Vincent Dorresteijn – Soloduiken bij dushi Curaçao

Duikreporter Vincent Dorresteijn vertrekt met zijn favoriete kantwacht naar het Caribische Gebied voor een aantal soloduiken.

Datum: 26/08/17 t/m 01/9/2017
Duiklocatie: Curaçao

Samen met je vrouw lekker op vakantie naar een Caribisch eiland, wie wil dat nu niet? Ik wel in ieder geval! 25 augustus vond ik het niet zo erg dat de wekker al om 5 uur ’s ochtends ging want Marieke en ik konden eindelijk vertrekken. Na een lange rit met de trein en het vliegtuig kwamen we om 14.20 lokale tijd aan op de luchthaven van Curaçao. Inmiddels was het al 20.20 in Nederland en hoe leuk is het dat we de dag nogmaals konden beleven. Na de huurauto opgepikt te hebben reden we naar ons appartement. We klapten de tassen en koffers neer en na een korte douche stonden we even later al op het strand bij duikcentrum Scuba Do.
Ik had van een Belgische duikreporter begrepen dat je hier gratis een ponybottle krijgt bij het huren van een duikfles als je beschikt over een self reliant of solodiver brevet. Laat ik dit brevet nu net gehaald hebben bij Paul Remkes van Polar Bear Duikschool. Ik had van te voren gemaild dus de fles stond al voor me klaar. Ik stond te popelen om te water te gaan maar ik had mijn vrouw beloofd om de eerste en uiteraard de laatste dag niet te duiken.

Die nacht werden Marieke en ik al om 5 uur ’s nachts wakker. We zaten duidelijk nog in het Nederlandse ritme. Na ontbeten te hebben op het strand kon ik de duikflessen ophalen. Bewapend met de duikgids Curacao van Marloes Otten vertrokken wij naar de Directeursbaai. We zijn hier eerst helemaal alleen maar later kwamen er nog een aantal mensen waarvan enkele ook kwamen om te duiken.
Marieke installeerde zich op het strand en genoot van het uitzicht en de zon. Ik snelde mijzelf te water en dook onder. Het zicht was werkelijk fenomenaal en ik kon het hele rif overzien. Ik volgde de prachtige steile wand naar links. Het hoogtepunt was een mooie schorpioenvis aan het einde van de duik. Na de duik wilde Marieke en ik wel naar een ander strand dus reden we naar Boca Piscado. Hier vandaan vertrekken de vissers in de ochtend en komen in de middag weer terug en maken dan hun vers gevangen vis schoon. De schildpadden weten dit ook en zijn vrijwel altijd in de baai op zoek naar een makkelijk hapje.
Marieke gaat zitten op de steiger waar ik te water ga. Er sprong net een enorme groep met snorkelaars van een toeristenboot. Het was bijna schrijnend om te zien hoe deze groep achter de schildpadden aan zwommen dus ik besloot om door te zwemmen naar het rif. Het was wederom een schitterende duik met goed zicht. Ik heb een oceaans trekkervis gezien en op de terugweg kon ik alsnog de schildpadden in alle rust bekijken. Vanaf de stijger heeft Marieke al diverse schildpadden gezien maar ze besloot alsnog even in het water te gaan met een snorkel. Ze vond het allemaal maar wat lastig maar ze vond het wel erg leuk. Het was voor haar de eerste keer.

De volgende ochtend gaan we naar Cas Abao. Een prachtig strand waar je voor een kleine bijdrage mag vertoeven. Ik had begrepen dat hier misschien zeepaardjes te vinden waren maar ik had geen geluk. Wel zie ik een caribische pijlinktvis en een goudgevlekte slangaal.
In de avond maak ik een nachtduik bij de Jan Thiel baai. In de eerste 15 minuten navigeer ik blijkbaar de verkeerde kant op en raak ik in een zandput terecht. Later vind ik het rif en maak ik alsnog een mooie duik alhoewel dit wat mij betreft niet het mooiste rif was dat ik gezien heb. Tijdens de duik zie ik een goudstaart murene, een ketting murene en een caribische pijlinktvis.

Maandag ochtend komen we bij Playa Lagun terrecht. Voor dit rif moet je een eind uitzwemmen maar het is de moeite waard. Na een prachtige duik kom ik weer boven en Marieke verteld enthousiast dat er een leguaan op het strand was en dat zij foto’s heeft gemaakt.
Na de duik zijn we gaan kijken bij Watamula hole. Dit is een groot gat in de rotsen waar het water onhoog spuit als de golven tegen de rotskust aan beuken. Dit is ook een duikplaats maar niet geschikt om zonder gids te duiken. Na deze mooie plek bewonderd te hebben zijn we naar Kokomo beach gegaan voor de duikstek Vaersenbaai. Helemaal links is nog een andere duikstek namelijk Vaersenbaai carwrecks. De wrakken zijn hier terecht gekomen nadat het ponton wat de auto’s naar de sloop moest vervoeren kapseisde. De ponton is zelf ook gezonken. Voor de wrakken heb ik 20 minuten aan de oppervlakte moeten zwemmen om de locatie te bereiken. Van de wrakken is eigenlijk niet veel meer over en het bleek de moeite van het zwemmen en het diep duiken eigenlijk niet waard te zijn. De gehele terugweg heb ik onder water gezwommen en dat was wel de moeite waard. Ik heb tijdens de duik 3 keer een barracuda, een goudgevlekte zandaal en een blauwrug makreel gezien. Ik kwam ergens halverwege ook nog een ander wrak tegen maar dit heb ik alleen maar van de bovenkant kunnen bekijken omdat ik aan mijn nultijd zat.

Eenmaal boven zocht ik mijn vrouw op en raakte wij aan de praat met Robert de Kinkelder en zijn vrouw Manita, die op vakantie waren met de zoon van Robert en nog een ander stel die op dat moment ergens anders waren. Het toeval wil dat Robert zijn buddy dezelfde duikcomputer heeft als ik. Dat kwam even goed uit want mijn batterij ging sneller dan ik verwacht had en ik had geen oplader mee. Ik gaf dus mijn computer mee met de afspraak hem de ochtend weer op te halen.
Nadat ik de volgende ochtend op visite zijn geweest bij het mooie appartement van Robert en Manita, zijn we op aanraden van Robert naar Porto Mari gegaan. Robert had hier een zeepaardje gezien en liet mij weten waar te zoeken. Ik heb een half uur tevergeefs gezocht maar helaas zonder resultaat. Ik besloot gewoon een rondje om te gaan en zag een blauw gestreepte grommer. Vlak aan het einde van mijn duik kwam ik nog een adelaarsrog tegen. Super gaaf! Helaas zat mijn tijd er op en de rog vond het ook wel welletjes en verdween in het blauw.
In de middag gingen Marieke en ik naar Playa Forti. Er is hier een 15 meter hoge rotswand waar thrillseekers van af het water in springen. Dit leek mij ook wel wat en ik lokte Marieke mee naar de rotswand. Toen Marieke mijn plannetje door had zei ze met de autosleutel in haar hand : “dat dacht ik niet! Veel te gevaarlijk! Als je dat doet rijd ik terug naar het appartement en dan zie je maar hoe je terug komt! Ik besloot maar eieren voor mijn geld te kiezen. Na een lunch in het mooie blauw geschilderde restaurantje aan de andere kant van de baai heb ik genoten van een schitterende duik. Er moet hier ook weer een eind uit gezwommen worden voor je het rif bereikt maar het was de moeite waard. Tijdens de duik heb ik een schildpad gezien, een sargassum trekkervis en een tarpon.

De volgende ochtend was het alweer woensdag en het einde van de vakantie kwam alweer in zicht. Ik besloot om de mooiste stek nogmaals te bezoeken en voor mij was dat de Directeursbaai. Helaas was het weer een tikkeltje onstuimig en het zicht was voor Caribische begrippen slecht te noemen. Ik besloot ditmaal de ander kant van het rif te verkennen en ik ga dus rechtsaf. Ik vond de rechterkant iets minder mooi als links maar ik weet niet zeker of dat echt zo is of dat ik na bijna een week duiken verwend begon te worden. Ik heb wel 2 barracuda’s gezien en een blauwrugmakreel.
Hierna zijn we vertrokken naar Daaibooi Baai. Er werd hier een verjaardagsfeestje gevierd door een groepje locals. Het was een gezellige boel met luide muziek en er werd veel gegeten en gedronken. De (stevige) dames moesten om de beurt op een stoel zitten en werden dan getrakteerd op een sexy lapdance van de gespierde mannen. De dames gierden en gilden het uit en Marieke en ik moesten erg lachen om het lawaai van de dames. Niet alle toeristen waren er blij mee maar wij vonden het wel grappig. Tijdens mijn duik heb ik een goudstaart murene gezien. Verder niet veel bijzonders tot aan de veiligheidstop op het zand vlakbij het strand. Hier heb ik nog een caribische stekelrog gezien en een goudgevlekte slangaal. Zo is een extra lange veiligheidstop van 10 minuten best vol te houden! Na mijn duik was het feest nog in volle gang.
De volgende ochtend kon ik nog een laatste duik maken. Ik ben gaan duiken bij Mari Panpun. Het was een mooie afsluiter met een oceaans trekkervis, een grote Tarpon die mij behoorlijk deed schrikken en een caribische pijlinktvis. Na de duik hebben we nog even gewinkeld voor souvenirs voor de thuisblijvers en hebben we nog een prachtige middag gehad aan het mooie en bekende strand Grote Knip. Wat een heerlijke vakantie!