Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Antoinette Derksen – Duiken tussen levende fossielen

Als twee avonturiers zochten Antoinette en haar buddy hun weg door het water. Via een route, omsloten door steenformaties, met af en toe een vage schim van het onderwaterleven. Alsof we terug de tijd in waren gegaan via het gangenstelsel stonden hier, statig en indrukwekkend, de tempelwachters: acht grote katachtige standbeelden. Antoinette duikt met het duikteam in Unterwasserpark Naturagart.

De herfst is nu echt begonnen en trekt vol charisma over het land. Niet alleen in Nederland, ook bij onze oosterburen gaat de wind te keer en valt de regen met bakken uit de hemel. Voor de meesten komt het duikseizoen nu langzamerhand ten einde. Daarom, als mooie afsluiter van dit seizoen, zijn we vanochtend vroeg met het duikteam vertrokken naar NaturaGart. Hier is een duikparcours aangelegd en er schijnen flinke steuren rond te zwemmen. Met 198 duiken in mijn logboek en twee geplande duiken voor vandaag tussen de steuren kan dit niet anders dan een perfecte dag gaan worden.

Het duikcentrum bevindt zich in een grote, glazen kas en is van alle gemakken voorzien: warme douches, omkleedruimtes, een vulstation, de instap van het meer. Ook kregen we een rondleiding van een zeer enthousiaste medewerker: Thomas. Hij vertelde onder andere over de steuren! De grootste steur hier, heeft een lengte van twee meter tien! Raak ze niet aan. Het kan goed zijn dat ze jou wel zullen besnuffelen, ze zullen niet bijten, want ze hebben geen tanden. Maar ze kunnen wel zuigen net als een echte Dyson, aldus Thomas. In de groep werd gegrapt over zuigzoenen en Thomas voegde er lachend aan toe dat je zomaar iets uit te leggen zou kunnen hebben aan het thuisfront wanneer je hier zou duiken. Na de rondleiding konden we ons op gaan maken voor de eerste duik.

20171023_152351-57093

Mijn buddy en ik hadden met behulp van de plattegrond een duikplan opgesteld: via het hoofdpad richting de tempel. Als het goed is, zouden we daar de steuren tegen moeten komen! Ook konden we op deze manier de duikplek beter leren kennen en beslissen of we eventueel bij de terugweg of bij de tweede duik door de grotten en het wrak wilden duiken. Vol enthousiasme stapten we het water in en gingen we onder. Nouja, ik ging onder… Enkele minuten later poging nummer twee: mijn buddy meer ontspannen en met een extra kilo lood en ik met een kilo lood minder. Dit keer verliep de afdaling zonder problemen, maar zo! Wat was het water fris! Mijn duikcomputer gaf 14 ℃ aan. Al snel waren we gewend aan de temperatuur en doken we door het door algen troebele, groene water.

Standbeelden1-57093

Enige zomers geleden bezochten mijn buddy (deze keer was mijn buddy mijn vriend) en ik Petra in Jordanië. Ik kan mij de wandelingtocht door de Siq goed herinneren: we liepen over een kronkelend pad door een kloof in hoge rotsen met aan het eind van de kloof het spektakelstuk: de Schatkamer van de Farao. Hier, in het koude, donkere water van NaturaGart, bekroop mij een zelfde soort gevoel als wat mij, toen, daar in Petra bekroop. We waren op avontuur, we volgden een onbekende weg, een spanning, gevoed door de vraag: waar zouden we uitkomen?! zwol aan. Als twee avonturiers volgden mijn buddy en ik, onze weg door het water. Via een route, omsloten door steenformaties, met af en toe een vage schim van het onderwaterleven, kwamen we aan bij een plateau. Alsof we terug de tijd in waren gegaan via het gangenstelsel, hier stonden, statig en indrukwekkend, de tempelwachters: acht grote katachtige standbeelden.

Niet alleen de standbeelden hielden hier de wacht, tientallen levende fossielen zwommen hier rond: steuren. Steuren in diverse maten, vormen en kleuren. Steuren; zwemmende draken, dinosaurussen, oude fossielen, prehistorische wezens, stoere zeekoeien… ik zou wel tientallen omschrijvingen kunnen geven en bedenken voor een steur. Wat een machtige dieren! Als voorbereiding op deze dag in NaturaGart had ik mij ingelezen. Wist je dat kaviaar afkomstig is van de kuit van de steur? Steuren hebben geen schubben, ze hebben beenplaten. Steuren behoren tot één van de oudste nog levende groepen van vissoorten. Ze hebben een staart die vergelijkbaar is met die van haaien…

Steuren A-57093

Steuren… Flits, flits… ik keek op en liet de steuren voor wat ze waren en richtte mij op de duiklamp van mijn buddy en vervolgens op mijn buddy die daaraan vast zat. Ik gaf een oké-teken ‘is alles goed?’, maar er kwam geen oké-teken terug. Ik pakte zijn arm beet en gaf opnieuw een oké-teken ‘is alles goed?’, er kwam voorzichtig een er-is-iets-aan-de-hand-teken ‘ja…’. Maar wat? Ik herhaalde zijn teken en trok daarna een groot vragend gebaar? ‘Wat is er dan mis’. Geen reactie… Ik begon mijn buddy gerust te stellen, gebaarde: ‘adem in en adem uit’ en herhaalde dat meerdere keren. Op een gegeven moment begon mijn buddy te ontdooien en leek weer terug te komen naar het hier en nu. ‘Oke?’ vroeg ik nogmaals, ‘Oké’ kreeg ik terug. ‘Omkeren?’, opnieuw kreeg ik een oké-teken terug. We lieten de steuren achter ons en doken door de algensneeuw terug naar de uitstapplek.

We waren klaar voor de tweede duik. Mijn buddy wist nu wat hem te wachten stond; bij vlagen troubel water, grote steuren (maar dan echt groot groot) en koud, donker water. We besloten dezelfde weg heen en terug te nemen als de eerste duik, geen tunnels en grotten, gewoon lekker steuren kijken. We doken terug naar het plateau en zwommen nog iets verder door tot aan de tempel. Gebiologeerd lag ik te kijken naar een steur die zijn eet(/zuig-)techniek toepaste op de bodem van het bassin: een indrukwekkend gezicht… totdat er een steur onder mij door zwom en zijn buddy boven mij en mijn hoofd gesandwicht werd tussen deze twee steuren. Dat was ook een indrukwekkende ervaring. Na het stilhangen bij de steuren begonnen we het toch echt wel koud te krijgen en besloten we weer terug te keren.

We hebben een leuke en gezellig dag gehad met het duikteam; twee mooie duiken kunnen maken en ik heb mijn 200ste duik kunnen loggen! Graag kom ik nog een keer terug bij NaturaGart om de rest van het duikparcours te ontdekken en opnieuw tussen de levende fossielen te duiken.

Steuren B-57093

1 reactie

  1. Lijkt me nog best spannend als het zicht niet zo heel goed is en er zulke grote beesten zitten. Ook al weet je dat ze geen tanden hebben, dan nog…

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief