Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Jonathan den Hoed – Geen vaste buddy, overtuig een vriend

Hoe maak je jouw vrienden enthousiast voor je grootste hobby? Jonathan den Hoed deelt deze uitdaging in zijn Duikreport.

Dat duiken mijn grootste passie is staat inmiddels al een tijd vast. Elke vrije minuut die ik heb zou ik er graag op los bubbelen, alleen zit ik met een probleem; ik heb geen vaste buddy! Hier moet toch eens verandering in komen en bedacht toen het idee om mijn vrienden te enthousiasmeren voor onze geweldige hobby. Dit zijn namelijk de mensen die ik door en door ken en waarvan ik weet dat ik op ze kan rekenen, de perfecte buddies. Maar hoe pak je zoiets aan?

Het laten zien van foto’s, filmpjes, linkjes van duikartikelen, mijn nieuwste aanwinsten vers uit de duikwinkel, ik heb het allemaal geprobeerd maar het bracht toch niet het gewenste resultaat. “Ja leuk hoor, Jonathan. Maar het trekt mij nog steeds niet” was steevast de reactie. Hoe ga ik dit toch voor elkaar krijgen? En toen kwam het geweldige (misschien toch wat gemene) idee in mij op om één van mijn beste vrienden, Wesley, een Try Dive cadeau te geven voor zijn verjaardag. Gelukkig viel het cadeau direct bij hem in de smaak en na heerlijk te hebben genoten van wat hapjes en drankjes hebben wij een datum geprikt, zondag 28 juli moest het gaan gebeuren.

28 juli 2019, 05:00, lekker vroeg!

De wekker gaat in huize Den Hoed en ik spring snel onder de douche om de planning van de dag nog eens door te nemen in mijn hoofd. Vervolgens drink ik nog een Haags bakkie pleuâh en stap de auto in om Wesley op te halen. Onderweg denk ik nog even aan mijn allereerste keer dat ik ging duiken. Dat is inmiddels ruim 5 jaar geleden maar kan het mij nog herinneren als de dag van gisteren, wat vond ik het spannend! Zou Wesley zich ook zo voelen? Vast wel!

Aangekomen bij het huis van Wesley stuur ik hem een bericht en als snel staat hij naast mijn auto. Het eerste wat hij zegt is: “Hop, hop! Rijden met dat ding. Heb er echt onwijs veel zin in!”. Dat begint al goed. Als ik hem dan vraag of hij het spannend vindt antwoord hij lachend: “Ja tuurlijk goos, maar dat was de eerste keer (vul maar in…) ook”. Quilty, heb in mijn pogingen om mijn vrienden te overtuigen om te gaan duiken, (vul maar in…) vaak vergeleken met de euforie die ik ervaar tijdens het duiken. Na even uitbundig en uiteraard iets te hard voor het tijdstip te hebben gelachen op straat, staan ook zijn spullen in de auto en rijden we vanuit Den Haag in ongeveer een uur naar De Witte Boulevard in Renesse.

Aangekomen bij De Witte Boulevard worden wij hartelijk verwelkomd door Leendert. Leendert neemt ons mee naar het duikcentrum waar Wesley een kleine test moet maken om na te gaan of hij zijn huiswerk goed heeft gedaan. Dit blijkt gelukkig het geval en nadat wij onze koffie op hebben worden de spullen voor Wesley bij elkaar gezocht en kan het avontuur beginnen.

Het zwembad in

Omdat Wesley nog nooit heeft gedoken neemt Leendert ons mee naar een zwembad waar hij Wesley eerst leert om zijn set op te bouwen. (verhaal gaat verder onder de foto)

20190728_085650-min-84215

Nadat de setjes zijn opgebouwd gaan Leendert en Wesley het zwembad in waar Wesley de eerste basisvaardigheden van het duiken krijgt uitgelegd. Omdat ik net een nieuwe Scubapro Hydros Pro heb besluit ik ook mijn set op te bouwen om deze eens te proberen in het zwembad en ook direct wat oefeningen met de DSMB te doen. Na ongeveer een uur is het tijd om alles netjes op te ruimen en weer richting De Witte Boulevard te vertrekken.

Lunchen in Renesse

Omdat wij pas om 13:30 richting de Nieuwe Kerkweg vertrekken, besluiten wij om eerst nog even lekker wat te gaan eten in Renesse. Tijdens de lunch spreekt Wesley honderuit over zijn eerste ervaringen met het ademen onder water en de signalen en skills die hij heeft geleerd. Vervolgens vertel ik hem wat hij straks kan gaan verwachten tijdens zijn eerste open water duik en het enthousiasme van Wesley stijgt met de minuut. Na de lunch wandelen wij nog even richting Slot Moermond en komen dan rond 13:15 weer aan bij De Witte Boulevard waar Jascha ons breedlachend ontvangt.

Spullen inladen en op naar de Nieuwe Kerkweg

Nadat Wesley zijn wetsuit heeft gepast is het tijd om alle spullen in de bus te doen en koers richting de Nieuwe Kerkweg in Den Osse te zetten. Na 5 minuten rijden zien wij de dijk al en dat wekt bij mij altijd een gevoel van blijdschap op. Bij aankomst breekt er een helse regenbui los maar dat mag de pret niet drukken. Nadat wij zijn uitgestapt stelt Jascha voor om eerst bij het water te gaan kijken zodat hij wat uitleg kan geven over de stek waar wij zo gaan duiken. Ondanks dat ik vaker aan de Nieuwe Kerkweg heb gedoken wist Jascha ook mij weer nieuwe dingen te vertellen. Met deze nieuwe kennis op zak steken wij langzaam de dijk weer over en lopen richting onze spullen die nog in de bus staan.

Nu gaan we toch echt voor het echie!

Het regent helaas nog steeds erg hard en dus worden de spullen snel uitgeladen om de setjes op te gaan bouwen. Als ik klaar ben met het opbouwen van mijn set kijk ik naar achteren en zie dat Wesley als een waar natuurtalent zijn set al bijna helemaal zelf heeft opgebouwd. Na de welverdiende complimenten van Jascha en mij is het tijd om alles om te gaan hangen, de buddychecks te doen en de dijk te gaan beklimmen. Bij aankomst aan het water is het gelukkig rustig en kunnen wij dus zonder in de file te staan het water betreden vanaf de steiger.

Eenmaal in het water worden de laatste instructies aan Wesley gegeven en wordt het teken afdalen aan elkaar gegeven. Als eerste verdwijn ik onder het wateroppervlakte omdat Wesley toch wat moeite heeft om onder te komen. Na nog wat extra instructies van Jascha lukt het toch snel om te dalen wij begroeten elkaar met een high five op de bodem van het Grevelingenmeer. Langzaamaan zetten wij koers richting de oude dijk en dalen op een rustig tempo af naar 7 meter. Wesley voelt zich direct als een vis in het water en doet het onwijs goed voor een eerste keer. Het gaat zelfs zo goed, dat Jascha besluit om ons mee te nemen richting de reefballs waar Wesley zijn eerste ontmoetingen heeft met het mooie onderwaterleven van Zeeland. Onderweg komen wij veel kreeften, grondels, doorschijnende zakpijpen, een hooiwagenkrab en grote Noordzeekrabben tegen. Gewoonweg heerlijk om te zien! (verhaal gaat verder onder de foto)

20190729_233310-84215

Tijdens de duik besef ik mij opeens hoe gaaf het is om mijn passie te delen met één van mijn beste vrienden en om hem zo te zien genieten. Ook bedenk ik mij dat mijn plan om een buddy ’te creëren’ hoogstwaarschijnlijk is geslaagd. Bij deze gedachte kan ik het niet laten om onder water even een korte schaterlach eruit te gooien wat er volgens mij erg stom uit moet zien en klinken met een ademautomaat in je mond. Opeens zie ik Jascha druk schijnen met zijn lamp en meteen ben ik weer gefocust. Wat ziet hij wel wat ik nu zo snel niet zie? Ik geef een lichte frogkick en ja hoor, dan zie ik het ook, een prachtige Zeedahlia! Al heb ik er inmiddels al velen gezien, vervelen doen ze nooit! (verhaal gaat verder onder de foto)

IMG_20190730_095431_205-84215

Terwijl ik nog wat laatste foto’s schiet zie ik in mijn ooghoek dat Jascha het sein omkeren geeft en op ons gemakkie zwemmen wij terug naar de instapplaats. Eenmaal opgestegen kijk ik Wesley aan en toen wist ik het zeker, ik heb er een toekomstige buddy bij. Een glimlach van oor tot oor kwam het Zeeuwse water uitzetten. Ook zijn manometer geeft het bewijs van enthousiasme (en stiekem een beetje gezonde spanning) weer, 50 bar over uit zijn 12 liter/200 bar op een duik van 23 minuten. Het geeft allemaal niets, hier doe ik het voor! (verhaal gaat verder onder de foto)

GOPR2518-min-84215

Nadat wij het water uit zijn gekomen mogen wij vandaag nog voor een laatste keer de dijk over met onze volle bepakking. Aangekomen bij de bus bouwen wij de setjes weer af en in de stromende regen doen wij een poging om onder de achterklep van de bus ons snel af te drogen en om te kleden. Dat gaat niet helemaal zoals gepland, maar ach, wat geeft dat allemaal nog! Het was een geweldige ervaring!

Tijd voor een decobiertje en weer naar huis

Eenmaal terug bij De Witte Boulevard heb ik al mijn spullen nog even goed gespoeld en de kratten vervolgens in mijn auto gezet. Na nog even een lekker kopje koffie met Jascha te hebben gedronken zijn wij Renesse nog even een ingedoken voor een ‘decobiertje’. Onder het genot van een heerlijk koud pilsje hebben wij de dag nog eens besproken en erg veel gelachen. Bij het laatste nipje heb ik ook nog eens mijn bevestiging van Wesley gekregen; Ik heb er binnenkort een duikbuddy bij! Wesley gaat na zijn verhuizing voor zijn eerste brevet! Kortom een dag waarin we hebben genoten en de missie is geslaagd!

Graag wil ik tot slot De Witte Boulevard en in het bijzonder Leendert en Jascha heel erg bedanken voor het mogelijk maken van deze geweldige dag.

7 reacties

  1. Leuk verslag!

    REAGEREN
  2. Leuk om te lezen! Wist niet dat er zo veel moois te zien is in de Nederlandse wateren. Ik ben stiekem ook wel enthousiast geworden van je verhaal. Het voelt of ik er bij was!

    REAGEREN
    • De Nederlandse wateren zijn inderdaad prachtig! Leuk om te horen dat het stukje jou ook enthousiast heeft gemaakt Roger!

      REAGEREN
  3. Leuk verhaal! Wie hier niet enthousiast van wordt!

    REAGEREN
  4. Gaaf, weer een duiker erbij en wel een buddy voor je. Goed verhaal, leuk geschreven. Al meer duiken gemaakt samen of je maat voor zijn 1 sters bezig?

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief