Lia van der Laan – Een goed zeepaardjesjaar

Voor de drie musketiers is dit jaar een bijzonder mooi duikjaar, maar ook één met een zwart randje.

Datum: 10-11-2019
Duiklocatie: Bergsediepsluis

Dit jaar was een goed zeepaardjes jaar. Toch eentje met een zwart randje. Ik ga met buddy Ugo een duik maken bij de Bergsediep. Het voelt nog steeds een beetje dubbel als we maar met z’n 2en aan de dijk staan. We gingen altijd met z’n 3en regelmatig op pad om een duik te gaan maken maar afgelopen Augustus is onze buddy Rien totaal onverwachts en veel te jong overleden. Hij zou het grote aantal zeepaardjes geweldig gevonden hebben. Een paar jaar geleden had ik hem ook bij de Bergsediep zijn eerste zeeuwse zeepaardje laten zien. We noemden ons ook wel de 3 musketiers.

Zoals gewoonlijk gaan we op tijd naar de waterkant om de eventuele drukte voor te zijn en nog een beetje zicht onderwater te hebben. Als we aankomen zijn er wat bekenden van de lokale duikclub aanwezig en maken even een praatje.

We doen op t gemak en bespreken ons duikplan. Als we opgetuigd naar het water lopen zien we dat er wat duikers rechts en bij t platform onderwater zijn. Hoogstwaarschijnlijk gaan ze allemaal richting het zeepaardje wat daar zit. Het is niet moeilijk om hem te vinden want bij het rekje waar hij zit is een kuil ontstaan van neerploffende duikers die acuut niet meer kunnen trimmen. Ook is het rekje uit elkaar getrokken om hem beter te kunnen zien.

Wij hadden besloten richting het strandje te duiken. We maken ons verder gereed en bij de camera’s zijn de laatste controles gemaakt. We gaan onder. Eerst kijken we in de takkebossen die net even voor het platform links staan.Daar was ik 1 zeepaardje onverwachts tegen gekomen bij een vorige duik. Eigenlijk had ik het kunnen weten want ook hier was in de bodem een diepe kuil ontstaan van duikers die als ze iets zien meteen niet meer kunnen trimmen en op de bodem moeten vallen. Deze x zie ik hem niet en we gaan verder.

Het zicht is redelijk tot goed te noemen. We gaan richting de sepiarekjes die ik dit jaar had geplaatst. Want ook daar was ik een zeepaardje tegen gekomen.Onderweg kijken we rond of we nog meer interessante onderwerpen tegen komen om op de foto te zetten. Je kunt zien dat t kouder en rustiger onderwater wordt.

Inmiddels zijn we bij de rekjes aangekomen en zoeken goed rond. Na goed zoeken zie ik hem en hij heeft totaal geen zin om op de foto te gaan. We kijken nog even en gaan verder richting de andere rekjes en retour langs de schuine wand. Met een uurtje zijn we terug bij de instap. De watertemperatuur was 9 graden. We gaan eruit en nemen nog een lekker bakje soep. Op naar een volgende duik samen.

Tot slot; afgelopen jaar ben ik veel via messenger benaderd met de vraag waar zit de snotolf, de sepias, de zeepaardjes. Ik ben dan zo goed om dat zeer uitgebreid uit te leggen. Jammer genoeg is dit vaak niet wederzijds. Sommigen die het aan mij hebben gevraagd laten wel weten of ze 1 van deze speciale dieren gespot hebben maar de meesten niet. Misschien dat er van uitgegaan wordt dat ik ze al lang heb gezien. Ik weet t niet. Daarom denk ik dat ik het dan maar niet meer ga vertellen via welke social media dan ook.