Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Dirk Van den Bergh – Blijven kijken tot je boven bent!

Een duik waarin Duikreporter Dirk zich een weg baant door het bessenwier. Met slakjes, zeebaarzen en een sepia!

Na de duik in Den Osse gaan we met zijn allen (zie vorig verslag) naar de Zeelandbrug. Daar gaan we op de laag water kentering duiken. Het is dood tij geweest en de stroming is heel gering. Ideaal om beelden te maken!

Met buddy Pierre Spirlet wordt het duikplan doorgenomen: eerst eens kijken of er toch geen sepia’s aan de eerste stokken zitten en dan naar de vlakte achter de pijlers, max diepte 12 meter. Buddy kwijt? Duik gewoon afmaken: we zijn het allebei gewend om solo te duiken.

We zijn nog maar aan het afdalen en het is al zover … Pierre is iets aan het fotograferen, terwijl ik me door het bessenwier worstel en afdaal naar 4 meter. Daar blijf ik wachten, maar geen Pierre meer te zien. We hadden mekaar het OK teken al gegeven dat alles in orde was en dus ga ik naar de stokken die op 7 meter staan en blijf daar nog een hele tijd hangen in de hoop hem daar terug te ontmoeten, maar vergeefs. Dus: duik alleen afmaken. Ik daal af naar max 9,9 meter – de limiet om zonder veiligheidsstop terug naar de oppervlakte te kunnen bij onverhoopte problemen.

Bij een harlekijnslakje blijf ik een hele tijd hangen om eindelijk eens scherpe beelden van het dier te hebben en ja … ik ben er tevreden mee.

Dirk-Van-den-Bergh_20180608_harlekijnslak-67063

Daarna ga ik snuffelen rond de drie pijlers, bij laag water op een diepte van 6 meter. Het zicht is goed, want ik kan van de ene pijler de contouren van de andere pijler zien. Dat is meegenomen voor de oriëntatie!

Dirk-Van-den-Bergh_20180608_grondel-in-oester-67063

Wat ben ik blij dat ik me die 10L – 300 Bar fles heb aangeschaft: ik ben nu 48 minuten aan het duiken en heb nog 153 Bar over! Dat duikt toch een pak geruststellender en … ik kan dus nog een eindje verder. En daar heb ik helemaal geen spijt van! Eerst zie ik een grote zeebaars en daarna een sepia!

Dirk-Van-den-Bergh_20180608_sepia-67063

Wanneer ik terug richting trap ga duikt er een zwarte schaduw op tussen het bessenwier: nog een zeebaars, maar wat een kanjer! Drie keer zo groot dan degene die ik zonet ontmoette! Spijtig genoeg is hij al uit beeld verdwenen vóór ik mijn camera in de aanslag heb.

Na 68 minuten ben ik terug aan de trap en ik heb nog 112 bar over ondanks de opwinding van daarnet. Met mijn andere fles zou ik het mooiste gemist hebben … Wat een geweldige duik was dit weeral!

Pierre heeft ook een mooie duik gemaakt en ook een sepia ontmoet. Ik ben benieuwd naar zijn foto’s om te kijken of het dezelfde was! Na de duik gaan we met zijn allen in Bruinisse iets eten en daarna gaan we aan boord van de Tertius, maar dat is een verhaal voor de volgende reportage …

Onderstaande video is in HD1080p, dus eventueel aanpassen voor de beste kwaliteit.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief