Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Blog / Duiken / Reizen

Double Wreck

Elke duiker heeft zijn favorieten. Ook Marieke en Mike. Waarom is Double Wreck echt elke keer weer een geweldige duik?

Sint Eustatius is een van de weinige eilanden waar het lijkt of de tijd heeft stil gestaan. Met tachtig hotel kamers verdeeld over het hele eiland is massa toerisme ver te zoeken. Het aantal inwoners ligt rond de 3500 in tegenstelling tot de 17e en 18e eeuw toen huisvestte St. Eustatius meer dan 20.000 inwoners. Door de geografische ligging, de natuurlijk diepe haven en het belastingvrije klimaat in die tijd was St. Eustatius het handelscentrum van de wereld. Meer dan 3000 schepen per jaar bezochten het eiland om handel te drijven.

RTEmagicC_Statia3_DoubleWreck_histori.jpg

Nog steeds proef je overal de geschiedenis op het eiland. De kustlijn staat vol met de oude ruïnes van de pakhuizen en je hoeft maar een schop in de grond te steken en je vind bewijs van het rijke verleden. Ook onder water!

Geschat wordt dat er rondom St. Eustatius 400 schepen zijn vergaan. Van deze enorme houten schepen is niet veel meer over. Het enige wat je aan de schepen herinnert, zijn de ankers en de ballast stenen welke zorgde voor de stabiliteit van het schip.

RTEmagicC_Statia3_DoubleWreck_rog.jpg

Double Wreck is een van mijn favoriete duikstekken hier. Het is ontstaan rond om die ballast stenen en twee enorme ankers. De ballast stenen zijn onherkenbaar overgroeid met koraal en sponzen. Dit ‘kunstmatige’ rif heeft als een oase in een woestijn een enorme aantrekkingskracht op het onderwaterleven. En op mij!

Het hele rif is omgeven door zand waar enorme roggen soms zo dicht opeengepakt liggen dat sommige elkaar zelfs overlappen. Deze ring van zand om het rif is weer omgeven door zeegras waar soepschildpadden grazen. De gaten en scheuren in het rif zijn bewoond door kreeften, murenen en schorpioenvissen.  Scholen rifvissen hebben hier hun plek gevonden op en rond het rif.

RTEmagicC_Statia3_DoubleWreck_blenny.jpg

Het hoogtepunt zijn de tientallen blenny’s die de ankers als flatgebouw hebben ingenomen. Deze blenny’s steken met hun piepkleine kopjes uit de door sponzen overgroeide ankers. Vliegensvlug verlaten ze hun holletjes wanneer er een hapje voorbij zweeft en net zo snel zijn ze weer veilig terug in hun holletjes.

Dit rif onderscheidt zich van de natuurlijke riffen in het Marine Park en is daarom waarschijnlijk een van mijn favoriete duikplekken hier.

Er wachten duikers op me ik moet weer rennen, drie keer raden waar we gaan duiken?

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief