Dirk Van den Bergh – Dahab met een dwerg en een reus

Vandaag de tweede duikdag voor deze vakantie in Dahab.  Dirk kan zowel het kleine als grotere moois uit de Rode Zee op beeld vastleggen.

Datum: 30-11-2019
Duiklocatie: Dahab: The Islands en Mashraba

Dag 2 van de duikreis met duikenindahab.

We verblijven in hotel Ghazala, rustig gelegen aan de rand van Dahab. Het is een klein, basic hotel, maar je hebt alles wat je nodig hebt: toilet, douche, ijskast en airco. Rustig gelegen aan de rand van Dahab en ontbijten doe je met zicht op zee!

Om 08.15 uur worden we opgehaald om naar het duikcentrum te rijden. Het duikcentum en het centrum van Dahab liggen op 1 km van het hotel. De duikkratten worden klaargemaakt en we vertrekken naar The Islands, iets ten zuiden van Dahab.

Hier moet je even over het rif waden, kopje onder en door een krack in het rif, waarna je in een feeëriek landschap terecht komt.

Sommigen vinden dit één van de mooiste duikstekken, maar mijn favoriet is het niet. Dit heeft echter alles te maken met mijn luchtverbruik … Je zwemt een heel parcours tussen de koraaleilanden en het kan er stromen. Voor mij is het altijd opletten dat ik nog voldoende lucht over hou om de uitgang te bereiken!

We komen een school Rode Zee gepen tegen.

Even verder een hele bende barracuda’s …

We draaien de bocht om en om lucht te sparen blijf ik op max. 13 meter tegen het rif zwemmen. Annemie, Bart en Ruud hangen dieper. De stroming neemt alsmaaar toe en achter een volgende bocht hang ik bijna stil. Een mooie keizervis heeft er ook last mee en draait terug. Annemie komt naar me toegezwommen en doet teken om terug te keren. Daar ben ik niet rouwig om! Dit alles maakt dat ik met 40 bar boven kom. Oef!

We rijden terug naar het duikcentrum. Hier is het even chillen tot de volgende duik, die we op het huisrif Mashraba gaan doen.

Na twee uren oppervlaktetijd gaan we terug onder.

Het is al meteen prijs met de dwergvleugelpaardvis. Ze worden max. 8 cm. groot en hebben een schutkleur waardoor ze moeilijk te vinden zijn op de zand- grind- en gruisbodems waarop ze leven. Ze zijn territoriaal en leven in paartjes. Daarom weet onze gids Annemie ze natuurlijk steeds weer te vinden!

Een Blauwe trekkervis neemt me even wat dieper mee … Terug naar de anderen! Ze hangen bij de beelden die er gezet zijn om ook op deze plaats (zand en gras) leven aan te trekken. Dat lijkt mooi te lukken!

We zakken dieper af, naar de pinnacle waarvan de voet op 24 meter ligt. Deze zit vol leven en je kan er in een spiraal omheen zwemmen tot de top die op 18 meter zit. Ik kan een prachtige tegenlicht opname van de glasvisjes maken. Annemie doet teken. Ze heeft iets op de bodem gezien. Terug naar beneden dan maar weer. Daar gaat mijn lucht …

Wow, wow, wow. Daar ligt een reus van een schilpad met twee zuigvissen op het schild !!!

Ze blijft rustig liggen en ik kan ze tot dichtbij benaderen. Piep, piep, piep … oeps, signaal 100 bar … Gedaan met filmen en tijd om terug te keren! Ik stijg rustig in één trek, zonder filmen, van 22 naar 6 meter. Na de veiligheidsstop gaat het ondiep terug naar de uitstap.

De Sakara staat te wachten om mijn 650e duik, die ik vandaag bij The Islands maakte, te vieren!