Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Een wolk steenbolk

Het is een mooie zomeravond. Duikreporter René en buddy Goof twijfelen of ze wel het water in zullen gaan. Wat wordt het?

Mijn auto is weer ingeladen en ik rijd thuis weg. Goof en ik gaan weer op pad, maar we moeten nog wel even de bestemming kiezen. Daar hebben we het nog niet over gehad.

Het is een mooie avond met een prima temperatuur, het waait alleen nog wel stevig hier in Noord-Brabant. Als de spullen van Goof ook in de auto liggen rijden we richting Zeeland. Na slechts een paar kilometer zijn we het er al over eens, we zetten koers richting Den Osse, duikstek Nieuwe Kerkweg. We komen daar eigenlijk niet veel, dus voor de variatie is het wel fijn.

RENE_WETERINGS_20190711_912_Nieuwe_Kerkweg_026_Kreeft-83623

Onderweg wordt het steeds beter, de wind lijkt te gaan liggen en het wolkendek trekt open. Want ja, Zeeland heeft natuurlijk ook de meeste zonuren van Nederland. Onderweg zie ik een roofvogel boven het Grevelingenmeer, het wateroppervlak ligt er strak bij. Als we op de parkeerplaats aankomen zien we maar een klein aantal auto’s. Tegen de tijd dat we klaar zijn voor de duik zijn we zelfs maar met twee auto’s en dat op zo’n mooie avond, lekker hoor.

Heel even twijfel ik of we wel moeten gaan duiken en niet beter met een biertje op het terras bij Even Pause moeten gaan zitten. Maar nadat we bij het water zijn gaan kijken ben ik overtuigd, we gaan gewoon duiken! Een gezinnetje is lekker aan het genieten van de zon, de dochter van het gezin ligt stoer in het water met een luchtbedje. In de verte zien we twee zeehonden boven komen. Het is windstil en we kunnen het uitademen zelfs horen. Ze zijn ongeveer in het gebied van de reefballs, misschien krijgen we vanavond nog wel een ontmoeting onder water. Dat zou wel gaaf zijn.

RENE_WETERINGS_20190711_912_Nieuwe_Kerkweg_038_Noordzeekrab-83623

Niet veel later liggen wij in het water, het ziet er goed uit. We besluiten richting de reefballs te gaan, daar komen we niet vaak. Het zicht is eigenlijk niet best in het ondiepe deel, ik had op meer gehoopt. Maar zodra ik over de oude zeedijk naar ongeveer zeven meter afdaal, trekt het stofgordijn plaatselijk open. Het landschap wordt overheerst door een lelijke bruine vlokkendeken van afgestorven wieren of algen, althans dat denk ik. De viltwieren, die er een paar weken geleden nog fris groen bij stonden, lijken allemaal op sterven na dood. Echt kleurrijk is het niet, wat een domper zeg. Hoe dit is ontstaan weet ik niet, maar mooi is anders.

Het zicht is hier dus wel goed, ik schat zo’n zes meter. Toch wordt het bij de reefball weer wat minder, vreemde situatie. Aan de noordkant van de reefballs tref ik plotseling een grote school steenbolken! Het zijn er werkelijk enkele honderden, wat gaaf zeg. Zouden die zeehonden daar op aan het jagen zijn geweest? Ik houd in ieder geval rekening met een ontmoeting met het grootste roofdier van Nederland, je weet nooit! De steenbolken schieten schichtig weg als ik mijn duiklamp gebruik, maar als ik die even uit zet, dan komen ze zelfs heel dichtbij me. Alleen bij het uitademen schieten ze weer even weg. Echt heel tof dit, helaas is het haast onmogelijk om hier foto’s van te maken. Dus ik geniet gewoon van het tafereel.

RENE_WETERINGS_20190711_912_Nieuwe_Kerkweg_005_Krab_zakpijp-83623

Ondertussen scharrel ik wat over de reefballs en zie ontzettend veel Noordzeekrabben, die brutaal de wacht houden en hun indrukwekkende scharen laten zien. Door de vergroting die een duikbril geeft lijken ze altijd massief, maar in werkelijkheid valt het natuurlijk mee. Goof is ondertussen ook bij de reefballs aangekomen en met wat handgebaren maken we elkaar duidelijk dat die steenbolken toch wel erg leuk zijn! In de richels van de betonblokken achter de reefballs huizen wat kleine kreeften en omdat het zicht hier zo goed is, kan ik wat heldere foto’s maken. Ondanks de flinke afstand die ik moet nemen met de 45mm macrolens.

Op mijn gemak duik ik weer terug richting de steiger. Ook hier zie ik veel Noordzeekrabben en vallen ook de vele botervisjes op. Wat een toffe duik is dit geworden zeg! Na een uur en een kwartier kom ik weer bij de steiger aan. Goof volgt vijf minuten later. We spoelen de spullen, vullen de flessen en eten een lekkere koek. Een koud pilsje maakt de dag compleet. Even nagenieten, heerlijk!

Max. diepte 9,5 m, temp. 20 gr.C., zicht ca. 3-6m, duiktijd 75min.
Duik 912 (Den Osse Nieuwe Kerkweg, donderdag 11-7-2019, 20.00u)

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief