Ruth Teerlynck – Close encounter met grijze trekkervissen

Nieuwsgierig assertief, op het randje van agressief. Zo omschrijft Ruth Teerlynck de grijze trekkervis die ze tegenkwam.

Datum: 15/09/2019
Duiklocatie: Wrak ‘Dori’, Ponta Delgada, Sao Miguel, Azoren

Voor het werk moest ik naar een conferentie in de Azoren. Hoewel het een congres over de zeeën en oceanen was, wou ik toch de Azoren ook eens onder water beleven. Naar presentaties luisteren en workshops bijwonen is heel interessant, maar de oceaan beleven is natuurlijk nog veel beter. Dus besloot ik om een dagje vroeger te vertrekken en twee duiken in te lassen vanaf Ponta Delgada.

Met een zodiak bereikten we na een kleine 10 minuten al de eerste duikstek. De zichtbaarheid was fenomenaal en het prachtige onderwaterlandschap, gevormd door vulkanische activiteit, ontvouwde zich voor ons. We lieten ons zakken tot bij een grote grot waar kleurrijke vlaggenbaarzen (Anthias anthias) zich schuilhielden. Maar ook vuurwormen, schorpioenvissen, spiraalkokerwormen kleurden de duik. Ik spotte zelfs twee naaktslakken. De eerste duik was kort maar ik genoot zolang het duurde.

De tweede duik was ingepland op een wrak. Niet mijn meest favoriete duikplaats, maar het zou wel meevallen zeker? Ook hier konden we genieten van een fantastische zichtbaarheid. Het wrak was al van aan de oppervlakte zichtbaar. Er mag niet op het wrak gevist worden en dat zie je aan de gigantische hoeveelheid vis: platvissen, barracuda’s, brasems, schorpioenvissen waren in grote getale aanwezig. Eén vis stak er bovenuit: de grijze trekkersvissen. Die waren, laat ik zeggen, ‘nieuwsgierig assertief’, op het randje van agressief. De blauwvintrekkersvissen uit de tropen, die ook erg territoriaal zijn tijdens het paaiseizoen, kunnen zeer agressief uit de hoek komen. Het was mijn eerste kennismaking met de grijze trekkersvis, maar ik was op mijn hoede, zijn tropische neef indachtig. Enkele kwamen erg dichtbij en hadden het op mijn focuslamp gemunt. Was de ene net gepasseerd, kwam er al een andere op het licht af. Ik hoorde de witte, scherpe tanden schrapen op het glas, terwijl ik ze probeerde af te weren. Blijkbaar was er ook een trekkersvis aan mijn vinnen aan het knibbelen, maar dat merkte ik niet op; ik was te druk bezig met de andere belagers. Enkele minuten ging het kat- en muisspel door. Er vielen gelukkig geen gewonden en ik was een ervaring, en enkele foto’s, rijker. Ook mijn focuslamp heeft het overleefd.

Jammergenoeg waren dit de enige duiken die ik maakte op de Azoren, maar ik kom zeker nog eens terug naar deze eilanden in de Atlantische Oceaan.