Dirk Van den Bergh – De Grevelingen kreunt onder zuurstofgebrek
Het plan was om een supermooie duik te maken, de realiteit bracht wat anders. Duik mee in het verhaal en de video van Dirk Van den Bergh.
Datum: 31-07-2019
Duiklocatie: Dreischor Frans Kok Rif
Dit had een verslag van een duik in de Oosterschelde moeten worden, maar bij aankomst zien we al vanop de kant dat het zicht slecht zal zijn en bovendien staat er een harde wind uit de verkeerde richting, met een stevige golfslag als gevolg.
Even overleggen met buddy Nick Lobé. Nee, dit gaan we niet avonturen (er zijn andere duikers die het toch proberen en die hebben het geweten!). Wij beslissen om aan de andere kant van het eiland te gaan duiken, bij Dreischor Frans Kok Rif. Goede beslissing: het wateroppervlak is hier glad omdat het beschermd ligt achter de dijk.
Duikplan: naar het heuveltje: Nick is daar nog niet geweest. Hij zal nog eens moeten terugkomen, want het heuveltje hebben we niet gevonden omdat het zicht niet zo best was … We zitten wel vlak in de buurt, te zien aan de oesters die na het oversteken van de zandvlakte opduiken. Een strandkrab zit ons op te wachten.
Bij de reef balls zagen we het al, maar dieper valt het nog meer op: de Grevelingen kreunt onder zuurstofgebrek. Deze zwarte grondel zit bovenop een oester naar lucht te happen. Hij heeft geen ogen meer … Ik zoek even op of dit door gebrek aan zuurstof kan zijn en ja hoor: verlies van ogen kan door een bacteriële infectie of … bij slechte filtering of een gebrek aan waterverversing.
In mei dook ik hier ook en toen leefden er heel veel doorschijnende zakpijpen. De tweedraad kokerwormen geven ook geen teken van leven meer. Alles ziet er grauw uit. De weduwrozen en zeeanjelieren hebben het duidelijk ook moeilijk.
Alleen de sterksten overleven hier blijkbaar en zo te zien zijn dat de geleedpotigen. Hebben die minder zuurstof nodig of is het omdat het alleseters zijn? Er zitten nog steeds veel kreeften (ik telde er hier ooit op één duik 20) en krabben. Op de zandvlakte kruipen veel schepjes. Voelen die zich hier wel in hun sas? De voortplanting gaat gewoon door …
Op de terugweg kan ik hogerop eindelijk eens een penseelkrab goed in beeld nemen: normaal flitsen die snel weg wanneer ze het licht van mijn lampen zien.
Ze hebben tussen de scharen een sponsachtige pluk zitten die op de foto duidelijk te zien is. Over dit krabbetje vind ik het volgende wanneer ik naar de oorsprong van de benaming ga zoeken: blijkt dat dit afgeleid is van de Latijnse benaming “Hemigrapsus penicillatus”. Maar … na het toekennen van die benaming bleek dat de krab die zich in Europa gevestigd heeft de soortnaam “Hemigrapsus takanoi” heeft, in het Nederlands borstelkrab. Omdat de Nederlandse benaming “penseelkrab” ondertussen ingeburgerd was heeft men die dan maar behouden … Ik vind borstelkrab meer gelijkend, want een penseel zie ik er niet in …
In de buurt van de steiger zwemmen er veel koornaarvisjes. Halen die hun voedsel uit het stof dat de duikers daar maken?
We zijn max 12 meter diep geweest en hebben 85 minuten gedoken. De wind is nog wat aangetrokken, dus de beslissing voor de tweede duik is snel genomen: het wordt Den Osse Nieuwe Kerkweg …
