Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Kasje van Dreischor in de zon

Een weekje vakantie in Zeeland en dan niet duiken? Gelukkig bedenkt René zich en maakt hij een duik bij Dreischor op zoek naar het kasje. Gaat hij het vinden?

Een weekje Zeeland zonder duikspullen, eventjes heb ik het door mijn hoofd laten spoken. Maar ik heb mijn spullen gelukkig toch meegenomen, vanavond is het een prachtige avond om een duik te maken!

Het onderwaterleven was afgelopen zaterdag in het Grevelingenmeer nog maar magertjes en dat een week voor het ONK. Erg jammer, wat mij betreft verhuizen we de hele wedstrijd naar september, want de tweede week van mei is wat mij betreft veel te vroeg. Duikers ontwaken, net als het onderwaterleven, pas erg laat uit hun winterslaap. Maar goed, we moeten het er mee doen en het enige wat ik nu kan doen is proberen her en der te ontdekken of er interessant leven zit voor de vijf categorieën van het ONK.

RENE_WETERINGS_20180501_811_Dreischor_Reefballs_039_LOGO-65712

Gisteren was het vreselijk slecht weer en vannacht heeft het ook nog flink gespookt, in de stacaravan klonk het als een zuidwesterstorm. Vandaag was het gelukkig droog, maar het waaide flink en de wind was gewoonweg koud. We hebben een lekker dagje met het gezin besteed en het zonnetje staat in een prachtig blauwe hemel, dus krijg ik zin om te gaan duiken. De condities bij de Nieuwe Kerkweg waren niet bijzonder, vernam ik vanmiddag nog van Gery. Dus ik neem zijn tip ter harte en rijd naar Dreischor, op zoek naar dat kasje want die heb ik nog nooit bezocht en er zitten misschien wel leuke slakjes op.

Op de parkeerplaats staan nog een paar Belgische duikers, maar die hebben hun duiken er al op zitten. Ik heb het rijk vanavond dus helemaal alleen! Heerlijk, dat wordt volgende week met Hemelvaart ongetwijfeld anders, dus ik ga hier nog even van genieten. Ik kleed me vlug om en neem het mooie plaatje van het Grevelingenmeer even in me op als ik boven op de dijk sta. De winter deed me geen goed wat betreft motivatie om te duiken, maar de duikkriebels zijn duidelijk terug, ik heb er zin in.

RENE_WETERINGS_20180501_811_Dreischor_Reefballs_042_LOGO-65712

Ik duik meteen richting het gebied achter de reefballs om op zoek te gaan naar het kasje. Op een diepte van ongeveer acht meter koers ik richting het westen. Het zicht is best aardig, de zon dringt goed door tot op de bodem. Mijn duiklamp heb ik niet nodig, ik tuur van links naar rechts in de hoop het kasje snel te vinden. Ik houd een redelijk tempo aan en af en toe doemt er in mijn fantasie een donker object op. Iedere keer weer is het slechts een donkere vlek aan wieren op de bodem, geen kasje. Na ongeveer twaalf minuten houd ik het voor gezien, ik had het kasje al tegengekomen moeten zijn ondanks mijn strakke kompaskoers. Ik draai om en probeer het opnieuw, nu een metertje dieper. Ja, nu kom ik iets tegen, het is de paal met het frame er op. Ok dan ben ik nu weer te ver denk ik. Vanaf deze paal duik ik richting de tien meter diepte en na een paar tellen vinnen vind ik plots het kasje. Gelukkig…missie geslaagd!

Leuk, zo’n object vinden, dit biedt wat meer afwisseling in de duiken hier. Het kasje is bedekt met een laagje begroeiing, overal waar ik kijk zie ik bolletjes met eitjes. Duidelijk van een of meerdere zeenaakslakjes. Het duurt niet lang of ik heb de eerste zeenaaktslak gevonden. Ik denk dat het de noordelijke knuppelslak is, gezien de vorm en grootte van het slakje. De camera heeft moeite met focussen, maar als het eenmaal lukt kan ik eindelijk de voor- of achterkant van dit diertje zoeken. Dat lukt en ik probeer het kleurrijke slakje zo goed mogelijk te fotograferen. Af en toe maak ik per ongeluk wat stof, maar ik word geholpen door een lichte stroming in het water die de stofdeeltjes wegvoert. Na een aantal foto’s ga ik kijken of er nog meer te vinden is.

RENE_WETERINGS_20180501_811_Dreischor_Reefballs_048_LOGO-65712

Er zitten een paar zeesterren op het aluminium frame van het kasje en ook in het kasje op de bodem liggen wat kleine zeesterren. Mosseltjes hebben wat kale plekjes veroverd en er zitten wat verdwaalde zeeanjeliertjes tussen het wier. Ik vind nog een paar noordelijke knuppelslakjes en vooral de laatste is vrij groot en het lukt deze ook aardig beeldvullend vast te leggen. Mijn duikcomputer geeft elf graden Celsius aan en een diepte van bijna tien meter. De zon komt nog steeds goed door hier, ik heb het erg naar mijn zin en houd het hier wel veertig minuten vol. Daarna zet ik koers richting de kant en bekijk ik nog wat reefballs en doe ik een toertje rond de pijlers van de steiger. In het ondiepe deel geniet ik van de zonnestralen en krijg ik bijna spijt dat ik niet de fisheye gemonteerd heb. De kleurige wieren maken het op een halve meter diepte erg aantrekkelijk. Na een dik uur klim ik de steiger op en geniet ik boven aan de dijk van de zon en een volledig lege parkeerplaats.

Ja, ik heb de smaak weer te pakken en kan nu alleen maar hopen dat het onderwaterleven weer wat meer aantrekt. Nu snel terug naar mijn gezin en genieten van een mooie avond!

Max. diepte 10.1 m, temp. 11 gr.C., zicht 2-3 m, duiktijd 65min.
Duik 811 (Dreischor Reefballs, dinsdag 1-5-2018, 17.00u)

https://www.mares.com/nl_NL/regulator-atlas-62x

1 reactie

  1. Ha die René, Ik geef toe een beetje filosofisch maarrrrrrrrrrrr…………………….Is het niet “In dr Beschränkung zeigt sich der Meister?
    Succes in ieder geval op het ONK.

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief