Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Ester van den Doel – Voor alles is een eerste keer

Vanwege de drukte in het weekend en de vakantieperiode is duikreporter Ester van den Doel de hele zomer niet bij de Zeelandbrug geweest. Het is dus hoog tijd om weer eens te gaan snuffelen en scharrelen, op zoek naar iets leuks.

Een mooie zonnige maandag, de vakanties in het zuiden zijn voorbij dus de hoogste tijd om weer eens bij de Zeelandbrug te gaan kijken!  Want de Zeelandbrug blijft altijd een bijzondere plek, nergens mag je onder een brug duiken behalve hier.
Als we aankomen zijn er nog een paar duikers maar dat is te overzien. We bouwen snel onze sets op en kleden ons om zodat we op tijd in het water kunnen liggen.
Ik heb gekozen voor mijn macro lens, de brug blijft voor mij een macro plek en ik ben dan ook benieuwd wat we tegen gaan komen, ik hoor al weer berichten van mosdierslakjes en jonge sepia’s.

Als we het water in gaan is het zicht best goed te noemen, de stroming trekt nog een klein beetje maar het is te doen. We duiken onder en gaan op zoek. Als ik naar rechts kijk zie ik al een harlekijnslakje op het wier zitten maar die kom ik vast nog wel meer tegen dus ik laat hem even rechts liggen in dit geval. We scharrelen rond de blokken en dalen steeds iets verder af. Ik speur naar mosdierslakjes maar kan niets vinden, misschien zoek ik niet goed genoeg, ik zie wel kreeften dieper wegkruipen in hun holletje, krabben scharrelen rond op zoek naar een maaltje maar nog geen slakjes. Dan valt mijn oog op een aantal kokerwormen die in een klein inhammetje een rustig plekje gevonden hebben. Ik probeer een plekje te vinden waar ik een beetje kan liggen en de kokerwormen niet te veel verstoor om ze op de plaat te krijgen. De macro lens is in dit geval niet handig om ze er helemaal op te krijgen dus ik ga voor een detail. Met een beetje zoeken naar de juiste belichting en hoek krijg ik op een gegeven moment een mooi abstract beeld waar ik wel blij mee ben.

EstervdDoel-20170828-kokerworm-54776

We scharrelen verder, nog meer kokerwormen hebben hier een plekje gevonden waar ze uit de harde stroming staan maar wel genoeg vers water krijgen om voedsel te filteren. Net als kerstboomwormpjes blijf ik kokerwormen ook fascinerend vinden. Ondertussen duikt de pijler voor ons op, als we het niet gezien hadden, dan hadden we het wel gevoeld en gehoord; de dreunen van de auto’s die de brug oprijden voel je in je hele lijf.
Ik zoek op de pijler tussen de begroeiing naar slakjes maar ook hier zie ik ze niet zo snel, wat we wel veel zien zijn de nodige zeenaalden. Mijn oog valt op een exemplaar wat een beetje geelgroen oogt (zou hij zich geel en groen geërgerd hebben aan alle duikers?) in plaats van het gebruikelijke bruin/beige patroon maar daardoor kan ik het toch niet laten om een poging doen om hem of haar op de foto te krijgen. Uiteindelijk krijg ik het voor elkaar ondanks dat de zeenaald zich achter een stukje oester probeert te verschuilen en ik mijn camera in een rothoekje moet houden om een foto te kunnen maken van zijn kop. Uiteindelijk laat ik de zeenaald verder met rust.

EstervdDoel-20170828-zeenaald-54776

We duiken rustig verder en ineens zie ik ‘m! Een gehoornd slijnvisje!
Eindelijk, al veel foto’s voorbij zien komen maar zelf nog niet kunnen zien en vastleggen. Als ik heel langzaam dichterbij kom, schiet het visje tussen de stenen en kan ik hem niet meer terug vinden en aanwijzen aan mijn buddy. Ik baal behoorlijk en zoek verder. Even later gebaart mijn buddy met zijn lamp naar me en wijst me iets aan; als ik dichterbij kom blijkt hij me een slijmvisje aan te wijzen. Opnieuw ga ik heel voorzichtig te werk en stel mijn camera een beetje in voor ik dichterbij kom. En weer moet ik me in een bocht wringen om zijn kop op de foto te krijgen. Het eigenwijze visje draait zich om en toont me zijn staart. Ja, mooie staart maar ik zie liever de voorkant. Heel rustig beweeg ik naar de andere kant waar hij nu ligt en het lukt me om hem op de plaat te krijgen. Door mijn bewegingen en zijn verplaatsingen is er wel het nodige stof opgedwarreld zodat ik wat stof op mijn foto heb maar ik ben blij dat het me gelukt is om eindelijk een gehoornd slijmvisje te zien en op de foto te krijgen. De volgende uitdaging is om er iets minder stof op te krijgen. Na een paar pogingen is het visje me beu en kruipt tussen de blokken.
Als ik op mijn computer kijk, zie ik dat we ook al ruim een uur onder water liggen en we besluiten dat het mooi geweest is. Allebei zijn we blij met wat we gezien hebben. Al met al weer een leuke duik bij de brug!

EstervdDoel-20170828-gehoorndeslijmvis-54776

2 reacties

  1. leuk verhaal en mooie foto’s weer 🙂

    REAGEREN
  2. Dank je! Binnenkort weer een keer onderwater kijken? 😊

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief