Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Jolanda Vos-Kors – Druk in de Snoekentuin

“Nog één heuveltje zand voor ons…. en dan zie ik mijn buddy seinen. En ja, daar voor mij, daar beweegt wat. Heel rustig naderen we en wat ik deze keer zie, geweldig.” Duikreporter Jolanda maakt een duik naar de snoekentuin in de Vinkeveense Plassen.

Zondag 4 September stond een duikdag in de Vinkeveense Plassen in de agenda gepland. Bij Scuba Academie hadden we samen met een stel duikvrienden 2 bootduiken gereserveerd. Het is bij Scuba altijd goed vertroeven, reden om jaarlijks minimaal 1 x die kant op te reizen. Want Vinkeveen ligt voor ons niet naast de deur, dus om 06.15 uur zaten we in de auto om op tijd bij de duikbasis aan de Achterbos aanwezig te zijn. De mooie Nederlandse zomer houdt gelukkig nog ff aan. De omstandigheden zijn perfect. Mooi zonnetje, weinig wind. En daar komt nog eens bij dat het ook op het water rustig is. Daar waar het anders op een mooie zomerse dag druk is op het meer met een diversiteit aan bootjes die alle kanten op gaan, was het nu vrij rustig. Oké, de zomervakanties in Nederland zitten er op, maar toch…… Of zal iedereen masaal richting Zandvoort zijn afgereisd voor de Formule 1 & Max……. Wat ook de reden was, wij hebben van deze omstandigheden geprofiteerd en genoten!

Met een 10-tal duikers in de boot varen we om 10.00 uur uit. 1e bestemming – Zandeiland 8. De snoekentuin ter hoogte van de starttoren is een favouriet van mij. Zullen de snoekbaarzen zich laten zien??? We gaan als één van de laatsten van boord en laten ons rustig onderwater afdalen. Het is zicht is redelijk goed, al valt het me wel op dat er veel stof / zweefvuil ronddwarrelt. Het is altijd ff zoeken / navigeren ondanks de duidelijke instructies. Ik weet dat de snoekbaarzen graag boven een zandvlakte hangen of rustig liggen op het zand. Nadat we enkel zandplekken hadden gepasseerd en we nog 1 heuveltje zand voor ons zagen…. zag ik mijn buddy seinen. En ja, daar voor mij, daar beweegt wat. Heel rustig naderen we en wat ik deze keer zie, geweldig. Meerdere grote baarzen liggen op het zand met hun rugvin omhoog, zeker een tiental snoekbaarzen hangen rond of zwemmen rustig de zandvlakte over, draaien om en komen weer terug. En dan hangen er ook nog 2 mooie grote snoeken aan de achterzijde. Hmmmm…… en nu. Fotograferen….. nee toch filmen…. want hoe kan ik anders uitleggen wat ik allemaal tegelijk zie. Samen met mijn buddy blijven we lange tijd van dit schouwspel genieten. Ik kijk ondertussen ook nog met regelmaat om me heen of ik ergens een lamp van onze duikvrienden zie om hun te kunnen seinen. Maar we blijven uiteindelijk met z’n twee bij deze mooie voorstelling. Enhousiast komen we na 60 minuten weer bij de boot boven water. Ik dacht gelijk…. ik ben klaar voor vandaag. De 2e duik kan dit niet meer overtreffen.

Terug bij de duikbasis gebruiken we de lunch en nemen we afscheid van de andere (ochtend)duikers. Hun plaats wordt ingenomen door een ander buddypaar.  Ook een leuke korte ontmoeting en kennismaking met Linda Ferwerda. Uiteraard voor mij bekend van deze mooie site van en voor duikers en van de Duikvaker beurs. Maar elkaar nog nooit eerder gesproken. Al snel blijkt dat onze volgende buitenlandse duikbestemming dezelfde is. Enthousiast delen we informatie. En tevens volgt er een belofte om van deze duik een reporter verslag te maken. Dan is het tijd oms ons op te maken voor de middagduik. Ik houd mezelf aan wat ik had gezegd en besluit voor deze middagduik mijn camera niet mee te nemen. Altijd maar afwachten of dat de juiste beslissing is, want je weet maar nooit…….  Maar soms is duiken zonder die camera ook een verademing. Niet steeds gefocust op mooie beelden. Maar gewoon in alle vrijheid je duik ervaren.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief