Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Daniel Versteeg – Diving heaven on earth………by far!!!!!!!!!!!

Een live-aboard  bij de Galapagos eilanden: duikreporter Daniel Versteeg doet verslag! Hij duikt met hamerhaaien, dolfijnen, silky sharks…. en wij kunnen mee genieten!


Datum:  31 maart 2016
Duiklocatie: Galapagos eilanden, Wolf&Darwin

duikreport-call-to-action-350x85

Vandaag stonden er drie duiken op het programma. Twee bij Darwin, dan een stukje varen en nog een duik bij Wolf.
Maar eerst een lekker ontbijtje voordat we het water in moesten. Dit keer geen dolfijnen bij het ontbijt.?

Rond kwart over 8 stapte we de zodiak in. De golven waren iets hoger en wilder dan gister. Zeker bij Darwins Arch. Daarom weer met zijn allen tegelijk achterover rollen en meteen naar beneden zakken. De stroming was iets sterker dan gister, maar er was meer verwacht. Toen we langs de rotsen gingen waren er nog geen haaien te bekenen. Dus zwommen we meteen door naar het witte zand stuk. Daar waren weer drie haaien op hetzelfde punt bezig met cirkelen.
Wij zakten dus zo plat mogelijk op de grond en net als gister was het weer prachtig en kwamen de haaien steeds dichterbij. Dit keer zwommen ze ook vlak boven ons langs.
Fabricius had de vorige dag verteld dat wanneer er een haai langs zwemt je op zijn oog moet letten. Je merkt het wanneer zij jou in de gaten hebben, dan kijken je ze even aan en dat voel je. Gister had ik het niet door, maar vandaag kwamen ze zo dichtbij en wij begrepen precies wat hij bedoelde.
Ook kwamen er op diezelfde plek nog twee grote schildpadden voorbij. Echt leuk!
We gingen weer de zandvlakte over en er was zoveel leven. En weer veel haaien. Er kwam een groepje hamerhaaien best dichtbij en terwijl ik aan het filmen was, maakte een kleintje zich los van de groep en kwam recht op mij af. Op een paar meter afstand boog hij ( of zij) pas af. Gelukkig had ik de camera al in mijn hand en aan, want het gaat allemaal zo snel voorbij.

We doken de eerste duik met Christiaan, ook een fijne gids, maar hij raced graag naar de dieren toe tegen de stroming in. Hij is het gewend, maar Caar had er iets meer last van. Haar verbruik ging iets harder dan ze gewild had. En vaak ben je dan toch al te laat om bij de haaien aan te komen. Nu was het echt heel helder dus wij hadden met zijn vieren zoiets van, ga jij het maar filmen zien wij het wel vanaf hier. En je zag het ook duidelijk.
Het was een heerlijke duik.

Eenmaal boven gekomen zagen dat we toch nog een behoorlijke afstand hadden afgelegd. We klommen weer in de zodiak en stuiterden over de golven terug naar de boot.
Na een uurtje gingen we weer duiken, dus hielden we het pak even aan. Er was weer genoeg aan vogels te zien in het water. En dit keer zeker we 15 silkysharks achter de boot. Dit keer kwamen ze heel dicht bij de oppervlakte, zodat je hun vinnen uit het water kon zien.
Zo ging de tijd weer lekker snel voorbij en konden we de spullen weer aantrekken en de zodiak in. Dit keer vlogen er niet alleen vogels vlak naast en boven de zodiak, maar zwommen de dolfijnen weer mee. Hoe vaak je dat ook ziet, het blijft een supermooi gezicht.
We werden weer op dezelfde plek gedropt en zakte af naar de rotsen om bij het theater op de haaien te wachten. Nou ja, wachten hoefde niet echt. Ze kwamen bijna meteen.


Dit keer zwommen we een keer de andere kant op, kwamen nog veel tonijn tegen en haaien. Uiteindelijk belanden we een flink eind in de blue. En waren al wat hoger gekomen en zagen we onder ons een megagrote groep hamerhaaien. De wittige ondergrond zag letterlijk zwart. Maar toen we even voor ons keken, was er gewoon ineens een muur van hamerhaaien. Overal waar we keken waren ze. Bizar. Fabricius vertelde dat dit de grootste groep was die hij sinds een maand of vijf heeft gezien. Het moeten er minstens 400 a 500 zijn geweest zei hij. Waanzinnig. En dan verdwijnen ze weer in de verte of diepte.

De hamerhaaien waren uit het zicht en er verscheen een grote schaduw van jacks in een perfecte bal. Ook weer zo gaaf. Om het goed op film te krijgen, moesten we best een stuk stijgen. Omdat we liever geen computererror wilde, gingen we niet al te hard. Het was zo’n mooi gezicht. Toen we er eenmaal waren was het niet meer zo’n mooie bal, omdat er steeds meer duikers kwamen. Het werd toen een lange brede sliert. Nog steeds een prachtig gezicht.
Iedereen was super enthousiast toen we bovenkwamen. Het is leuk dat zelfs de gids die hier al zo veel duiken heeft gemaakt, net zo enthousiast is als ons.
Hij zegt ook ik stop pas met dit werk als ik verveeld raak of al ik in mijn pak begin te plassen.?

We waren aan de andere kant van darwins arch uitgekomen, en daar waren de golven nog wat wilder. Maar inmiddels zijn we er wel aan gewend om de spullen af te geven en in de zodiak te klimmen. Al doen we het inmiddels met het trappetje.

Na deze duiken gingen we weer varen richting Wolf om daar nog een duikje te maken en daarna weer een lange tocht richting het zuiden te maken.


Gelukkig was Wolf maar een paar uurtjes varen en na de lunch en wat gerelaxt te hebben konden we weer het water in. Al waren we inmiddels best moe, maar wilde liever geen duik missen, haha
Toen we op weg waren met de zodiak vlogen de vogels zo laag met het bootje mee dat we ze bijna aankonden raken. En weer dolfijnen. Zo dichtbij en dit keer sprongen ze flink hoog het water uit.
We gingen langs een rotswand duiken en er stond op sommige plekken best wat stroming. Dan hing je gewoon stil. Al op het begin van de duik zagen we een Eagle Ray van heel dichtbij. Hij zwom heel langzaam voor ons langs.
Er waren drie grotten in de rotswand. 1 waar we doorheen konden (was geen lang stuk en je zag de andere kant al) en twee waar we gewoon in konden kijken. Bij de tweede gingen we door de ingang en schoot er een zeeleeuw onder ons langs uit. Het was verder niet echt bijzonder, ik vond het eerder lastig met al die duikers op 1 plek. ( ons groepje en Natasja met het gezin). Bij de derde grot is Caar er niet in gegaan. Achteraf heeft ze niets gemist. Was een groot gat in de muur maar er was niet zoveel te zien
Zelf vonden we het op zich niet zo’n bijzondere duik op de Eagle Ray en de zeeleeuw na natuurlijk. Al hoorde we wel heel de tijd het geluid van dolfijnen en hoorde we een keer een zeeleeuw onder water. Dat was echt een gaaf geluid. We hoopten dat we de dolfijnen nog te zien kregen…

P3300482-35698
Tussen de rotsen kon je soms een stukje vinnen en dan werd de stroming echt te sterk en moest je gewoon even hangen totdat het iets minder was. Soms als je dan een doorgangetje had tussen wat stenen nam de stroming je weer een flink eind mee
We zwommen een stukje richting de blue voor de vijf meter stop, zodat de zodiak ons daarna makkelijker kon bereiken. En toen hoorde we ze niet alleen, maar zagen de groep dolfijnen ook. Echt supergaaf. Ze waren best dichtbij. Maar ook weer zo snel uit het zicht.
Toen we eenmaal in de zodiak waren vaarde ze nog helemaal richting het eiland, naar een klein ingangetje van een grot. Allemaal moesten we op de grond gaan zitten en tot onze verbazing vaarde ze erin. Binnen in was het nog best groot en het water superblauw. Echt heel leuk. De zodiak werd recht voor de uitgang gelegd en ineens gaf de bestuurder een flinke dot gas en vlogen we door de uitgang.

S’avonds hadden we weer een briefing van Fabricius. Als hij eenmaal begint te vertellen staat hij echt aan. Eigenlijk hebben we het over het duiken, dan over de bedreigingen voor de oceanen, dan over de bevolking en dan over de evolutietheorie. Heerlijk om naar te luisteren. Tis dat we allemaal best wel trek hadden gekregen, anders hadden we nog wel langer kunnen luisteren.
S’avonds zijn we lekker op tijd naar bed gegaan, van heel erg genieten blijk je toch best moe te worden?

1 reactie

  1. Wat een droomreis! Was je met de agressor fleet?

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief