Dirk Van den Bergh – Kwallensla… lekker?
Kwallen op het menu? Duikreporter Dirk Van den Bergh start zijn biologieweekend op een bijzondere manier.
Datum: 05-10-2019
Duiklocatie: Den Osse Nieuwe Kerkweg
Vrijdagavond, start van het biologieduikweekend specialisatie kwallen gegeven door Bas en Mirjam van der Sanden.
Er zijn een paar last-minute afzeggingen en dat maakt dat we met een kleine groep zijn. Groot voordeel voor mij (en zeker voor mijn eventuele kamergenoot): ik heb een single kamer! Mees van der Sanden heeft weer een mooi T-shirt ontworpen.
Na de kennismaking met elkaar, een puzzelmoment en een test van onze kennis over de levenscyclus van de oorkwal geeft Bas een eerste lezing. Daarna volgt een “smakelijke” verrassing. We krijgen een kwallenslaatje voorgeschoteld … Lekker? De groenten en de kruiden wel ja. De kwal zelf … het zal eerst hongersnood moeten worden wil ik dat op het dagelijks menu zetten!
De optie nachtduik vervalt wegens het slechte weer en na de kwal doorgespoeld te hebben gaan we naar bed.
Ontbijt om 07.30 uur. Niemand heeft darmproblemen, dus de kwal is goed verteerd … We maken onze lunch en vertrekken dan snel naar duikstek Den Osse Nieuwe Kerkweg. We zijn op tijd: parkeerplaats vóór het vulstation.
Goed voor mijn rug, want die heeft door het vele duiken de laatste tijd al stevig afgezien …
Bas geeft, voor zover nog nodig op deze duikstek, een briefing en daarna gaan we op zoek naar de kwallen. Bernard van Barneveld wordt mijn buddy voor het weekend. Met hem dook ik al tijdens een vorig biologieweekend en dat ging prima.
In het ondiepe natuurlijk weer de Groene wierslakken!
We zien Amerikaanse ribkwalletjes voorbijzweven, maar ribkwallen zijn dus geen echte kwallen zoals we gisterenavond leerden. Vroeger werden ze ingedeeld bij de holtedieren, maar na DNA onderzoek kregen ze een eigen stam: Ctenophora.
Ze planten zich snel voort en kunnen voor problemen in het ecosysteem zorgen omdat ze per dag tien keer hun eigen lichaamsgewicht aan plankton, viseieren en sperma verorberen.
We passeren de laatste reefballs en gaan onder de betonplaten van de dijkval op zoek naar hydropoliepen die een stadium in de levenscyclus van de kwal vormen. Ik vind een kolonie, maar ze zit te verscholen om in beeld te brengen. Er verschuilen zich ook een paar steenbolken onder de platen.
Door dit zoeken ben ik de richting naar de fuchsia zeedahlia kwijt en zitten we op een plaats waar ik nog niet eerder dook. Er liggen grote blokken. Zeeappels hebben er hun plaatsje op gevonden.
We zijn al een half uur op 10 meter diepte aan het rondsnuffelen en het wordt frisjes! Terug richting kant en daar volgen we de richel op 5 meter diepte. Zo komen we bij de andere zeedahlia. Ze is helemaal met stof bedekt.
Na 62 minuten zijn we uit het water en daar is Mees in alle staten: ze heeft voor het eerst een zeepaddenstoel ontmoet! “Waar?” “Ginds ergens.” Ik heb nog lucht genoeg, maar dat is te ver om terug in het water te gaan. Plots een kreet van Bas, die nog in het water ligt aan de andere kant van de steiger: hij heeft er ook één gevonden. Allemaal terug het water in!
Zo, het kwallenweekend is al meteen geslaagd! Iedereen laaiend enthousiast!
Na de duik rijden we vlug door naar de Zeelandbrug. We zijn er ruim voor de kentering, dus parkeerplaats genoeg.
We lunchen en wachten tot het tijd is om op de laagwaterkentering in het water te gaan … Wordt vervolgd …
