Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Dirk Van den Bergh – Dan toch een wijde mantel!

Terwijl Duikreporter Dirk Van den Bergh en buddy heerlijk in het zonnetje zitten na de eerste duik, besluiten ze ook de tweede duik bij de Zeelandbrug te duiken. Zou de stroming niet te sterk zijn, net na springtij? Je ziet het in de film van Dirk.

We hebben onze eerste duik op de laag water kentering achter de rug en in een heerlijk zonnetje overleggen we waar we de tweede duik zullen doen. “Ach, laat ons die hier toch doen!” zegt Petra, mijn buddy.”We maken er een driftduikje van.” Ja, maar is dat wel verstandig? Het is deze nacht springtij geweest, dus de stroming zou wel eens heftig kunnen zijn. “OK, maar dan nemen we wel een buddylijn mee hé!” Het is opkomend water, dan duwt de stroming ons naar de kant. Dus waarom niet?

Tijdens het oppervlakte interval zitten we gezellig samen met Rob en Yolanda. Er is echter een probleem: ik heb mijn boterhammetjes thuis op de tafel laten liggen … Probleem? Nee hoor! Ik word uit de nood geholpen door Yolanda die me enkele lekkere koeken aanbiedt en Petra deelt haar “bokes” met mij. Ik krijg ook nog een Snelle Jelle van haar. Dat ken ik niet. Er wordt gegrapt: zie maar dat je straks niet in je blootje in Engeland aankomt! Blijkbaar bestaat er een dergelijk reclamespotje over deze energiereep …

Na twee uur oppervlakte interval wandelen we naar de westelijk duiktrap. Duikplan: uitzwemmen naar 13 meter diepte en dan met de stroming mee naar de oostelijke trap. Als de stroming het toelaat gaan we daar dan opnieuw zoeken naar de wijde mantel. Tijdens de afdaling komen we een kreeft en een mooie Noordzeekrab tegen.

Dirk-Van-den-Bergh_20180927_Noordzeekrab-71541

Op de vlakte na de stenen zitten veel grote heremietkreeften.

Dirk-Van-den-Bergh_20180927_heremietkreeft-71541

Na hier even rondgesnuffeld te hebben geven we het teken om aan de drift te beginnen. Drift? De stroming is in tegenstelling tot wat we verwacht hadden heel gering, dus de buddylijn hebben we helemaal niet nodig. Bovendien is het zicht uitstekend.
Ook hier zien we weer veel sepia’s. Deze drie zeeanjelieren staan te pronken in de stroming. Er is duidelijk te zien hoe ze zich met hun voet aan de ondergrond vasthechten.

Dirk-Van-den-Bergh_20180927_drie-zeeanjelieren-71541

Niettegenstaande de geringe stroming zijn we toch weer verbaasd hoe snel de donkere schaduw van de brug opdoemt. In deze buurt gaan we op zoek naar de wijde mantel en Petra vindt hem!

Dirk-Van-den-Bergh_20180927_wijde-mantel4-71541

Dit dier is niet alleen bijzonder omdat het zo weinig waargenomen wordt, maar ook door het uiterlijk: het heeft een mantelrand met tentakels en 35 tot 40 “oogjes”. Hiermee kan het licht en donker onderscheiden. De kleppen kunnen met veel kracht gesloten worden en dankzij de wegschietende waterstraal kan het zich snel voortbewegen. De naam werd gegeven omdat de bovenste klep op een wijd opengespreide mantel lijkt.

We blijven wel 10 minuten genieten van het diertje dat zijn kleppen bij de minste onraad snel sluit en dan langzaam terug opent. Daarna gaan we nog wat snuffelen rond de pijlers. Een zeebaars maakt met mij een volledig rondje langs een pijler. Mooie afsluiter van een toch weer bijzondere duik, niet alleen door wat we zagen, maar ook door het feit dat dit mijn 250e duik na mijn hartoperatie was … Bedankt Petra! Mijn volgende duik wordt nr. 500 en mijn verjaardagsduik … Petra kan daar niet bij zijn en daarom trakteer ik alvast met een potje mosselen bij Bru17 in Bruinisse. Ze waren heerlijk!

Onderstaande video bekijken in HD1080p voor de beste kwaliteit.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief