Ik fiets. Ik fiets een behoorlijk eind – van Chicago naar Los Angeles, naar de pier van Santa Monica, de epische Route 66. Ik ben nu bijna 3 weken onderweg, over de helft, zo’n 2000 kilometer is afgelegd.
Duiken lijkt ver weg, maar dan ineens toch! In New Mexico, een Amerikaanse staat die bij niet zo veel Nederlanders bekend is, een staat zonder enige verbinding met water, een staat die nog zeker 1000 mijl van de Stille Oceaan af ligt. In New Mexico heeft Santa Rosa, een kleine stad op 1400 meter hoogte, een eigen Blue Hole. Wereldberoemd in de directe omgeving, omdat er in dit deel van Amerika niet veel te duiken is. De Blue Hole is niet eens groot, hij past misschien wel 10 keer in La Gombe. Er wordt in deze streek niet heel veel gedoken, maar de Blue Hole wordt wel als zwembad gebruikt. Veel Amerikanen op doorreis naar oost of west, verlaten hiervoor graag even de snelweg/interstate.
Blue Hole
Ik vond uit dat ik Stella Salazar moest hebben, die al zo lang zij zich herinnert, het duiken overziet in de Blue Hole. Een compressor, een paar bufferflessen, 80 cuft aluminium tanks en voldoende uitrustingen om passanten zoals ik van spullen te voorzien. De afspraak – die wel in mijn reisschema moest passen – is snel gemaakt. Mijn motel ligt op net een kilometer afstand. Ik passeer het bord van de Blue Hole met diepte en diameter en verbaas me over deze minimale afmetingen. Gebouwen en parkeerterreinen rond de Hole nemen vele malen meer ruimte in beslag. Er zijn behoorlijk wat zwemmers actief, hoewel de meesten niet meer doen dan van de rotsen het water in springen.
Ik vind Stella. Aan mijn c-card heeft ze genoeg, verder zijn er geen vragen. Een 6.5 mil Farmer John wordt uit het rek getrokken, evenals een Scubapro BC met geïntegreerd lood en een Scubapro automatenset. Het past en werkt allemaal perfect. Ik krijg ook nog haar horloge mee dat ik om mijn console vast moet maken: de band is te kort. Dat ik alleen wil duiken, is geen probleem. Haar zegen heb ik. Zij waarschuwt nog een keer dat het een hoogteduik is: «Ga er maar vanuit dat je een 30 meter duik maakt om dat te compenseren.» Da’s makkelijk rekenen: de bodemtijd wordt dan 20 minuten, maar ik ben niet van plan om op de bodem te blijven liggen.
Er wordt wat ruimte gemaakt als ik het water in stap: duikers zijn toch een beetje raar, zeker als je de enige ben. 16 graden is een mooie temperatuur met een 6.5 mil, even wennen dat ik zonder kap duik. Het water is helder, kristalhelder op deze maandagochtend. Dat zal het weekend anders geweest zijn. In het weekend streken hier zo’n 50 duikers neer, onder andere uit Colorado, en velen maakten hun eerste buitenduiken. Voor zo’n weekend moesten ze daar 800 kilometer voor rijden om op vrijdag 1, op zaterdag 3 en op zondag nog 1 duik te maken.
Nu is het zicht uitstekend, fijn om in rond te hangen, ik had alleen geen camera bij mij en dat gaf wel een raar gevoel. Aan de andere kant, er was niet veel meer om vast te leggen dan duikframes die op verschillende hoogtes hingen om oefeningen te doen. Een kale rotswand is ook maar een kale rotswand, maar ik had wel 2 goudvissen kunnen filmen. Tijdens het duiken werd er vrolijk doorgesprongen van de rotsen, het was dus zaak om bij een van de duikframelijnen naar boven te komen. Op 24 meter was ook nog een afgesloten toegang tot een dieper gangenstelsel, dat wel door grotduikers werd geëxploreerd. Helaas had daar afgelopen Pasen een fataal duikongeluk plaatsgevonden. Dit ging verder aan mij voorbij, ik zwom rustig in rondjes in een spiraal naar boven en vond het na een half uur een mooie ervaring!
Meer een gimmick eigenlijk, om midden in deze staat mijn trip te kunnen onderbreken voor een enkele duik. Ik zie niemand naar Santa Rosa afreizen om te gaan duiken, maar mocht je in de buurt zijn, laat het dan niet aan je voorbij gaan!
Edward Snijders fietst de Route 66. Wil je hem volgen, ga dan naar zijn dagelijkse blog.
Link:
Blue Hole – Santa Rosa
2 reacties
Ruud de Wit
Bijzonder!
Steven Stegeman
Leuk! Als ik ooit in de buurt ben, ga ik er zeker even kijken en duiken!