Dirk Van den Bergh – Duik afgebroken

Wat doe je voordat je aan boord stapt voor een bootduik? Duikreporter Dirk Van den Bergh maakt natuurlijk eerst nog een kantduik.

Datum: 02-08-2018
Duiklocatie: Zoetersbout, Vuilnisbelt en Windgat

Vanavond staat er weer een boot duik met de Rijnland III gepland, maar eerst doe ik met buddy Pierre nog twee andere duiken.

Afspraak om 09.00 uur bij Zoetersbout. Wanneer we in het water gaan passeert er op korte afstand een vissersboot. Die vaart wel heel dichtbij! Meteen is het duidelijk waarom je hier geen rechtstreekse opstijgingen mag maken … De boot veroorzaakt een serieuze golfslag waarbij Pierre zijn camera, die hij even op de trap gelegd had, bijna wegspoelt!

We dalen af tot aan de zandvlakte en gaan dan naar rechts. Zand zien we genoeg! Het zicht is slecht en wanneer er boven ons weer een boot passeert is het of heel de wand rechts van ons instort! We zien even niets meer … De anemoontjes op de oesters zijn mooi, we zien een paar bruine plooislakjes, een enkele kreeft, uiteraard krabben en grondeltjes, maar voor de rest is het een saaie duik. Op naar de volgende …

Na het vullen van de flessen rijden we naar Vuilnisbelt voor een duik op de laag water kentering. Het is lang geleden dat ik hier gedoken heb en voor Pierre nog veel langer: hij dook hier nog maar één keer en toen was het zijn eerste open water duik, waar hij geen goede herinneringen aan heeft omdat het zicht heel slecht was.

Bij de check de stek zien we dat er langs de kant een bruine lijn loopt en er staat wel wat golfslag. Hopelijk is er dieper meer zicht … Van een visser, die op geep aan het vissen is vanaf de duiktrap, vernemen we dat er in de Oosterschelde niet meer op zeebaars mag gevist worden. Doe je het toch, dan riskeer je een boete van 1.000 € per vis!

We duiken naar rechts, met de stroming mee. Het is afgaand water en dan moet je goed op je dieptelijn letten, want de stroming trekt je mee naar beneden, van de kant weg. Het zicht valt best mee! Er staan mooie zeeanjelieren en veel slibanemonen.

Na de kentering brengt het opkomend water ons terug. Ik zie nog een harlekijnslakje en een kompaskwal zwemt mee tot aan de trap.

Vlak bij de duikstek heeft een boer op zijn erf een fritkraam neergezet. Zullen we dan maar?

De frietjes en de kibbeling smaken! Daarna rijden we naar de Bergse Diepsluis en gaan we al aan boord van de Rijnland III. We zijn ruim op tijd en kunnen rustig onze set opbouwen.

Om 18.00 uur varen we uit om op de hoog water kentering een duik te maken bij duikstek Windgat, een stromingsgeul midden in de Oosterschelde. Tijdens de briefing leren we dat we via de ankerlijn moeten afdalen tot in de geul. Er zal flink wat stroming op de plaat staan, maar eens in de geul zal die heel wat minder zijn. Maar … ik geraak niet tot in de geul …

Ik spring in het water en om mijn camera aan te nemen doe ik mijn ademautomaat uit mijn mond. Dat had ik nooit mogen doen! Ik haak mijn camera vast en door de stroming komt die achter mijn rug te hangen en neemt daarbij mijn ademautomaat mee. Ik vind hem niet meer … Er staan venijnige korte golfjes en ik krijg enkele borrels binnen. Mijn ademhaling versnelt en k geraak een beetje in paniek. Pierre komt me helpen en geeft mijn ademautomaat aan. Ik adem ondertussen echter zo onrustig dat ik er terug uit wil … De schipper hangt de trap overboord en daar blijf ik even op zitten om tot rust te komen. Pierre zegt, als voorbeeldige buddy, dat we de duik afbreken als ik me er niet klaar voor voel. Ik kom echter tot rust en langs het touw, nu met ademautomaat in de mond !!! trekken we ons tegen de stroming in naar de voorkant van het schip. Dat gaat vrij vlot, maar wanneer ik 1,80 meter langs de ankerlijn afgedaald ben beslis ik om de duik alsnog af te breken … Sorry Pierre … Het voorgaande speelt door mijn hoofd en wat als er zo dadelijk weer iets fout gaat eens we de ankerlijn loslaten … Nee, ik voel me er duidelijk toch niet klaar voor …

Gelukkig kunnen we op het dek van het mooie weer genieten en kan ik met een Duveltje het gebeurde doorspoelen … Weeral een lesje geleerd! Die ademautomaat zal bij stroming en golfslag nooit meer uit mijn mond gaan!

De eersten die terug aan boord komen zijn mekaar op het einde van de duik kwijt geraakt. Zodra iedereen aan boord is volgen de verhalen van de duik en doen ze er nog een schepje bij om ons nog meer spijt te laten krijgen dat we de duik gemist hebben! We genieten tijdens het terugvaren van een mooie zonsondergang en in de haven is het op de boot nog gezellig napraten. Nogmaals sorry voor de gemiste duik Pierre, maar ook nogmaals bedankt dat je me op geen enkel ogenblik geforceerd hebt om de duik toch te doen!