Dirk Van den Bergh – Misty Atmosphere
Als de warmte het land uit is, hangt er een magische nevel boven de Put van Ekeren. Ten minste, als je er vroeg bij bent zoals Duikreporter Dirk.
Datum: 15-08-2020
Duiklocatie: Put van Ekeren
De hittegolf is voorbij. Het oppervlaktewater is ondertussen wel tot boven de 24° opgewarmd en dat zorgt ’s morgens vroeg voor een heel aparte sfeer bij de Put: er hangt een nevelsliert boven het water: misty atmosphere!
Het is 07.00 uur wanneer ook Pierre en Marina aankomen. Zij gaan naar de overkant van de Put, ik ga naar links de oever volgen en op zoek naar slakjes, maar daar zal ik Petra eens voor moeten uitnodigen, want ik zie er slechts ééntje en dat krijg ik dan nog niet eens scherp in beeld … Maar geen probleem: er is weer genoeg te beleven!
Zo kom ik dit wit bolletje tegen dat vol zit met Rode watermijten. Ik heb nog niet kunnen ontdekken wat het is, maar zou het geen nest van deze beestjes kunnen zijn? Hier vind je veel info over dit opmerkelijke diertje, maar niets over een nest … http://www.microcosmos.nl/nartro/hydracarina02.htm
Aan de overkant gekomen geef ik het op om naar slakjes te zoeken en dan zie je natuurlijk weer andere dingen! Het is even verschieten wanneer een grote karper vlak voor me opdoemt. Terwijl mijn camera nog moet aanslaan zwemt hij al terug weg. Er achteraan! Pfff, hoe doen ze het: met één enkele beweging zo snel zwemmen … Eindelijk heb ik hem een beetje ingehaald en kan ik er buiten adem toch een beeld van maken!
Ik zwem nu tussen honderden, misschien wel duizenden visjes. Ik nader duidelijk de zone waar de meeste duikers naar toe trekken, want het zicht begint te minderen. Daar is het beeld van het zeepaardje! Het was afgebroken, maar is nu mooi hersteld. Ook al mag ik nog niet zo diep, de verleiding is te groot om er een beeld van te gaan maken …
Piep, piep, piep … 100 bar … ik ben 56 minuten onderweg: terug! Ik blijf nu iets verder van de oever weg, kom een zeelt tegen en nogmaals de grote karper. Uiteraard zijn de snoeken er ook weer. Die blijven tenminste hangen zodat het minder inspanning kost om ze in beeld te nemen!
Wanneer ik bijna terug aan de steiger ben zie ik wat spartelende poten boven me: een hond! Mooi beeld om de video te eindigen!
Na 96 minuten ben ik boven. Het zeepaardje bracht me tot op 5,4 meter … Een beetje later is Pierre er ook uit en Marina … die is mijn record van vorige keer aan het breken! Zij komt na 131 minuten boven!
Uit hun verhaal blijkt nog maar eens dat de Put verradelijk kan zijn wanneer je er niet vertrouwd mee bent: bij het oversteken kwamen zij in een zone terecht met zicht nihil, zelfs het kompas was niet meer af te lezen! Geen probleem voor Pierre: voor hem heeft de Put geen geheimen meer, al had hij dít zelf nog nooit meegemaakt. Ook moet je rekening houden met een stevige thermocline wanneer je dieper gaat. In de Put zelf (op 15 meter) is het gewoonlijk slechts 8°!
Wat hebben we alledrie toch weer genoten!
