Dirk Van den Bergh – Benieuwd naar definitieve naam
Duikreporter Dirk gaat samen met buddy Petra op zoek naar het nieuw waargenomen slakje. En ja, ze vinden het… maar zien daarnaast ook heel veel ander moois.
Datum: 07-07-2021
Duiklocatie: Dreischor Gemaal
Afgesproken met buddy Petra Smit om eerst een duikje bij de Bergse Diepsluis te maken en daarna een tweede duik op de kentering bij Strijenham, maar door de harde zuidwestenwind van gisteren worden de plannen gewijzigd. We veronderstellen dat het zicht door de wind op die duikstekken heel slecht zal zijn.
Het wordt Dreischor Gemaal: die duikstek ligt in de luwte van de dijk bij zuidwestenwind. Als tweede duik stelt Petra voor om naar het Veerse Meer te gaan: daar weet zij de pas enkele weken geleden waargenomen slakjes zitten. Er wordt verondersteld dat het Trinchesia albopunctata is, maar dat wordt momenteel nog wetenschappelijk onderzocht. Als voorlopige Nederlandse benaming kreeg het slakje de benaming Witgestippelde knotsslak mee (of is het nu toch knuppelslak? 🙂 )
Bij aankomst komt er juist een buddypaar uit het water. Benieuwd naar het zicht nemen we contact. Eén van hen blijkt Kris Smets te zijn en ze kent onze namen van op het internet! Het zicht blijkt ondiep redelijk tot goed te zijn, dieper slechter. Ze zijn heel enthousiast, want ze hebben het bewuste slakje ook hier gezien! Minstens een dertigtal als het er niet meer waren en Kris wijst ons de vindplaats aan. Thanks Kris!
Om 11.40 uur liggen we in het water en gaan ondiep op zoek. Reeds vóór de aangewezen plaats vindt Petra al verschillende exemplaren! Het is een piepklein slakje en het vraagt dan ook het nodige geduld om het in beeld te krijgen. Ik zal nog eens moeten teruggaan, want ik ben niet helemaal tevreden met het resultaat!
Op onderstaand beeld krijg je een idee van hoe klein het wel is: vlak ernaast zie je een vlokreeftje ter vergelijking!
Ondertussen heeft Petra ook een juveniele zeedonderpad gevonden. Ook klein hoor en goed gecamoufleerd!
Na 40 minuten in het ondiepe gaan we richting oude dijk waar zich een prachtig rif heeft gevormd. Een zwangere geknikte aasgarnaal laat zich mooi in beeld nemen. In tegenstelling tot de echte garnalen heeft deze soort geen looppoten en geen schaarpoten. De eitjes worden niet tussen de de zwempoten bewaard zoals bij de garnalen, maar in een broedbuidel. De kleine pootjes onder het kopborststuk vormen samen een korfje waarmee voedsel gevangen wordt.
Een speciale waarneming: waarshijnlijk één van de vele soorten rondwormen, maar welke? De worm kwam uit een soort koker gekropen.
Petra wijst een mooie schelp aan. Voor beiden een eerste waarnemening van wat we denken dat het de Bonte mantel is (zie video). Spookkreeftjes en krabben genoeg, ook enkele jonge kreeften en de Groene wierslak ontbreekt natuurlijk ook niet. We volgen het rif terug richting instap gedurende een half uur op een diepte tussen de 5 en 7 meter. We zijn ondertussen al 80 minuten onderweg en bij een watertemperatuur van 18° beginnen we het frisjes te krijgen … We stijgen terug naar het ondiepe, benieuwd naar waar we ons nu bevinden, want daar hebben we eigenlijk geen idee meer van … Maar kijk, na 93 minuten komen we mooi tegenover de instap boven!
Wat hebben we als van oudsher weer samen genoten! We zijn voldaan en vermits we het slakje nu toch al gezien hebben laten we het bij deze ene duik. Het was onze 92e duik samen. Zou het feestje van de 100e er dit seizoen in zitten? Petra is dé ideale buddy voor mij: zij fotografeert of filmt niet en het is een uitstekende spotter, waardoor ik steeds op één duik genoeg materiaal verzamel om er een leuke video mee te maken. Klik hieronder op de video en geniet mee met ons!
