Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Vincent Dorresteijn – De mooiste zomerdag in de herfst

Duiken op de Noordzee kan lang niet altijd en de zeldzame kansen moet je pakken, dus gooit duikreporter Vincent Dorresteijn zijn plannen om en stapt aan boord van de Mac-O.

Coen, de kapitein van de Mac-o heeft nog een plek vrij en vraagt of ik nog zin heb om zaterdag 23 september te duiken. Verdorie mijn agenda zit helemaal ramvol dit weekend. Vrijdagavond naar een bruiloftsfeest met mijn vrouw. Zaterdag klussen met mijn vader aan mijn boot en zondag boot duiken in Vinkeveen, een evenement vanuit de evenementen commissie van de duikvereniging. Hmm hoe krijg ik dit voor elkaar? Duiken in Vinkeveen kan altijd nog dus mijn vader gebeld of hij zondag in plaats van zaterdag kan klussen. Dat was geen probleem dus maar snel het duiken op de boot afgezegd. Wel een beetje flauw voor de organisator maar duiken op de Noordzee kan lang niet altijd en de zeldzame kansen moet je pakken.
De volgende ochtend kom ik als laatste aan in Den Helder en zie ik kapitein Coen, Glen van Kerckhove, Richard Kooistra en Marco al staan. Marco was voor het eerst mee in het kader van de specialty wrakduiken gegeven door Richard. We laden de spullen in en varen naar de koopvaardersschutsluis waar Coen voor Marco nog even een briefing verzorgt over het reilen en zeilen aan boord van de Mac-o en het verblijf daar onder. De sluis gaat open en Coen vaart richting het wrak van de Stadt Emden. De mannen van Araid Wreckdiving waren ook onderweg en zouden een wrakje pakken een halve NM verderop. Onderweg kwamen we nog boten met sportvissers tegen die recht op de Stadt Emden afgingen en even later zagen we de prachtige witte boot van Sander Swart van Araid ons tegemoet varen. Je zou bijna wel kunnen zeggen vliegen want het ziet er uit alsof Sander op zou stijgen als hij nog wat meer gas zou geven.

Bij het wrak aangekomen waren er 2 kleine bootjes met sportvissers aan het zoeken. Met de apparatuur die Coen aan boord heeft is het wrak snel gevonden en Coen geeft het teken (de brul) om het anker overboord te gooien. Waar we meestal helemaal alleen zijn en vrijwel nooit iemand zien is het nu gewoon druk te noemen. Na overleg met de kleine bootjes en ook de 2 grote boten waarvan we al verwacht hadden dat zij ook onderweg waren naar “ons” wrak konden we duiken en bleven de vissers met hun haken op afstand.
Tijdens de afdaling zie ik dat het zicht redelijk goed is en al snel zie het wrak op de bodem. Ik zwem naar rechts en het valt me op dat er ontzettend veel leven zit. Ik zie pitvissen, gehoornde slijmvissen en een zeedonderpad. Ik heb al eerder op dit wrak gedoken maar ik herken niets meer terug. Het wrak is dan ook erg groot en waarschijnlijk zit ik helemaal aan de andere kant. Dankzij de nitrox heb ik lekker lang kunnen duiken en uiteindelijk doe ik samen met Glenn een extra lange veiligheidstop.
Tussen de duiken door hebben we heerlijk kunnen relaxen in de zon. Wat een lekker weer. Dit weer hebik de hele zomer nog niet gezien en het is inmiddels al herfst! Na nog even gekletst te hebben met de mannen van Araid Wreckdiving vertrekken wij richting het Noorden en zij richting IJmuiden.

De tweede duik willen we gaan maken op de Victory. Helaas lag er een groot schip vlak bij dit wrak. Het bleek een werkschip te zijn dat zand aan het zuigen was. Dit zou het zicht geen goed doen dus maar uitwijken naar de Madrid. De verwachting was dat er daar ook geen goed zicht zou zijn en dat bleek helaas ook zo te zijn. Toch een mooie duik gehad en genoten van dit mooie wrak. Het blijft een feestje om te duiken in onze mooie Noordzee!

1 reactie

  1. Altijd leuk om jouw verhalen te lezen. Noordzeeduiken lijkt me ook echt gaaf. Ga eerst nog wat ervaring opdoen, maar wil het zeker ook gaan doen!

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief