Dirk Van den Bergh – De Bergse Diepsluis voor mij alleen!

Als duikreporter Dirk Van den Bergh iets door de auto hoort rollen, is hij even bang dat hij zijn duikfles niet goed heeft vast gelegd. Maar dat blijkt niet het probleem. Hij heeft zijn duikfles helemaal niet ingeladen….

Datum: 17-11-2017

Duiklocatie: Bergse Diepsluis

Het is een mooie novemberdag. Nog vlug even van profiteren om een duikje te maken! Het is al meer dan twee maanden en ondertussen 40 duiken geleden dat ik mijn brevet van Self Sufficient Diver behaalde en sindsdien heb ik geen enkele soloduik meer gemaakt. In de cursus staat nochtans dat je regelmatig moet oefenen, dus …

Wanneer ik thuis vertrek en de eerste bocht neem hoor ik achter mij in de auto iets weg rollen. Oei, mijn duikfles niet goed vastgelegd? Gelukkig was het maar een fles water. Maar hierdoor besef ik ineens dat ik mijn duikfles helemáál niet ingeladen heb! Terug dus. Dat begint al goed als soloduiker …

De windturbines die ik onderweg tegenkom draaien niet: het is gewoon windstil en hoe dichter ik Zeeland nader hoe meer het zonnetje tevoorschijn komt. Dit belooft weer een mooie namiddag te worden!

Aangekomen zijn er juist drie duikers uit het water. Twee ervan zijn bekenden: Lia van der Laan en collega-reporter John Landa. Zij duiken ook regelmatig solo. De derde is een landgenoot die altijd solo duikt. Hier zal ik zeker geen opmerkingen van krijgen omdat ik solo ga duiken! Na een babbeltje over soloduiken en Noorse haarkwallen tuig ik op en om 14.45 uur ga ik te water, natuurlijk na eerst een grondige self-check gedaan te hebben: twee brillen bij, twee messen bij, twee computers bij, twee kompassen bij, drie lampen bij, batterijen opgeladen, dubbele kranen open, voldoende lucht, lood OK, alles werkt naar behoren, thuisfront is op de hoogte gebracht, kompassen zetten, duikplan herhalen. Lets’s go! De Bergse Diepsluis is van mij alleen!

Ik heb me inmiddels multifocale lenzen aangeschaft en een nieuwe duikbril. Wat een zicht nu, zonder die storende rand van het leesgedeelte en met een full-screen masker! Het zicht in het water is een beetje wazig, maar je kan ver zien en van dichtbij is het super. Ik ga eerst bij de trap op zoek naar steenslijmvisjes, maar die zijn al aan hun winterslaap begonnen geloof ik …

Veel leven zit er niet meer: de watertemperatuur is gezakt tot iets boven de 8°. Ik daal langzaam af naar 4 meter. Even ga ik dieper tot max. 9,4 meter en stijg dan terug langs de helling richting kant om na 27 minuten terug te keren. Er zitten heel veel en grote Groene wierslakken. De kreeften reageren niet wanneer ik mijn videolampen op hen richt. Hebben die last van de kou?

Ik zoek de zeedahlia, maar zonder succes. Ik draai nog een keer terug om op een andere dieptelijn te zoeken, maar niet te vinden … Terug bij de trap zoek ik nog eens naar de steenslijmvisjes, maar ook nu niets. Na 57 minuten kom ik uit het water. Eigenlijk heb ik het nog niet echt koud, alleen mijn teentjes beginnen te tintelen.

Ik sta nu helemaal alleen op de parking. De zon is verdwenen achter de dijk en met 8° is het nu wel frisjes. Gelukkig is het volledig windstil. Even het thuisfront verwittigen dat ze me niet moeten komen zoeken … Ik neem alle tijd om op te ruimen en zo kan ik nog van een prachtige zonsondergang genieten!

Onderstaande video is in HD1080p, dus eventueel settings aanpassen voor de beste kwaliteit.
Geen spectaculaire beelden, maar de video straalt wel de rust van een soloduikje uit!