een rotsblok enkele botervisjes mooi in beeld nemen. De mannetjes hebben hun mooie paaikleuren al en zijn nestjes aan het uitzoeken die ze met alle geweld tegen indringers verdedigen.

Na een half uur houden we onze veiligheidsstop en gaan ondieper verder. Even kijken of we nog niet bij de trap zijn, want daar willen we niet voorbij driften! Door de stroming wordt het een korte duik en na 49 minuten komen we samen met Pauline en Petra boven bij de trap. Gefeliciteerd Pauline met je 250e duik!

Zou die school steenbolken weer voor gekte bij de Zeelandbrug zorgen? Ondertussen horen we ook dat er niet twee, maar al vier zeepaardjes gezien zijn! Welke duiker heeft er nu nog geen gezien? De exclusiviteit is er in elk geval af!

Onderstaande video bekijken in HD1080p voor de beste kwaliteit.