Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Dirk Van den Bergh – Haringvliet Monitoring: duikdag 12

Het kan weer! Er is weer een Haringvliet Monitoringdag. Duikreporter Dirk Van den Bergh bekijkt samen met de andere deelnemers de stand van zaken in dit water.

Het kan weer! Na anderhalf jaar stilte wegens corona krijg ik een mail dat de Haringvliet monitoring dagen terug hervat worden. Op zoek naar en buddy dus, maar geen van mijn gebruikelijke buddy’s kan. Een berichtje naar Marijke Beeke brengt de oplossing: ik kan met haar en Nico duiken. Op het laatst wordt dit echter gewijzigd en ik word in het team van Bert Vos geplaatst. Daar haakt nog iemand af, zodat we met drie zijn. De derde persoon is Dana Zeelenberg. De stek die ons toevertrouwd wordt is de plek waar de eerste waarnemingen plaatsvonden, nog vóór het kieren van de Haringvlietsluis. Bert heeft er al gedoken, dat is al een geruststelling!

Ik ben als eerste op de locatie. Er is iemand bezig met een grasmaaier. Dat blijkt een lid van de plaatselijke duikclub OKé te zijn. Hij komt het pad naar een vissteigertje langs waar we in het water moeten vrijmaken, want dat was helemaal dichtgegroeid.  We geraken aan de praat.

Wanneer Bert ook toekomt blijkt dit niet de locatie te zijn waar hij reeds gedoken heeft, maar omdat die man er zo zijn werk van gemaakt heeft om de doorgang vrij te maken besluiten we om toch maar hier te duiken … Het team (foto Mariette de Kreij):

003 Het Team-110656

De toegang is dan wel vrijgemaakt, maar in het water geraken is nog een andere zaak! De eerste rij stenen van de dijkversterking zijn groot, vlak, spekglad en lopen slechts licht af … Bert en Dana doen hun vinnen in het water aan, ik op de stijger en dat maakt het alleen nog maar moeilijker! Ik laat me achterover vallen en zo lukt het uiteindelijk. Ik moet wel even op adem komen vóór we onder gaan …

Voor de rest van het verhaal verwijs ik naar de voice-over in de video waar ik alles verder vertel, behalve dit: op het einde van de duik vergis ik me in het aflezen van mijn luchtvoorraad. Ik lees 50 bar af. Ik doe teken aan Bert en ga even aan de oppervlakte kijken waar we ons bevinden, want de enige uitstap is waar we er in gingen: de rest is rietkraag. Surprise! Ik kom boven vlak voor de steiger! Daar zie ik dat ik nog 90 bar over heb i.p.v. 50. De twee anderen terugvinden is onbegonnen werk, dus ik ga er alvast uit. Gelukkig staat Piet de Kreij (aan wie ik gevraagd heb om de boven water beelden te filmen) daar om mijn videoapparatuur aan te nemen en me op de steiger te helpen. Recht komen lukt me niet en ik doe mijn set af. Pfff … Ik sleep hem naar de andere kant van de steiger, waar ik hem terug aan doe en aan de auto af zet.

De anderen blijven nog een tijdje onder. Ze zien nog een paling, een paar krabben en deze korf die er lang geleden geplaatst werd voor de monitoring (foto Dana Zeelenberg):

009 monitorkorf-110656

Ik wacht op de steiger om hen mee uit het water te helpen. Al bij al was het een vrij stoffige duik, zeker onder de 9 meter. Daar was filmen of foto’s maken onmogelijk. Spjtig, want daar zie ik in het stof wel een baars! De gifgroene zoetwater sponzen hebben het meeste indruk op me gemaakt. De volgende officiële monitoring is in februari, maar misschien gaat ons team in november nog een tussentijdse monitoring duik maken … Hoe meer waarnemingen hoe beter!

Maak kans op een reischèque!

Plaats tussen 1 juli en 31 oktober 2021 een duikreport en je maakt kans op een reischèque ter waarde van 400 euro, beschikbaar gesteld door Diving Holidays.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief