Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Jurjen Balkema – Duikje samen met Monique

Het oorspronkelijke plan was Bonaire, maar het werd Zeeland. Bijna net zo gaaf, maar net iets anders. Duikreporter Jurjen Balkema filmde deze vakantieduik.

Eindelijk lijkt het er dan van te komen deze vakantie, een duikje met vrouwlief. We spreken af om als het rustig is om weer eens naar het Gemaal te gaan.
We hebben geluk, er staat maar 1 auto. Yes, de berichten zijn hoopgevend over het zicht, maar zo goed al het eerder dit jaar was (waarbij het hele gemaal zichtbaar was onderwater) zal het niet zijn.
Het is al best warm ‘s-ochtends. We bowen alles lekker op ons gemakje op, ik heb het bovenste deel van mijn zomer onderpak halverwege mijn omvangrijke lichaam als ik hoor; “oops, we kunnen weer terug….” Hoezo?, vraag ik. Uh, wel, duiken zonder duikpak wordt een dingetje. Shit, en ja hoor alles weer in de auto en terug naar Haamstede om een duikpak op te halen.

Een uur later zijn we weer terug bij het Gemaal en gelukkig er staat nog maar een andere auto extra, nog lekker rustig dus. Nou dat was 10’ later anders. Maar goed dat we onze sets opgebouwd in de auto hadden laten liggen. Hup, snel onze pakken aan, buddycheck en over de dijk. Dan kom je er toch weer achter dat de duikstekken met een trap het water in of een steiger toch wel erg luxe zijn, dit is half terug naar de ‘oude tijd’ van klauteren en glibberen.

We steken eindelijk onze koppen onderwater en het zicht in het ondiepe is adembenemend. TOPPIE, watertemperatuur ook 22 graden. Helemaal goed. We zakken over het kantje af naar een meter of 6-7 en dobberen op ons gemakje richting het Gemaal. Het zicht hier is duidelijk minder, maar nog altijd een aantal meter, dus prima. Onderweg komen we een facinerend schouwspel tegen van een stuk of 10 krabben die lijken te vechten. Zou het een ‘nest’ zijn van opstandige pubers met een moeder? We weten het niet, ik probeer het te filmen, maar de onstuimige jeugd maakt er zo’n stofbende van dat later blijkt dat er niets te zien is op de film. We kijken er nog even naar, we lachen erom en gaan door naar het Gemaal om in elk geval daar rustig te kunnen kijken en proberen te filmen voor de andere duikers er wellicht ook komen.

Bij het gemaal is het ook best redelijk zicht, minder dan gehoopt, maar met het zonlicht erop is het vanuit diverse hoeken een prachtig gezicht. Ik probeer er verschillende dingen uit met de camera en later blijkt dat het meeste weer niet scherp genoeg zijn om wat mee te kunnen. Ik blijf het erg lastig vinden om met de camera de juiste afstanden onderwater te zetten met de verschillende lenzen. Maar het goede nieuws daarvan is dat ik dus nog meer mag duiken om te oefenen. Ooit lukt het me om fatsoenlijke beelden met de ultramacro te maken.

We hangen lang rond het Gemaal en na zo’n 45′ gaan we heel langzaam dobberend weer terug. En ook op de terugweg, komen we weer leuke dingen tegen. De kreeften laten zich vandaag eigenlijk best relaxed filmen terwijl ze hun hol aan het leegvegen zijn. Geweldig. Nog een paar clos-ups, ultra macro en close-ups + ultra macro opnames proberen te maken van wat spook kreeftjes, garnalen en ander spul. De opnames zijn niet super geweldig, maar je kunt toch zien wat er zoal beweegt in beeld. Dit keer geen compilatie in Final Cut, maar gewoon wat fragmenten achter elkaar gezet op de iPhone.
Hoop dat jullie het de beelden net zo leuk vinden als wij de duik.

Na 90′ en beide nog zo’n halve tank met lucht gaan we er uit. Wat een heerlijke duik weer zo samen. Kan niet wachten op de volgende. Hoop deze week nog.

Duikgroeten,

Jur

Dreischor Gemaal 170717-53135

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief